روزنامه شرق نوشت؛ بازنده تا اینجا نه فقط قالیباف بلکه جریان صادق محصولی هم بود. تصور آنها این بود که دولت دست از بازیگری در این انتخابات برداشته است. این تحلیل به نظر می‌رسد.
سبد رأی اصولگرایان یک سبد واحد است که رأی محدودی دارد.
آنها با راه‌اندازی تشکل‌های جدید نمی‌توانستند از میان دیگر سلیقه‌های شهروندان آرای جدید کسب کنند. بنابراین هر لیستی که شب انتخابات منتشر شد، ضربه‌ای بود به چنار اصولگرایان.
بااین‌حال باید گفت آنچه در عمل اتفاق افتاده، این است:
۱ - سبد رأی جامعه منتقد در انتخابات مشارکت نکردند.
۲- در میان انتخابات های سراسر کشور، کلان‌شهرها و خصوصا تهران وضعیتی متفاوت دارد. در این حوزه‌ها مردم به خاطر مسائل محلی یا وعده‌های اقتصادی رأی نمی‌دهند. بنابراین می‌تواند یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های نگرش سیاسی مردم به سیستم باشد. ازهمین‌رو از ۲۴ درصد مشارکت‌کننده در انتخابات تهران باید دید چند درصد آن آرای باطله خواهد بود. آرای کسانی که فکر می‌کردند رأی‌ندادن برایشان ممکن است دردسرهایی در محیط کار به همراه داشته باشد. ازهمین‌رو در فرایند انتخابات مشارکت کردند اما از رأی باطله استفاده کردند. این دسته احتمالا اگر قصد رأی داشت، بیشتر به لیست شانا رأی می‌داد یا در صف معترضان بود.
۳ – باقی‌مانده آرای انتخابات تهران که چیزی کمتر از ۱۵درصد می‌شود، سبد رأی وفادار به اصولگرایان بود. سبد رأیی که باید آن را شناخت.
در این میان بازنده تا اینجا نه فقط قالیباف بلکه جریان صادق محصولی هم بود. تصور آنها این بود که دولت دست از بازیگری در این انتخابات برداشته است. این تحلیل به نظر می‌رسد که غلط بود و به‌زودی اگر شاهد حملات تیم قالیباف به دولت باشیم، روشن می‌شود در این بخش همه ما به خطا رفته بودیم؛ خطایی که قالیباف قربانی اصلی آن بود.