در سابقه کاری معروف‌ترین معماران جهان، معمولاً پروژه‌های بزرگی مانند استادیوم‌های المپیک یا آسمان‌خراش‌های منهتن را می‌بینید.
به گزارش فرادید، اما برخی معماران که به مرور زمان به شهرت رسیدند، اوایل کار ایده‌هایشان را در پروژه‌های کوچک مسکونی آزمودند، در حالی که برخی دیگر، در اوج شهرت، خانه‌هایی را برای خودشان، دوستان یا مشتریانشان طراحی کردند.
خانه‌هایی را که در این مطلب معرفی می‌کنیم، برگزیده‌ای از ده‌ها خانه‌ی طراحی‌شده توسط برخی از بزرگ‌ترین چهره‌های معماری هستند و شامل پروژه‌های کمتر شناخته‌شده‌ی برندگان جایزه معماری پریتزکر و اشخاص معروفی مانند ویلای ساخته شده توسط معمار مدرنیست لوکوربوزیه می‌شوند.
معمار بریتانیایی، نورمن فاستر به واسطه‌ی پروژه‌های برجسته‌ی بی‌شماری که توسط استودیوی معماری «فاستر + شرکا» که در سال ۱۹۶۷ تأسیس کرد، به نام پرآوازه‌ای تبدیل شده است.
یکی از آثار جمع و جور او پروژه‌ی فاستر ری‌تریت (Foster Retreat) است؛ خانه‌ی زاویه‌داری برای تعطیلات آخر هفته‌ی دوستانش که دارای مبلمان طراحی‌شده توسط فاستر برای برند ژاپنی کاریموُکو است. این خانه مقابل اقامتگاه خود معمار ساخته شده است.
ریچارد راجرز که اواخر سال ۲۰۲۱ درگذشت، یکی از مشهورترین معماران جهان بود و به دلیل پیشگامی در سبک «های‌تِک» که در دهه ۱۹۷۰ ظهور کرد، شهرت داشت.
هدف از ساخت پارک‌ساید ۲۲ که توسط راجرز و همسرش سو در اواخر دهه ۱۹۶۰ برای والدینش در ویمبلدون، در جنوب غربی لندن طراحی شد، نمایش سیستم ساخت و ساز پیش‌ساخته جدید برای ساخت سریع و مقرون به صرفه‌ی خانه‌ها بود.
راجرز در مصاحبه‌ای گفته بود: «این پروژه قرار بود سیستم استانداردی برای حل کل مشکل مسکن بریتانیا باشد. اینطور نشد! اما بدون تردید، زمینه‌ساز بیشتر کارهایی شد که من هنوز حدود ۵۰ سال بعد انجام می‌دهم».
لودویگ میس ون در روهه، مدرنیست بانفوذ قرن بیستم جزو شناخته‌شده‌ترین معماران جهان است.
یکی از محبوب‌ترین آثار او، خانه فارنسوُرث است که سال ۱۹۵۱ به عنوان تفرجگاه آخرهفته برای یک پزشک برجسته ساخته شد. این خانه، نمونه‌ی قابل‌توجهی از سبک معماری بین‌المللی در نظر گرفته می‌شود.
این خانه ۱۴۰ مترمربعی شامل سطوح افقی است که ستون‌های فولادی از آن‌ها پشتیبانی می‌کنند و شیشه‌های کف تا سقف، دیوارهای خارجی را شکل می‌دهند و به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهند مستقیماً از یک طرف، طرف دیگر را ببینند.
معمار ایرلندی، آیلین‌گری یکی از شخصیت‌های اصلی جنبش مدرنیستی اولیه بود. اهمیت او پس از مرگش در سال ۱۹۷۶ به طور کامل درک شد.
خانه ای-۱۰۲۷ او در جنوب فرانسه نخستین پروژه بزرگ او و نمونه‌ی مهم دیگری از سبک بین‌المللی بود.
سازمان غیرانتفاعی «کَپ مدرن» سال گذشته بازسازی این خانه مدرن را به پایان رساند و آن را به حالت اولیه خود در سال ۱۹۲۹ بازگرداند.
زاها حدید مرحوم که گاهی اوقات ملقب به ملکه منحنی است، شاید شناخته‌شده‌ترین معمار زن تاریخ باشد که ساختمان‌هایی از جمله موزه MAXXI در رم و مرکز ورزش‌های آبی لندن را طراحی کرده است.
این چهرۀ ساختارشکن عراقی-بریتانیایی، آثار فراوانی از خود به جای گذاشت، اما تنها یک اقامتگاه خصوصی را تکمیل کرد: خانه‌ای در جنگل بارویخا نزدیک مسکو که برای یک تاجر ثروتمند ساخته شده بود.
ویژگی بارز این اقامتگاه، یک سوئیت اصلی است که روی یک پایه‌ی بتنی باریک قرار گرفته که آن را بالاتر از تاج درختان قرار می‌دهد.
معمار سوئیسی، پیتر زومتور، برنده جایزه پریتزکر و مدال طلای سلطنتی RIBA، در حرفه‌ی خود که با سبک مینیمالیستی قاطعانه‌ای تعریف شده، مکتبی را ایجاد کرده است.
خلوتگاه سکولار نخستین ساختمان دائمی زومتور در بریتانیا بود، خانه‌ای برای تعطیلات که طراحی‌اش تجلیلی از چشم‌انداز دِوُن بود، مانند ویلاهای قهرمانش، معمار ایتالیایی، آندریا پالادیو.
ساخت این خلوتگاه به لطف استفاده‌ی گسترده از بتن کوبیده‌شده با دست بیش از ۱۰ سال طول کشید، تکنیکی که دیوارهای داخلی و خارجی را راه‌راه می‌کند.
دیوید آجای یکی از مشهورترین معماران جهان است که چهار رئیس‌جمهور و خواننده بونو در مراسم اهدای مدال طلای سلطنتی RIBA در سال ۲۰۲۱ سخنرانی کردند و مجله تایم او را جزو ۱۰۰ فرد تأثیرگذار جهان در سال ۲۰۱۷ معرفی کرد.
از جمله پروژه‌های مسکونی این معمار بریتانیایی-غنائی، خانه موش کور در شرق لندن است که بازسازی آن، سال ۲۰۲۰ برای سوو وِبستِر هنرمند به پایان رسید.
این ساختمان بالای هزارتویی از تونل‌های پرشده قرار دارد که به‌طور غیرقانونی طی چهار دهه توسط مالک قبلی حفر شدند.
معمار کانادایی، فرانک گری، به خاطر اشکال شگفت‌انگیز ساختمان‌هایش که شامل موزه گوگنهایم در بیلبائو و سالن کنسرت والت دیزنی در لس‌آنجلس می‌شود، توجه جهانیان را به خود جلب کرد. این معمار حتی در قسمت از مجموعه تلویزیونی «سیمپسون‌ها» ظاهر شد.
سال ۱۹۷۸، او با استفاده از مواد ارزان‌قیمتی مانند فولاد راه‌راه و حصار زنجیری، ضمیمه‌ی ساختارشکنی برای خانه‌ی خود در سانتا مونیکا طراحی کرد تا شکل ساختمان اصلی حومه شهر را از طریق یک سری ساختارهای بهم‌پیوسته به هم بزند. گری بعداً در مصاحبه‌ای به یاد می‌آورد: «همسایه‌ها واقعاً عصبانی شدند. دو خانه سمت جنوب خانه من، وکیلی زندگی می‌کرد که از من شکایت کرد».
آلخاندرو آراونا، معمار شیلیایی برنده جایزه پریتزکر، بیشتر برای پروژه‌های مسکن اجتماعی که از طریق استودیوی خود اِلِمِنتال اجرا کرده، معروف است.
اما آراونا شانس خود را در ساخت اقامتگاه‌های خصوصی هم امتحان کرده، به ویژه خانه اوچو کبراداس، یک خانه بتنی در ساحل اقیانوس آرام که سال ۲۰۱۹ تکمیل شد.
این سازه یک دودکش کج بزرگ دارد که به حجم اصلی خانه تکیه داده و به عنوان دودکش یک آتش‌دان دایره‌ای داخلی عمل می‌کند.
میان مشهورترین معماران تاریخ، لوکوربوزیه به ویژه برای راه‌حل‌های مدرنیستی مسکن برای شهرهای پرجمعیت شناخته شده است.
او تعدادی خانه نیز طراحی کرده که شناخته‌شده‌ترین آن‌ها ویلا ساوُی در شمال فرانسه است که سال ۱۹۳۱ به عنوان خانه‌ای برای تعطیلات خانواده ساوُی ساخته شد.
این سازه بسیار سنگین که یکی از مهم‌ترین خانه‌های قرن بیستم محسوب می‌شود، بر اساس پنج نکته معماری لوکوربوزیه طراحی شده، اصولی که او آن‌ها را اساس معماری مدرنیستی در نظر می‌گیرد.
کنگو کوما یکی از شناخته‌شده‌ترین معماران ژاپنی است. سال گذشته او تنها معماری بود که نامش در فهرست ۱۰۰ فرد تأثیرگذار جهان مجله‌ی تایم بود و پیش از این، استادیوم مرکزی بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو را طراحی کرده بود.
او خارج از پورتلند، یک خانه مفهومی برای شرکت ساختمانی ژاپنی «سوتکی» با استفاده از اصل محوطه‌سازی باستانی آسیای شرقی Shakkei طراحی کرد که شامل الهام‌گرفتن از عناصر چشم‌انداز طبیعی اطراف میشد.
کوما به همراه معمار برجسته ژاپنی، تادائو آندو، در حال حاضر در حال طراحی خانه‌ای برای تعطیلات کیم کارداشیان، ستاره تلویزیون مستند (یا واقع‌نما) است.
بر خلاف بسیاری از معماران دیگر این فهرست، معمار اتریشی-آمریکایی ریچارد نوترا بیشتر با ساخت خانه‌های خصوصی برای مشتریان به شهرت رسید.
معروف‌ترین اثر او خانه کافمن در پام اسپرینگز است، خانه‌ای جعبه‌مانند دو طبقه که سال ۱۹۴۶ تکمیل شد و بسیاری از ویژگی‌های معماری مدرنیستی را در خود دارد.
مشتری، کارآفرین خرده‌فروش، ادگار جی کافمن، پیشتر فرانک لوید رایت را مأمور ساخت خانه معروف فالینگ‌واتِر کرده بود.