وقتی به وصیتنامه امام عمل نمی‌کنید، دلیل اصرار بر تدریس آن در دانشگاه و انتخاب به عنوان منبع آزمون چیست؟ تا وقتی نخوانده‌ایم می‌پنداریم همه برنامه‌ها ناظر به منطق و مکتب امام است اما وقتی می‌خوانیم و متوجه تناقض می‌شویم، یک سؤال بزرگ دیگر در ذهن ما نقش می‌بندد: چرا ما میراث خواران امام، خرج خود را جدا نکرده، راه دیگر می‌رویم؟
امام خمینی که سلسله نسب خونی و خُلقی و معرفتیش به رسول خاتم(ص) می‌رسید به مشی جد خویش و با کلمه بر گلوله‌ها پیروز شد. حراست از انقلاب هم منطقی چنین می‌طلبد.
در التزام به سیره بنیان گذار انقلاب چقدر به این هندسه باورمندیم و چقدر کلام و منطق روح‌الله برای ما حجت است؟
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: جواب را باید در رفتار فردی و حرفه‌ای و ساختاری خود بجوییم. جوانی غیر سیاسی که به ضرورت شرکت در آزمون، وصیت نامه امام را می‌خواند زبان به اعتراض گشود که چرا وصیت‌های امام در زندگی ما چنین غریب افتاده است؟ چرا ما و مسئولان و نهادهایی که جایگاه مان را مدیون امام هستیم عکس مسیری که امام برای مان ترسیم کرده بود قدم برمی داریم؟ می‌گفت، چرا مخاطبان تصریحات امام بدان بی‌توجهند. بی‌توجهی پیشکش، چرا خلاف آن عمل می‌کنند؟
حرف دیگر اما پر تامل‌تر او که از زبان دیگران هم – با ادبیات گوناگون - شنیده‌ایم این است که وقتی به وصیت‌های امام عمل نمی‌کنید، دلیل اصرار بر تدریس آن در دانشگاه و انتخاب به عنوان منبع آزمون چیست؟ تا وقتی نخوانده‌ایم می‌پنداریم همه برنامه‌ها ناظر به منطق و مکتب امام است اما وقتی می‌خوانیم و متوجه تناقض می‌شویم، یک سؤال بزرگ دیگر در ذهن ما نقش می‌بندد: چرا ما میراث خواران امام، خرج خود را جدا نکرده، راه دیگر می‌رویم؟