عصر ایران؛ مهرداد خدیر- در همین دو سه ساعت بعد از بازی ایران و ژاپن که با پیروزی دل‌چسب بازیکنان ما تمام شد و عصر 14 بهمن 1402 خورشیدی را شبیه عصر 8 آذر 1376 کرد (که استرالیا را حذف کردیم و به جام جهانی رفتیم) یک واژه در برخی خبرهای ورزشی بد جور توی ذوق می‌زند و بعید نیست لای خبرها و گزارش‌های خود ما هم خزیده و لانه کرده باشد!
آن کلمه هم این است: "میکسدزون"! حالا به قول مهران مدیری این که گفتیم یعنی چه؟
مراد از "میکسد زون" -mixed zone- در واقع راهروهایی است که در حد فاصل رختکن به زمین ورزشگاه‌های فوتبال قرار دارد و برای مصاحبه خبرنگاران با بازیکنان و کادر فنی تیم‌ها در نظر گرفته شده است و در بیشتر فدراسیون ها بازیکنان و کادر فنی موظف شده‌اند از آن عبور کنند تا در دست‌رس خبرنگاران رسانه‌ها باشند و بتوانند با آنها گفت‌و‌گو کنند. محلی برای مصاحبه‌های سرپایی.
امروز دیدم برخی گزارشگران اصرار دارند به این واژه اشاره کنند و بگویند در میکسد زون با فلان بازیکن مصاحبه کردیم و بعید نیست به سرنوشت واژه دربی دچار شود.
استفاده بیش از حد از اصطلاحات انگلیسی را در گزارش‌های فوتبالی -که غالبا در فارسی معادل‌های رسایی هم دارند- عادل فردوسی‌پور باب کرد و جانشین او هم علاقه ویژه‌ای دارد به کار ببرد و مثلا به "دیوار تصویری" بگوید "وال" یا واژه‌های دیگر که مثل نقل و نبات از دهان او می‌ریزد و به زبان فارسی آسیب جدی وارد می‌کند.
از این رو تا دیر نشده باید برای این "میکسدزون" هم باید چاره‌ای اندیشید. به دو دلیل. اول این که از این پس مدام به کار میرود و دوم به این خاطر که وقتی جا افتاد سخت است از دهان گزارشگران و خبرنگاران بیندازیم.
پیشنهاد این نویسنده بر اساس نظر اهل فن «دالان» است و یا مثلا «راهرو رسانه». هر چند می‌دانم خواهند گفت این کلمه تخصصی است و این دالان با دالان‌های دیگر تفاوت دارد. اما مگر خطا (فول) در فوتبال با دیگر خطاها تفاوت ندارد؟ ایضا ارسال (سانتر) مگر مثل ارسال کالاست؟ یا وقتی می گوییم مهاجم (فوروارد) مگر با مهاجمین دیگر تفاوت ندارد؟
روزنامه‌نگاری که نتواند چهار تا کلمه درست و حسابی و همه‌کس‌فهم را به کار ببرد و خیال کند با استفاده از کلمات غیر‌فارسی اهل مطالعه و خیلی باسواد در نظر می‌آید درخطاست.
مسئولان اقتصاد را لگد کوب ایدئولوژی خود کرده اند ،
ما اقتصاد را لگد کوب تاریخ و فرهنگمان.
دلیل شکست ما هم از تمام کشورهای دنیا همین است .
اساس دنیا بر روی اقتصاد بنا شده است .
کشوری شریف است که اقتصاد بزرگتری داشته باشد .
همانطور که امریکای دموکراتیک و چین استبدادی فقط به این دلیل کشورهای اول و دوم دنیا هستند که اقتصاد بزرگتری دارند .
تا بیست سال پیش ، مردان چینی را به کلفتی و کارگری هم در جایی از دنیا قبول نمی کردند .
اما امروز آقای نیمی از دنیا شده اند .
پول ، پول و پول سه اصل مهم این دنیا هستند ، بقیه را بریز دور
نویسنده البته تا جایی که به ارتباط آسیب وارد نکند از واژه های فارسی استفاده می کند. به عنوان نمونه به جای این که نوآموز ما عزا بگیرد که در کلمه «اضطراب» با ض بنویسد یا با ظ یا با ذ یا «ز». یا ط یا «ت» کافی است واژه فارسی تلواسه را به جای آن رواج دهیم. یا به جای ظلم بگوییم ستم.
چنانچه منتقل‌الیه، مورد معامله را قبل از ثبت فسخ یا انفساخ به شخص ثالثی به صورت رسمی منتقل کرده باشد و در عمل حقوقی بعدی وی حق فسخ نداشته باشد و یا معامله اقاله نشده باشد، این انتقال در حکم تلف مورد معامله بوده و اعمال حق فسخ یا انفساخ موجب انحلال قرار داد بعدی نیست که در این صورت، دارنده حق فسخ مزبور به قیمت روز مال غیرمنقول به منتقل‌الیه مذکور رجوع می‌کند
ازینا بدتر، اسکواد هست، خب بابا کلمه‌ی ترکیب چه مشکلی داره؟؟؟
از آقای خدیر انتظار خیلی بیشتری می رفت. خیلی تک بعدی به قضیه نگاه شده. اولا واژه گزینی به نسبت سرعت و میزان نفوذ واژه اهمیت پیدا می کند. مثلا معلوم بود واژه موبایل ضریب و سرعت نفوذ بسیار بالایی در سطح جامعه دارد اما واژه میکسد زون همین حالا هم که تب فوتبال داغ است چقدر در جامعه نفوذ دارد؟ آیا قرار است در آینده به صورت مستمر در بین مردم از آن استفاده شود؟ قطعا جواب منفی است. مورد بعدی واژه گزینی مناسب است. تاحدی که هم در ترجمه رعایت امانت شود و هم مفهوم به صورت دقیق رسانده شود. دالان به جای میکسدزون موضوعیتی دارد؟