همان طور که از نامش پیداست سندرم پاهای بی قرار باعث درد، ضربان، کشیدن، خارش، خزیدن یا احساس خزش در پاها میشود که میتواند باعث بی خوابی شبانه شود. این بیماری ۱۰ درصد از بزرگسالان آمریکایی و یک کودک از هر ۲۰ کودک را تحت تاثیر قرار میدهد.
به گزارش فرارو به نقل از دیلی میل، گزینههای درمانی از بنزودیازپینهایی که معمولا برای درمان اضطراب مورد استفاده قرار میگیرند تا داروهایی که اثرات دوپامین را تقلید میکنند یا سطح آن را در مغز افزایش میدهند را شامل میشوند.
با این وجود، اکنون پزشکان به یک درمان امیدوار کننده و طبیعی اشاره میکنند: کاهش مصرف شکر. نه گفتن به خوراکیهای شیرین دشوار است و کار حتی سختتر آن است که فرد از خوردن مواد غذایی حاوی قند از نان گرفته تا چاشنیها و سسها خودداری ورزد.
این موضوع در امریکا دشوارتر است، زیرا شکر جزء اصلی رژیم غذایی امریکایی میباشد. با این وجود، شواهد نشان میدهند که انگشت اتهام برای تشدید علائم سندرم پای بیقرار به سوی مواد غذایی شیرین گرفته شده است.
علم به این نتیجه نرسیده که خوردن مواد غذایی سرشار از شکر دلیل سندرم پای بیقرار است، اما برخی از دانشمندان مبتلا به این عارضه به هر حال آن را از رژیم غذایی خود حذف کرده اند تا متوجه شوند علائم آن سندرم کاهش مییابد.
این عارضه در زنان بیشتر از مردان دیده میشود و اغلب خود را به صورت تمایل شدید به تکان دادن و لگد زدن پاها برای کاهش احساسات آزاردهنده نشان میدهد.
دکتر "جورج لوندبرگ" که خود را متخصص "ضد قند" میداند در مطالعات اش نشان داده که مصرف مواد قندی منشاء بیماریهای مختلف است و به تاثیر خوردن دسرهای حاوی شکر در ساعات نزدیک به زمان خوابیدن بر روی سندرم پاهای بیقرار اشاره کرده است.
او میگوید حتی خوردن یک بستنی کوچک در هنگام شب نیز میتواند باعث تشدید علائم سندرم پاهای بیقرار هنگام خواب شود. دکتر لوندبرگ شخصا این موضوع را آزموده و میگوید پس از گذشت چند هفته از زمان توقف مصرف مواد قندی در اواخر شب متوجه از بین رفتن علائم سندرم پاهای بیقرار شد.
سال گذشته یک پزشک هلندی در مورد یک مرد سالم ۶۰ ساله مبتلا به سندرم پاهای بیقرار نوشته بود که او سطح قند خون و آهن طبیعی داشت و سیگاری نیز نبود و داروهای خاصی نیز مصرف نمیکرد، اما او رژیم غذایی غنی از شکر داشت و پزشک از وی خواسته بود که چندین هفته بدون قند افزوده شده در رژیم غذایی خود و سپس چندین هفته خوردن غذای معمولی را امتحان کند.
هم چنین، از او خواسته شد که پرسشنامهای را در طول دورههای مصرف قند بالا و هفتههایی که شکر افزوده بسیار کمی میخورد را پر کند. نتایج امتیازدهی پرسشنامه او نشان داد زمان که به رژیم غذایی با قند پایین پایبند بود میزان علائم سندرم پاهای بیقرار کاهش یافت.
پزشک معالج این مرد گفت: "پیروی از یک رژیم غذایی مستلزم نظم و انضباط است. با این وجود، اگر چنین رژیم غذاییای به طور قابل توجهی علائم سندرم پاهای بیقرار را کاهش دهد یا آن را به طور کامل از بین ببرد یک اقدام ارجح است و میتوان آن را به صورت آزمایشی پیش از تجویز دارو استفاده کرد". او در ادامه نوشته است: "اگر بیماران مبتلا به سندرم پاهای بیقرار صرفا به شکر نه میگفتند میدانید شرکتهای داروسازی چند میلیون دلارمتحمل ضرر میشدند"؟!
رژیم غذایی سرشار از قندهای اضافه شده تصفیه شده، از جمله ساکارز، دکستروز، سیروپ (شربت) و قندهای حاصل از آب میوه یا سبزیجات تغلیظ شده خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و هم چنین بروز چاقی و بیماری قلبی را به شدت افزایش میدهند.
با این وجود، در مورد امریکاییها به نظر میرسد آنان نمیتوانند به راحتی شکر را کنار بگذارند. آنان روزانه به طور میانگین ۱۷ قاشق چایخوری شکر اضافه میخورند که به ترتیب بیش از دو برابر و سه برابر مقدار توصیه شده برای مردان و زنان است. بدین ترتیب سالانه حدود ۲۷ کیلوگرم شکر اضافه مصرف میشود.