وقتی بادهای بحران می‌وزند، این ادبیات و موسیقی و فلسفه و به معنای کلی «هنر» است که بادبان می‌شود برای به مقصد رسیدن انسان.
اما هنرمند نمی‌تواند محدود به محیط کوچک اطرافش باشد، که سعدی گفت: «به قدر هنر جُست باید محل» هنرمند باید که از مرزها فراتر برود و روابط جهانی داشته باشد. در اپیزود هفتم از پادکست فرامرز، سعید خاورنژاد از این دغدغۀ بزرگش می‌گوید و اینکه چطور توانسته در حوزۀ اقتصاد هنر، روابط بین‌المللی برقرار کند. او بنیان‌گذار انستیتویی است که به هنرمندان و استعدادهای خلاق کشورهای مختلف، ازجمله کشور خودمان، کمک می‌کند تعاملات بین‌المللی داشته باشند. با هم می‌شنویم.