عصر ایران؛ سحر طاعتی ــ تمامیت زندگی هنری اش را برای ارکستر سمفونیک تهران گذاشت او که در هلند، ایتالیا، وین و بروکسل تحصیل موسیقی کرده بود سالها در شهرهای امریکا با ارکسترهای مختلفی به اجرا پرداخت تا بتواند با به روز کردن داشته هایش، اندوخته هایی را از خارج از مرزها برای ارکستر سمفونیک تهران بیاورد و همان شد که ۲۴ سال توانست مقتدرانه در ارکستر بماند و برای بقای آن تلاش کند.
حشمت سنجری از همان اواسط دهه ۳۰ که رهبری ارکستر سمفونیک تهران را به عهده گرفت تا آخرین روزهای فعالیتش در اواخر دهه ۶۰ تلاشهای وافری را برای هر چه بهتر کردن تنها ارکستر سمفونیک تهران و ایران انجام داد تا جایی که ارکستر سمفونیک تهران خودش را وامدار زحمات او می داند. ارکستری که طی دهه های گذشته با عدم مدیریت مناسبت مدیران موسیقی و هنری این ارکستر فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده که شاید بدترین آن اخراج ۴۰ نوازنده ان باشد. مسئله ای که هیچ گاه گریبان ارکسترهای دنیا را نگرفته است.
حشمت سنجری فقط رهبر ارکستر نبود بلکه آهنکسازی بود که هم موسیقی ایرانی را خوب می دانست و هم تبحری خاص در موسیقی کلاسیک داشت که بهره مندی از هر دو ژانر نام او را با چند اثر در آهنگسازی نیز ماندگار کرد همانند قطعات رنگارنگ، سوئیت تابلوهای ایرانی ،پوئم سمفونی شاهنامه ، قهرمانان أسیا و به امید دیدار.
حشمت سنجری که یکی از ستون های محکم ارکستر سمفونیک تهران بود هیچ گاه خودش را آهنگساز معرفی نمی کرد بلکه شغلش را رهبری ارکستر می دانست رهبری که به روز بودن را برای تنها ارکستر سمفونیک ایران به ارمغان آورد.