زومیت نوشت: دریای سارگاسو در اقیانوس اطلس شمالی دریایی غیرعادی است که مرزهای آن به‌جای خشکی توسط جریان‌های اقیانوسی تعریف می‌شود. از ویژگی‌های دیگر این دریا تجمع طبیعی جلبک‌ها و آلودگی گسترده به ضایعات انسانی است.
دریای سارگاسو توسط چهار جریان محصور شده است: جریان اقیانوس اطلس شمالی در شمال، جریان قناوری در شرق، جریان استوایی اقیانوس اطلس شمالی در جنوب و جریان آنتیل در غرب. این جریان‌ها که به «چَرخاب» مشهور هستند (سیستم بزرگی از جریان‌های اقیانوسی دایره‌وار که توسط بادها و گردش زمین تشکیل می‌شود)، عملا پهنه آب را درون خود به دام می‌اندازند.
نام دریای سارگاسو از جلبک‌های دریایی خاص آن گرفته شده است. سارگاسوم توده‌ای قهوه مایل به زرد از جلبک‌های دریایی شناور است که محیط دریایی منحصر به فردی را تشکیل می‌دهد. حضور این توده شناور درون دریا لقب «جنگل بارانی شناور طلایی» را برای آن به ارمغان آورده است و زیستگاهی برای موجودات دیگر، محلی برای جستجوی غذا و تخم‌ریزی و کریدوری برای مهاجرت ایجاد کرده است.
مارماهی‌های اروپایی درحال انقراض برای تولیدمثل به دریای سارگاسو مهاجرت می‌کنند و گونه‌های مختلفی از نهنگ‌ها مانند نهنگ عنبر و نهنگ گوژپشت در جریان سفرهای بین اقیانوسی خود از آن می‌گذرند.
سارگاسوم از مدت‌ها پیش شناخته شده است. کریستف کلمب در خاطرات سفر خود در سال ۱۴۹۲ به آن اشاره کرده است. در داستان آمده است، مواجهه با این توده شناور موجب ترس زیادی بین خدمه کشتی شد. کشتی آن‌ها که سانتا ماریا نام داشت، به خاطر نبود باد به مدت سه روز در اقیانوس سرگردان بود.
خدمه با دیدن جلبک‌هایی دریایی که معمولا نشانه خشکی است، نگران شدند زیرا می‌ترسیدند آن‌ها را گیر بیندازد و زیر آب بکشد. این ماجرا ظاهرا موجب شد دریای سارگاسو به عنوان مکانی خطرناک و اسرارآمیز مشهور شود.
دریای سارگاسو که اهمیت زیادی برای حیات دریایی دارد، تحت تهدید ناشی از فعالیت‌های انسانی قرار دارد. کشتی ها با صداها و آلاینده‌های شیمیایی خود به این محیط آسیب می‌زنند و از طرف دیگر، جریان‌هایی که دریا را جدا می‌کنند، نیز حجم عظیمی از ضایعات پلاستیکی و سایر زباله‌های انسانی را به درون آب‌های آن می‌کشند.
به دلیل حرکات چرخشی چرخاب های اقیانوسی، پلاستیک‌ها به سمت دریای سارگاسو کشیده می‌شوند و جزیره بزرگی معروف به «زباله‌دان بزرگ اطلس شمالی» را تشکیل داده‌اند که طبق تخمین‌ها، صدها کیلومتر وسعت دارد و در هر کیلومتر مربع آن ۲۰۰ هزار قطعه زباله وجود دارد.
سازمان‌های مختلفی متعهد به حفاظت از این دریای منحصربه‌فرد شده‌اند اما، تلاش‌های پاکسازی به خاطر چالش‌های اساسی مرتبط با پلاستیک‌های دریایی در حفاظت از دریا موفق نبوده است. براین‌اساس، پلاستیک‌ها همچنان تهدیدی مهم برای حیات این منطقه خواهد بود.