عصر ایران؛ مهرداد خدیر- کدام یک از ما این شعر را به یاد ندارد و نشنیده یا ابیاتی از آن را از بر ندارد؟
من یار مهربانم
دانا و خوش بیانم
گویم سخن فراوان
با آنکه بی زبانم
پندت دهم فراوان
من یار پند دانم
من دوستی هنرمند
با سود و بی زیانم
از من مباش غافل
من یار مهربانم
یا این شعر:
ما گل های خندان‌ایم
فرزندان ایران‌ایم
میهن پاک خود را
مانند جان می دانیم
ما باید دانا باشیم
هشیار و بینا باشیم
از بهر حفظ ایران
باید توانا باشیم
آباد باشی، ای ایران
آزاد باشی، ای ایران
از ما فرزندان خود
دل‌شاد باشی ای ایران
این نوشته اما نه دربارۀ کتاب است و نه شاعر مرحوم عباس یمینی شریف. بهانه این چند سطر نام‌گذاری خیابانی پر رفت‌و‌آمد و شبه بزرگراه در منطقه امیرآباد و منتهی و مرتبط با برج های آ.اس. پ یوسف آباد و برج تهران و در ادامه برج‌های ونک پارک است به نام عباس یمینی شریف.
البته نه این که راه جدیدی احداث شده باشد که می‌دانیم شهردار فعلی بیشتر سرگرم تبلیغات شهری است و اگر از بودجه‌های مصوب که بیشتر صرف حقوق و مزایای کارکنان و هزینه‌های جاری می‌شود چیزی بماند شاید بتوانند اتوبوس‌هایی را که از چین خریده‌اند وارد کنند یا در مترو سرمایه گذاری‌هایی انجام دهند و کیست که نداند هر چه به توسعه حمل و نقل عمومی کمک شود خوب است.
از این رو به نظر می رسد مصوبه تغییر نام خیابان یا شبه بزرگراه آزادگان در امیرآباد به عباس یمینی شریف از اقدامات شورای شهر قبلی باشد که حالا اجرایی شده یانویسنده این سطور اجرایی شدن آن را به تازگی دیده است.
درست است که نام گذاری معابر و پل‌ها به نام شهیدان جنگ و سرداران نام آنها را زنده نگاه می‌دارد ولی تاریخ ایران تنها 8 سال جنگ نیست و آن شهیدان هم از دل یک فرهنگ برخاستند و قدر شخصیت‌های فرهنگی را هم باید پاس داشت.
در بخشی از منطقه یوسف‌آباد و امیرآباد نام‌گذاری های جالبی را شاهدیم. از بالای یوسف آباد وارد خیابان بهمن‌بیگی می‌شویم که بنیان‌گذار آموزش عشایری ایران است. یک شخصیت بی‌نظیر و تندیس بسیار زیبای او هم در ابتدای خیابان 64 نصب شده است. از روی پل هوایی که عبور کنی در ادامه خیابان دکتر صادق آیینه‌وند است به خاطر آن که استاد و رییس موسسه پژوهش‌ها و مطالعات انسانی بود در همان ساختمان‌های مشهور آ.اس.پ.
تا اینجا شد دو شخصیت فرهنگی و ملی. بعد حالا به خیابان عباس یمینی شریف می‌پیچی که وصف او آمد و بهانه اصلی این نوشته است.
اگر بخواهید به سمت خیابان اصلی امیرآباد یا کارگر شمالی بروید باید از میدانی بگذارید که نام آن را گذاشته اند عنایت‌الله گلستانه.
چون این یکی البته به اندازه بهمن‌بیگی و آیینه‌وند و یمینی شریف مشهور نیست، سزد یادآور شوم قدیمی‌ترین روزنامه‌نگار حادثه‌ای نویس بود که قریب ۱۰ سال قبل درگذشت و احتمالا دلیل نام‌گذاری این بوده که در این منطقه زندگی می‌کرده یا شاید چون میدان جدید الاحداث بوده نام‌گذاری آسان‌تر بوده چون جایی که به نام شهیدی باشد قابل تغییر نیست.
از آنجا باید وارد خیابان ۱۷ امیرآباد شوی که حالا به اسم نادر ابراهیمی نویسنده فقید است. یعنی در یک مسیر ۵ دقیقه‌ای با خودرو و ۱۵ دقیقه ای پیاده چشم ما با ۵ نام فرهنگی (بهمن بیگی، آیینه وند،یمینی شریف، گلستانه و نادر ابراهیمی) آشنا می‌شود و گمان نمی‌کنم هیچ منطقه دیگری این گونه آراسته باشد. دلیل نام‌گذاری نادر ابراهیمی این است که در خیابان ۱۷ امیرآباد زندگی می‌کرده و این را دیگر مطمئن‌ام و مانند مرحوم گلستانه با تردید نمی‌نویسم.
البته بهتر این بود که تابلو به این شکل طراحی می‌شد: نویسنده: نادر ابراهیمی چون تصور غالب این است که نادر ابراهیمی شهید جنگ بوده بس که ما مردم کتاب‌خوانی هستیم.
درباره تغییر نام راه آزادگان امیرآباد (نه بزرگراه مشهور اصلی که سر جای خود است) به یمینی شریف این نکته هم قابل توجه است که چون آزاد‌راهی بسیار مهم به نام آزادگان وجود دارد که جنوب و شمال تهران را به هم متصل می‌کند این خیابان بزرگراه‌مانند که قابل قیاس با آن نیست اسباب اشتباه رانندگان تاکسی‌های اینترنتی می‌شد که غالبا با مناطق تهران آشنا نیستند و نشانی‌ها را از روی نقشه و نرم افزارها پیدا می‌کنند و حالا خدمتی هم به آنها شده است.
* چون حدس می‌زنم مخاطب محترمی پیام بگذارد که این موضوع فرعی است و مشکل اصلی قیمت مرغ است که اگرچه در میادین میوه و تره‌بار با قیمت متعادل‌تر عرضه می‌شود ولی بیرون به ۱۰۰ هزار تومان رسیده می‌توان یادآور شد: بله، همه درگیر معیشت‌ایم ولی آنچه ما را به هم پیوند می‌دهد فرهنگ و زبان شیرین فارسی است که حتی دیدیم بر تصمیمات سیاسی هم اثر می‌گذارد. نگاه کنید رقص و ترانه مرد بشاش و خوش‌سیمای گیلانی در بازار ماهی فروشان با موی و ریش سپید چه موجی برپا کرد و حتی باعث شد بعد مدتی سکوت سراغ مدیر معزول فرهنگی گیلان هم بروند که دربازاری دیگر مشغول بود و بر سر ادامه کار اوبه لحاظ اداری به تصمیم قطعی نرسیده بودند!
بله و اتفاقا همان ها ماندند و تغییر نکردند. اضافه کنید خیابان میرداماد و ملاصدرا و شیخ بهایی را.
چرا به جای واژه ارزشمند هنر
از لفظ نامانوس فرهنگ و در ادامه مهندسی فرهنگی و ... ایتفاده می شود؟
هنر ارزشمند است چون از ریشه آفرینش است.
این سخنان نشان می دهد به صرف اینکه کسی در ایران متولد شده باشد دلیل نمی شود که ایرانی باشد .
یک ایرانی برای آباد کردن ایران حتی شده دنیا را هم به آتش می کشد (همانطور که دیگر وطن پرستان دنیا اینکار رامی کنند) اما از بد روزگار برای ما برعکس است .
وقتی ببینی که در خوزستان و خراسان و سیستان مردم در بدترین شرایط زندگی می کنند اما چشمت در کشورهای نفرین شده همسایه باشد وضع همین می شود .
ای مردم ، فرزندان خود را ایرانی و ایراندوست تربیت کنید تا از گزند هر سیاست مدار نااهل در امان بمانند.
شاید لازم به ذکر باشد که خیابان ۱۹ امیر اباد هم به اسم مرحوم ناصر تکمیل همایون است