عصر ایران؛ فرزانه احمدی ــ قدیمی‌ترین پل اصفهان روی زاینده‌رود را با یک لایه سیاه پوشانده‌اند و حالا این لایه سیاه رنگ ک صدای همه را درآورده است. گفته‌اند این لایه سیاه بخشی از عملیات مرمت است. اول گفتند آسفالت یا ایزوگام است، اما بعد معلوم شد قیر و گونی است. پل شهرستان در زمان ساسانیان ساخته شد و بعدها در چند دوره تاریخی مرمت شد، اما شاید در هیچ کدام از دوره‌ها مرمت آن اینطور همه را نگران نکرده بود.
گزارش را این‌جا ببینید
نگرانی‌ها به شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها کشید. سخنگوی اداره کل میراث فرهنگی اصفهان هم گفت لایه‌های سیاه رنگ قیر و گونی از مصالح قدیمی است، ایزوگام و آسفالت نیست و پس از خشک شدن عایق‌بندی روی پل، مرحله آخر عملیات مرمت آغاز و پل سنگفرش می‌شود. با این حال همچنان نگرانی‌ها و نقدها باقی است. مثلا سست شدن قیرها بر اثر آفتاب. استادکارهای قدیمی روی این موضوع توافق دارند که نباید در این پل از قیر و گونی استفاده می‌شد.
نگرانی از این است که رطوبت داخل بنا باقی بماند و آن را از درون بپوساند و خراب کند. ترس از باقی ماندن رطوبت در بنا بعد از مرمت، چیز جدیدی نیست. اولین بار نیست که چنین اتفاقی می‌افتد. بخشی از یک اثر تاریخی دوران صفوی یعنی بقعه امامزاده سلیمان در اشتهارد استان البزر موقع مرمت در تیرماه امسال فرو ریخت. وقتی هنوز مرمت نشده بود، ت سر پا بود؛ با اینکه حفاری‌های غیرمجاز در سال‌های قبل آن را سست کرده بود. اداره میراث فرهنگی هم بدون اینکه به سستی دیوارها توجه کند، مرمت را شروع کرد. مرمت که شروع شد ترک‌ها بلای جان گنبد شدند و داربست‌ها هم نتوانست آن را نجات بدهد. از آن گنبد، یک خرابه به جا ماند.
به جز این دو مورد مرمت‌های غیراصولی دیگری هم اتفاق افتاده‌اند. در این گزارش تعداد دیگری را بررسی کرده‌ایم. این گزارش را ببینید تا بیشتر بدانید.