عصر ایران ؛ نهال موسوی - سالار عقیلی یکی از چهره‌های شناخته شده در عرصه موسیقی ایرانی است، اخیرا یک ویدیوی تبلیغاتی از او منتشر شد که به بحث و گفت‌و‌گوی زیادی در میان مخاطبان و کاربران فضای مجازی انجامیده است.
در این ویدئو عقیلی (لاغر شده) در وسط یک فروشگاه عرضه کفش‌های ورزشی یا کتانی (کتونی) و لباس ورزشی ایستاده و درباره محصولات موجود در آن فروشگاه حرف می‌زند و مخاطبان را هم برای حضور و خرید در آن فروشگاه فرا می‌خواند. قابل ذکر است تغییر ظاهری و لاغر شدن سالار عقیلی در آن ویدئو تبلیغاتی فروشگاه ورزشی به دلیل عمل جراحی اسلیو است که حدود 50 کیلو وزنش کمتر شده است. (ذکر شده در صفحه ویکی پدیا عقیلی)
همین قضیه باعث شد که بسیاری به این حرکت او خرده گرفته و به صراحت اعلام کنند این کار در شان هنرمندی چون او نیست و این اقدام را به سقوط سالار عقیلی تعبیر کرده‌اند یا روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای پژمان موسوی درباره او در صفحه اینستاگرامش نوشت: «حرفِ تکراری نباید زد، شخصیتِ سالار عقیلی هم چیزی نیست که نیاز به یادآوریِ دوباره داشته باشد، فقط این حد از سقوط و اصرار بر این نوع بازنمایی از خود، در روزهایی که می‌دانید و می‌دانیم، چیزی نبود که حتی بتوان انتظارش را هم کشید. انگار که شاملو ، این شعر را در وصفِ استاد عقیلی سروده: هرگز کسی این گونه فجیع به کشتنِ خود برنخاست…»
البته در جواب هم کسانی نوشته‌اند: «مشکل از شماست که برای افراد شان ازلی و ابدی قائل می‌شوید، خیر آقا، اینها انسان‌های عادی هستند که هنری هم دارند و در کنارش هم فعالیت‌های دیگر انجام می‌دهند. اصلا هم عجیب نیست. قرار نیست عالم و آدم را قضاوت کنید ...»
به هر روی اگر منطقی بخواهیم به این قضیه نگاه کنیم این هم یک فعالیت اقصادی است و یک نوع شغل محسوب می‌شود، حتی اگر مغازه خودش باشد یا اینکه نه اصلا در کنار خیابان بایستد و لباس ورزشی بفروشد هیچ اشکالی ندارد و نه عیب است و نه عار و نه تخلف.
یک زمانی از زنده یاد جمشید مشایخی پرسیدند چرا حاضر شده برای کولر اُجنرال تبلیغ کند؟ پاسخ داد آدم به خاطر پول با کولر عکس بیندازد بهتره تا با بعضی آدم‌ها عکس یادگاری بندازه ...
ولی واقعا پرسش این است که آیا عمل سالار عقیلی در این حد ناپسند است؟ یا چرا اصلا باید چنین انتظاری از سالار عقیلی وجود داشته باشد که چون در زمینه موسیقی اصیل ایرانی فعالیت دارد دیگر نباید در تبلیغات فلان محصول شرکت کند؟ چرا اگر یک ورزشکار یا هنرپیشه یا ... همین کار را می‌کند زیاد بر او خرده‌ای نمی‌گیرند ولی برای سالار عقیلی چنین ناهجار است؟
از مصاحبه‌های مختلف در برنامه‌های تلویزیونی یا مجلات و نشریات گرفته تا حتی کنسرت‌ها و اجراهای مختلفی که داشته، همواره از یک جایگاهی با مخاطبانش حرف زده که خودش را بالاتر و وارسته‌تر از چنین اقداماتی نشان داده و حال به ناگاه این توقع را که خودش از خودش ساخته بود شکسته است.
البته سالار عقیلی با عملکردهای که داشته همواره یک نوع از حاشیه را با خود به همراه داشته است برای مثال از آن حضور در استودیو برنامه تلویزیونی شبکه «من و تو» در سال 1394 گرفته یا آن داستان بیمه کردن حنجره‌اش که در سال 1395 با حضور مسئولان و مدیران صنعت بیمه ایران انجام گرفت.
عقیلی اولین خواننده در تاریخ موسیقی ایران بود که حنجره‌اش بیمه شد. همزمان با هشتاد و یکمین سالروز تأسیس بیمه ایران برای نخستین‌بار در تاریخ صنعت بیمه حنجرهٔ سالار عقیلی را شرکت سهامی بیمه ایران تحت پوشش بیمه‌ای قرار داد.
توجه داشته باشید که با وجود استادانی چون زنده یاد محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، صدیق تعریف و ... این سالار عقیلی است که در چنین وادی وارد می‌شود.
یا در زمان کرونا هم تبلیغی برای مرکز خریدی در ولنجک تهران انجام داد که آن زمان با واکنش منفی بسیار زیادی همراه شد، ماجرا از این قرار بود که در این ویدئو، سالار عقیلی با همان هیبت همیشگی، بدون ماسک و با یک دستکش چرمی، وارد یک مرکز خرید می‌شد، یکی نفر با روپوش سفید جلوی در ورودی با تب‌سنج، دمای بدن او را کنترل می‌کرد و می‌گفت مشکلی ندارید.
سالار عقیلی چند قدم به سمت دوربین می‌آمد و با ذکر نام مرکز خرید و آدرسش می‌گفت: «من وارد شدم، دیدم دارند مردم رو به خاطر کرونا چک میکنند. کار بسیار پسندیده‌ای است و امیدوارم دیگر مراکز خرید هم این کار را بکنند.»
برخی نوشتند: «مردم دارن جون میدن (از کرونا) جناب سالار عقیلی خیلی شیک داره مرکز خریدی در ولنجکو تبلیغ میکنه!» یا «الآن نباید خرید غیرضروری کرد. اون دستگاه تب‌سنج هم از شیوع کرونا جلوگیری نمی‌کنه و ...»
در نهایت جان کلام این است که سالار عقیلی به عنوان یک انسان هنرمند و مستقل، آزاد است هر کاری را که دوست دارد انجام دهد اما همین کارهاست که جایگاه او را در میان مخاطبان و مردم مشخص می‌کند.
نقل جالبی درباره ناصر تقوایی فیلم‌ساز بزرگ و ماندگار سینمای ایران وجود دارد، گویا روزی یکی از شاگردانش از او می‌پرسد: آقای تقوایی در همه جا از شما به عنوان یکی از اساتید سینمای ایران یاد میکنند. امکانش هست به ما بگویید راز این موفقیت شما در چیست؟ تقوایی در جواب گفته است : « فکر نکنید این جایگاه به خاطر فیلم‌ها و کارهایی که ساخته‌ام به دست آمده، اتفاقا من با کارهایی که نساختم تقوایی شدم».
این قضیه بسیار جالب توجه استاد ناصر تقوایی را می‌توان به شکل زندگی، موضع گیری‌ها، نشست و برخاست‌ها و ... هم تعمیم داد. اگر محمدرضا شجریان، شجریان شد برای خاطر بسیاری از کارهایی بود که حاضر نشد به آن تن بدهد والا در شهر همیشه پیشنهادهایی وجود دارد...
یک طرفه به قاضی نرویم
ایشان عزیز است . البته رفتار وبرخوردایشان با مردم وجامعه هست که شان ومنزلت ایشان را مشخص می کند
یادم نیست چه اتفاقی افتاد که رفت ترکیه !
خبرنگاری ازش پرسید چرا پرسپولیس نموندی ؟!
دنیزلی گفت : اگر می موندم دیگه دنیزلی نبودم !!
آخر کار بسیار بسیار موفق، محکم و عالی بسته شد.
احسنت خانم موسوی
سالار عقیلی هیچ وقت در حد و حدود «استاد» نبوده و نخواهد بود چون خودش اینجوری میخواد. راستش صدا و تکنیکش هم چنگی به دل نمی زند. علیرضا افتخاری صدا و تکنیک آوازی بهتری داشت، اگرچه اون هم مناعت تبع لازم را نداشت.
واقعا صدای ایشان شش دانگ نیست . اما عجیب اینکه مشهور شده است . صدایی دو دانگ که گاهی در گلو خواندنش اذیت می‌کند. چه صداهای فوق العاده ای که معلوم نیست چرا سالار باید بر مسند نشیند .
به نظر من اصلا این طور نیست چون هنر این شخص همان حرفه اوست و باید به صورت حرفه ای با آن برخورد کرد. اما متاسفانه ما ایرانی ها برای افراد بر اساس شغلشان، شانی هم در نظر میگیریم که این مطلب در دنیای مدرن امروز بی معنی است.