دفتر شعری که ۵۰ سال بعد از تحویل به ناشر منتشر شده، شاعری که شعر را کنار گذاشته و به گفته گردآورنده کتاب، شاعری جامانده از دهه ۱۳۴۰ و حلقه مفقوده‌ای از شعر «موج نو».
به گزارش ایسنا، دفتر شعر دست‌نویسی با جلد مشکی سال‌های سال در قفسه انتشارات مروارید خاک خورده، بدون آن‌که رد و نشانی از شاعرش باشد. «مروا - برگی و ستاره» در اول دفتر آمده و در صفحه بعد نوشته شده با مقدمه‌ای از فریدون رهنما که جایش خالی است. «مروا» تنها چیزی است که از صاحب دفتر مشخص است، نه تاریخی دارد نه فامیلی‌ای، نه کسی سراغ دفتر آمده است.
کامیار عابدی، گردآورنده این دفتر می‌گوید: ناشر کتاب را به او داده و گفته «ببینید این «مروا» کیست؟» تازه ماجرا آغاز می‌شود و سرانجام کتاب بعد از حدود ۵۰ سال منتشر می‌شود.این مجموعه اولین و شاید آخرین تجربه شعری مروا نبیلی است که در دسته شاعران موج نو قرار می‌گیرد.
این پژوهشگر ادبی گفت: مروا نبیلی جزء کسانی است که در دوره‌های اولیه شاعران موج نو جای می‌گیرد. اما نکته عجیب برایم این بود چندین‌باری که تلفنی با او صحبت کردم تا اجازه چاپ دفترش را بگیرم، از آن دوره به جز احمدرضا احمدی، هیچ‌کس را به یاد نمی‌آورد. این موضوع شاید به این دلیل است که او در دوره خاصی به شعر توجه می‌کرده که هنوز موج نو آنچنان که باید و شاید شکل نگرفته بود یعنی فعالیت شعری مروا نبیلی در دوره بسیار آغازین شعر موج نو بوده است و هنوز این جریان شکل نگرفته بود.
او افزود:نکته دیگر اینکه نبیلی از نظر شعری، ادبی و هنری تحت تأثیر سهراب سپهری و فریدون رهنما بوده است؛ چرا؟ چون این دو نفر استادان نبیلی در دنشکده هنرهای تزئینی بودند.(دانشکده هنرهای تزئینی، دانشکده‌ای بود که بعد از انقلاب همراه چند دانشکده دیگر مانند فارابی به دانشکده هنر تبدیل شد.) نبیلی از اولین دانشجویان دانشکده هنرهای تزئینی بود. گلی امامی، مترجم معروف هم در این دانشکده درس خوانده و او یکی از کسانی است که به ما کمک کرد تا خانم نبیلی را پیدا کنیم. در یک تماس با خانم امامی به صورت اتفاقی خانم نبیلی را به یاد آورد که اوایل دهه ۱۳۴۰ از دانشجویان دانشکده هنری‌ها تزئینی بود و حتی گفت به یاد می‌آورد که اسم شناسنامه‌ای او، مروا نبوده بلکه مارتا بوده است.
وی تصریح کرد:خانم نبیلی با سهراب سپهری و فریدون رهنما بیشتر ارتباط داشته است؛ از نظر سینما با فریدون رهنما ارتباط داشته و از نظر نقاشی و شعر با سپهری. بنابراین با بقیه اعضای موج نو ارتباطی نداشته، گویا فقط با احمدرضا احمدی آشنایی داشته است. البته سال‌های پیش احمدرضا احمدی نیز در یکی دو مصاحبه از خانم مروا یاد کرده بود.
او همچنین گفت: با خود خانم نبیلی که صحبت می‌کردم به صراحت می‌گوید سهراب سپهری و فریدون رهنما، نقش زیادی در شکل‌گیری شخصیتش داشته‌اند. در زمینه شعر و نقاشی سهراب سپهری و در زمینه سینما فریدون رهنما تأثیر داشته است. البته می‌گوید «این‌طور نبوده که رهنما به من بگوید مثل او فیلم بسازم و یا کار کنم، به من یاد می‌داد چگونه فکر کنم و چه باید بکنم، توصیه می‌کرد فیلم‌های فلان فیلم‌سازهای فرانسوی و ژاپنی و انگلیسی را ببینم که چطور فکر می‌کردند.» فریدون رهنما شخصیت دموکراتی داشته و علاقه‌مند نبوده که شاگردانش مانند او فیلم بسازند، می‌خواسته هرکدام راه خود را بروند و با تفکر کار خود را انجام دهند.
کامیار عابدی در ادامه گفت: نکته مهم از نظر سبک شعری مروا نبیلی این است که او با وجود اینکه تصویرهای نوی در شعرهایش وجود داشته و از نظر زبانی با شاعران نیمایی فرق دارد به شاعران موج نو نزدیک است، ویژگی خاصی دارد که شعرش را با شاعران موج نو متمایز می‌کند؛ یکی از آبشخورهای اصلی شعرهای مروا، تداوم شعر سهراب سپهری در «آوار آفتاب» است. در واقع مروا نبیلی زمانی با سهراب سپهری آشنا شد که هنوز به صدای پای آب، مسافر و حجم سبز نرسیده بود. یعنی سهراب سپهری‌ای که می‌شناخت سهراب «شرق اندوه» و «آوار آفتاب» بود. بنابراین تأثیر بخشی از شعرهای سهراب در دهه ۱۳۳۰ را بر شعرهای خانم مروا می‌بینیم، البته خانم مروا نوآوری‌هایی را هم دارد ولی از نظر زبانی شبیه شعرهای سهراب سپهری در دهه ۱۳۳۰ است.
کتاب «مروا نبیلی: شاعر و سینماگر» توسط کامیار عابدی به تازگی با قیمت ۱۴۰ هزار تومان در انتشارات مروارید راهی بازار کتاب شده است.