عصر ایران؛ فرزانه احمدی ــ طرح انتقال آب از دریای عمان به اصفهان در حال اجرا است، طرحی که مسوولان می‌گویند کار بزرگ و مفیدی است و مردم از اجرای آن خوشحال خواهند بود. اما آیا واقعا مردم از اجرای این طرح خوشحالند یا در پایان اجرای آن خوشحال خواهند بود؟ کارشناسان نظر دیگری دارند.
گزارش را این‌جا ببینید
قرار است در فاز اول اجرای طرح هر سال 70 میلیون مترمکعب و در فاز دوم 400 میلیون مترمکعب آب از دریا به اصفهان منتقل شود. پروژه، مهر سال قبل شروع به کار کرد. در نهایت قرار است تا دو سال دیگر تکمیل شود. می‌گویند این آب را می‌آورند تا صنایع، دیگر از زاینده‌رود آب برندارند. هر چه هم که ماند، برای مصرف به خانه‌های مردم برود، به کشاورزها داده شود و رودخانه را پرآب کند. با این حال عده زیادی از این طرح راضی نیستند. پیش از این تونل اول و دوم کوهرنگ هم در سال‌های دهه 30 و 60 افتتاح شده بود که آب را از سرچشمه‌های کارون به زاینده‌رود می‌آورد و هنوز زاینده‌رود خشک است.
اصفهان با چنین آثار تاریخی آن هم در میان کویر بیشتر باید به سمت گردشگری می‌رفت، اما حالا هزاران کارخانه که مصرف آب زیادی دارند و حجم زیادی کشاورزی، نفس این شهر را گرفته است. حالا فعالان محیط زیست و مردم نگرانند آبی که از دریای عمان می‌آید باز هم صرف توسعه صنعت و کشاورزی شود. گرچه معاون استاندار اصفهان وعده داده که این آب صرف توسعه صنعت نمی‌شود.
قرار است شرکت تامین آب صفه هزینه‌های این طرح را تامین کند، در مجموع، نزدیک به 140 هزار میلیارد تومان. سهامدارانش این شرکت‌‌ها هستند. بیشترشان صنایع بزرگ و نهادهای اقتصادی استان. در حالی که اصفهان یکی از آلوده‌ترین شهرهای کشور است و دیگر نایی برای توسعه صنایع ندارد و حالا سوال این است که وقتی این صنایع، هزینه‌های سنگین این طرح را بدهند آیا از خیر سود بیشتر و توسعه صنعت خود می‌گذرند؟ آبی که رود برای زنده ماندن نیاز دارد 170 تا 220 میلیون مترمکعب است. آیا واقعا از خیر نیمی از آبی که می‌آید خواهند گذشت؟
این گزارش را ببینید تا بیشتر بدانید.