سخنان خانم جمیله علم‌الهدی همسر رئیسی درباره بانوی اول کشور با واکنش‌های عمدتا منفی نیرو‌های انقلابی مواجه شد.
به گزارش تسنیم، جمیله علم‌الهدی همسر رئیسی رئیس‌جمهور کشورمان صبح امروز در همایش زنان تاثیرگذار که در مشهد مقدس برگزار می‌شود در واکنش به اظهارنظری که ایشان را بانوی اول کشور معرفی می‌کرد، گفتند که در ساختار جمهوری اسلامی، بانوی اوّل همسر رهبر معظم انقلاب هستند.
این گفته‌ی خانم علم‌الهدی با واکنش‌های عمدتاً منفی نیرو‌های انقلابی مواجه شد که به نظر می‌رسد واکنش کاملاً معقولی است؛ به دلایل و توضیحات ذیل:
۱- خانم جمیله علم‌الهدی فارغ از آنکه دختر چه کسی و همسر چه کسی است، خود جایگاه علمی قابل احترامی دارد؛ ایشان دکترای خود را در سال ۱۳۸۰ در رشته فلسفه تعلیم و تربیت از دانشگاه تربیت مدرس دریافت کرده و هم‌اینک نیز استاد دانشگاه شهید بهشتی است. خانم علم‌الهدی یکی از صاحب‌نظران حوزه‌ی آموزشی خود و همچنین مباحث مربوط به حوزه زنان است.
۲- همچنانکه گفته شد، خانم علم‌الهدی به جهت صاحب‌نظر بودن در برخی موارد، همچون دیگر افراد جامعه می‌تواند دیدگاه‌های خود را مطرح کند و با اقبال یا نقد معمول مواجه شود؛ همچنانکه پیش از ریاست‌جمهوری آیت‌الله رئیسی نیز او نقش نسبتاً فعالی را در حوزه اجتماعی ایفا می‌کرد و کسی هم نمی‌توانست از این جهت به ایشان خرده بگیرد.
۳- با این حال، اینکه تصوّر شود با ریاست‌جمهوری یک فرد در ایران، برای همسر ایشان، جایگاه بخصوصی به لحاظ ساختار قانون اساسی کشور ایجاد می‌شود، قطعاً خطاست. البته خانم علم‌الهدی در مراسم امروز عنوان می‌کند که برخلاف معرفی ایشان به عنوان بانوی اول در جشنواره، این عنوان متعلق به وی نیست؛ امّا مسئله اینجاست که اساساً چنین جایگاه و عنوانی در کشور وجود ندارد که متعلق به همسر رئیس‌جمهور باشد یا ایشان بتواند آن را از آنِ شخصیت دیگری بداند.
۴- یکی از مزیّت‌های دولت آیت‌الله رئیسی در طول یک سال و نیم گذشته دوری این دولت از حاشیه و تمرکز آن بر کار و خدمت بوده است؛ قطعاً این را هم می‌فهمیم که رقبا و بعضاً مخالفان این دولت از تلاشی برای حاشیه‌سازی‌های گاه و بیگاه و بی‌بنیاد برای آن فروگذار نمی‌کنند، امّا مسئله اینجاست که نباید مباحثی که اصلاً نه صحیح است و نه ضرورتی برای طرح آن وجود دارد، مثل همین بحث انتزاعیِ بانوی اوّل، موجب شود که بدخواهان دولت دستاویزی برای حاشیه‌سازی پیدا کنند.
۵- همچنانکه جمهوری اسلامی همان دموکراسی غربی نیست و بر مبنای اسلام و عدالت و شئونات شرعی و واقعی افراد، و نه نسبت‌های فامیلی و ... استوار است، به همان دلیل هم چیزی به نام بانوی اوّل نه در آن وجود دارد و نه نیازی به چنین عناوین من‌درآوردی هست؛ لذا اصل طرح این بحث، یا مباحثی که شائبه‌ی در میان بودن تمایل به طرح آن را، از ناحیه‌ی هر کس که باشد، به میان بکشد، حتماً غلط است.
۶- طی هفته‌های گذشته برخی رسانه‌ها با اقداماتی که ظاهرش رنگ و بوی حمایت از خانم علم‌الهدی داشت، عملاً به نحوی به مسئله‌ی فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی ایشان ورود کردند که بیش از آنکه جاذبه‌ی جدّی برای مخاطب داشته باشد، تولید شائبه و دافعه می‌کرد. احتمالاً –و یا به تعبیر بهترش، امیدواریم که- این اقدام مورد تایید خانم علم‌الهدی هم نبوده (باشد)؛ امّا از تیم رسانه‌ای رئیس‌جمهور انتظار می‌رود که در مواجهه با چنین اتفاقاتی، این رسانه‌ها که قاعدتاً بدخواه دولت هم نیستند را توجیه کند که حمایت از دولت، از روش درست‌تر و نه مباحث سوررئال، حتماً نتیجه بهتری خواهد داشت.