روزنامه جوان نوشت: همه خوب می‌دانیم که هم پرسپولیسی‌ها و هم استقلالی‌ها تا حد توان‌شان پول گرفته‌اند. پول‌هایی که حتی لیاقت درصدی از آن را هم ندارند، چراکه اگر این فوتبال را در جایی دیگر ارائه کنند باید برای آن پول هم بپردازند نه اینکه بگیرند.
حالا، اما مدعی هستند که پول نگرفته‌اند، خب نگرفته‌اید؛ اصلاً به جهنم که پول نگرفته‌اید، بروید کار کنید و پول دربیاورید.
دو بیت‌المال‌خور بزرگ به جان هم افتاده‌اند. پرسپولیس و استقلال باز هم شروع کرده‌اند به حرف زدن علیه هم و بیانیه صادر کردن. حرف حسابی هم برای زدن ندارند. فقط اینکه همدیگر را متهم می‌کنند که تو دولتی هستی و بیشتر می‌گیری و من نه؛ یک جنگ زرگری تمام‌عیار برای اینکه بیشتر بیت‌المال را بچاپند و بیشتر از جیب مردم خرج کنند. اسمش را هم گذاشته‌اند دغدغه و رضایت‌خاطر هوادار!
علی سامره، سرپرست استقلال همین پنج‌شنبه قبل طلبکارانه و پرمدعا اعلام کرد که کل حاکمیت و نظام باید برای کمک به استقلال به صف شوند، چون بازیکنان ما پول توجیبی ندارند و متعاقب آن درویش، مدیرعامل پرسپولیس هم با طلبکاری بیشتر از عشق و علاقه بازیکنانی گفت که با دریافت تمام مبلغ چندده میلیاردی قرارداد خود منت می‌گذارند سر همه که بدون دریافت آپشن‌های قراردادشان برای دل هواداران بازی می‌کنند!
جالب است که این دو باشگاه بیت‌المال‌خور بی‌خاصیت یکدیگر را متهم هم می‌کنند. سرخ‌ها می‌گویند آبی‌ها تیم حکومتی هستند و آبی‌ها مدعی هستند اگر نظام نبود تیم سرخی هم وجود نداشت. هر دو نیز مدعی هستند که طرف مقابل بیشتر از آن‌ها چاپیده و برده است. جنگی راه انداخته‌اند که بیا و ببین. اما هدف هر دو یک چیز است؛ بالا کشیدن بیشتر بیت‌المال و خالی کردن بیشتر جیب مردم. وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال باید خیلی ساده باشند که باز هم فریب این سیاه‌نمایی محض را بخورند و پول مردم را به حلقوم کسانی بریزند که در همین اتفاقات سال قبل نشان دادند چگونه گوش به فرمان رسانه‌های معاند برای به آشوب کشاندن کشور هستند. یادمان نرفته چگونه استقلالی‌ها و پرسپولیسی‌ها در صف مقدم آشوب‌ها حضور داشتند و هر ادا و اطواری را که لازم بود درمی‌آوردند. پول‌هایشان را همان سال قبل هم گرفتند و حالا باز برای لفت و لیس بیشتر چشم طمع به بیت‌المال دوخته‌اند.
باید به علی سامره و رضا درویش یادآور شویم که نه بازیکنان آبی جیب‌شان خالی است و نه قرمزها طفلکی هستند. هر کدام از بازیکنان دو تیم حداقل ۱۵ تا ۲۰ میلیارد گرفته‌اند، یعنی پولی که هوادار کارگر یا کارمند دو تیم در خواب هم نمی‌بیند که بتواند تا پایان عمرش با حقوق کارگری و کارمندی حتی درصدی از آن را هم پس‌انداز کند، اما شما منت بازی کردن این مفت‌خوران بیت‌المال را سر هوادار می‌گذارید!
چرا می‌گویید آن‌ها به عشق هوادار بازی می‌کنند. کدام عشق؟ عشق این جماعت فقط پول است و بس.
چرا باید هواداری که محتاج نان شبش است و در این وانفسای اقتصادی با سیلی صورتش را سرخ نگه می‌دارد، نگران و ناراحت پول نگرفتن شما و بازیکنانتان باشد؟ چرا هوادار باید تلاش کند که شما و بازیکنانتان فقط برای دریافت آپشن‌های قراردادهایتان چندین میلیارد پول بیت‌المال را بالا بکشید؟
این جنگ مسخره عوام‌فریبانه را هم ببرید جای دیگری راه بیندازید که مردم دیگر فریب نمی‌خورند. ولی جای تأسف است که ورزش فوتبال‌زده ایران با مسئولان فوتبال زده‌اش حتماً باز هم سر کیسه را شل می‌کند.