مهر نوشت: نویسنده فیلمنامه «پرواز برفراز آشیانه فاخته» که در ایران با عنوان «دیوانه از قفس پرید» هم شناخته می‌شود، در ۹۰ سالگی درگذشت.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، بو گلدمن فیلمنامه‌نویسی که برای نوشتن فیلمنامههای «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» و «ملوین و هاوارد» برنده جایزه اسکار شد و در کنار چهره‌های منتخبی از فیلمنامه‌نویسان نسل خود از جمله رابرت تاون و ویلیام گلدمن به عنوان یکی از بهترین‌ها شناخته می‌شد، از دنیا رفت. وی ۹۰ ساله بود.
گلدمن علاوه بر کسب ۲ جایزه اسکار در سال ۱۹۹۳ هم برای فیلمنامه «بوی زن» نامزدی اسکار را کسب کرده بود.
وی اسکار سال ۱۹۷۶ را با لارنس هاوبن به صورت مشترک برای اقتباس از رمان کن کیسی «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» دریافت کرد. کسب جایزه فیلمنامه اقتباسی موفقیت بزرگی را برای فیلم رقم زد که به عنوان پیروزی بزرگ خوانده می‌شد و شامل دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم، کارگردانی، بازیگر مرد و بازیگر زن و فیلمنامه بود. هیچ فیلمی پس از سال ۱۹۳۴ که «یک شب شگفت‌انگیز» این ۵ جایزه را هم‌زمان دریافت کرده بود، به این موفقیت دست نیافته بود. این موفقیت سال ۱۹۹۱ برای «سکوت بره‌ها» تکرار شد.
گلدمن کار خود را در تلویزیون آغاز کرد و نوشتن فیلمنامه و دستیار تهیه‌کننده مجموعه‌های معتبری برای شبکه CBS در اواخر دهه ۱۹۵۰ بود.
وی فیلمنامه اقتباسی «پرونده پاراداین» را که پیش از آن توسط آلفرد هیچکاک ساخته شده بود سال ۱۹۶۲ انجام داد.
میلوش فورمن کارگردان پس از خواندن فیلمنامه او به نام «به ماه شلیک کن» که بعدها فیلمی با بازی آلبرت فینی و دایان کیتون برمبنای آن ساخته شد، گلدمن را برای بازنویسی «پرواز برفراز آشیانه فاخته» انتخاب کرد. او برای این کارش تنها ۸هزار دلار دستمزد گرفت، اما تحسین منتقدان و اسکار باعث رونق کار او شد.
فیلم «ملوین و هاوارد» که وی در آن نویسندگی فیلمنامه را برعهده داشت، بسیار تاثیرگذارتر بود. این فیلم به کارگردانی جاناتان دمی چیزی شد که از آن به عنوان «بیان طنزآمیز رویای آمریکایی» یادشده است. برای نوشتن داستان مرگ یک میلیاردر عجیب و غریب گلدمن دومین اسکار خود را دریافت کرد.
«نیکیتای کوچولو» یک فیلم جاسوسی در ۱۹۸۸ با بازی سیدنی پواتیه و ریور فینیکس از دیگر فیلمنامههای گلدمن بهره برد هر چند بیشتر جنبه تجاری داشت. فیلم «بوی زن» به کارگردانی مارتین برست در سال ۱۹۹۳ کار موفقیت‌آمیز دیگر گلدمن بود که نامزدی اسکار بهترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه برای گلدمن شد و آل پاچینو جایزه بهترین بازیگر مرد را کسب کرد.
گلدمن اولین پیش‌نویس «رگتایم» را برای میلوش فورمن نوشت اما به کار ادامه نداد و همچنین نوشتن فیلمنامههای «کرامر علیه کرامر» و «مردم عادی» را رد کرد. «ملاقات با جو بلک» را هم کامل نکرد که در نهایت کار به صورت همکاری ۴ نویسنده پیش رفت و فیلمی با بازی برد پیت، آنتونی هاپکینز و کلر فورلانی بر مبنای آن ساخته شد.
گلدمن سال ۱۹۹۶ در مصاحبه با ویلیام فروگ برای کتاب «ذن و هنر فیلمنامه نویسی» درباره نگارش فیلمنامه گفت: «این یک هنر است. حساسیت یک هنرمند را می‌طلبد و بسیاری از نویسندگان بزرگ که رمان‌نویس یا روزنامه‌نگار هستند، نمی‌توانند این کار را انجام دهند.»
وی فیلمنامه «طوفان کامل» را بازنویسی کامل کرد که سال ۲۰۰۰ به موفقیت بزرگی در گیشه دست یافت.
گلدمن مورد احترام نویسندگان همکارش بود و سال ۱۹۹۸ اریک راث به نیویورک تایمز گفت: «بو گلدمن بزرگ» فیلمنامه‌نویس برجسته‌ای است و او متنوع‌ترین و هوشمندانه‌ترین فهرست را در کارنامه‌اش دارد.
این فیلمنامه‌نویس از انجمن نویسندگان آمریکا برای «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» و «ملوین و هاوارد» جایزه گرفت و سال ۱۹۸۳ برای «به ماه شلیک کن» و در سال ۱۹۹۳ برای «بوی زن» نامزدی این جایزه را کسب کرد و سال ۱۹۹۸ جایزه لورل انجمن را برای دستاوردهای فیلمنامه نویسی دریافت کرد.