۶ خطرِ والدینِ کنترل‌ کننده

آیا تا به حال تلاش کرده‌اید رفتار یا احساسات کودک خود را کنترل کنید؟ آیا می‌دانید کنترل کردن کودکان چه آسیب‌ها و تبعاتی دارد؟ 

 

به گزارش تا شش ، کنترل کردن کودکان نتایج سختی را در پی دارد که در این مقاله به معرفی و بررسی ۶ مورد از آنها می‌پردازیم.

 

 

اگر از آن دسته والدینی هستید که نمی‌توانید افکارتان را درباره اشتباه کردن فرزندتان متوقف کنید و بی‌وقفه او را زیرِ ذره‌بین می‌گذارید، باید بدانید که اولین اتفاقی که بین شما و فرزندتان می‌افتد این است که کودک‌تان از دست شما خسته و کلافه می‌شود. اگر قوانین دست‌وپاگیر وضع کنیم، کودک کلافه می‌شود و از ما فاصله می‌گیرد. براساس یک پژوهش معتبر، چنین وضعیتی، سطح شادی، سلامتی و موفقیت کودکان ما را به شدت کاهش می‌دهد.

 

 

اگر دائما کودک را کنترل کنیم، فرصت مواجهه با نتایج و عواقب کارها را از او گرفته‌ایم. اگر با زور و کنترل‌گری، کودک را وادار به پوشیدن لباس گرم کنیم، به او اجازه نداده‌ایم که هوای سرد را تجربه و کشف کند و به این ترتیب ما فرصت تجربه و نتیجه‌گیری را از او دریغ کرده‌ایم. بهتر است به کودک فرصت اشتباه کردن و نتیجه‌گیری دهیم تا مدیریت و رفتار صحیح در موقعیت‌های مختلف را بیاموزد. بهتر است صبورانه او را نظاره کرده و به او اعتماد کنیم.

 

 

والدین کنترل‌ گر پیامی را به کودک خود مخابره می‌کنند و آن این است که: « تنها یک قانون وجود دارد و هیچ راه جدید و بدیعی وجود ندارد. پس کاری که من می‌گویم را انجام بده». چنین پیامِ خطرناک و مسمومی کودک را به کشف شیوه‌های جدید و کارهای خلاقانه، دعوت نمی‌کند در حالی‌که برای انجام هرکاری، شیوه‌های مختلفی وجود دارد. بهتر است با صبوری به کودک فرصت دهیم تا راه‌حل‌های جدید را کشف کند و به جای اینکه مانند یک حل‌‌المسائل، همه چیز را به او دیکته کنیم، به کودک فرصت دهیم تا شیوه‌های بدیعی کشف کند.

 

 

پژوهش‌های بسیاری نشان داده است که والدین مضطرب، فرزندان مضطرب تربیت می‌کنند. به این معنا که والدین مضطرب دائما فکر می‌کنند: « اگر من همه چیز را کنترل نکنم، پس همه چیز خراب می‌شود». باید بدانیم که کودکان بسیار هوشیار و حساس هستند، آنها اضطراب ما را به سرعت دریافت می‌کنند و مانند ما مضطرب می‌شوند.

 

 

اگر کودکان دائما کنترل شوند، از اشتباه کردن می‌ترسند. آنها شکست خوردن را تاب نمی‌آورند و در آینده تبدیل به بزرگسالانی کمال‌پرست می‌شوند. به این معنا که به موفقیت معتاد می‌شوند. درحالی‌که اشتباه کردن برای کودکان بسیارآموزنده است و باید به او بیاموزیم که هیچ اشکالی ندارد اگر اشتباهی مرتکب می‌شود. لازم است کودک بیاموزد که هرکس مسئول اشتباهات خود است و همه افراد در هر سنی ممکن است اشتباه کنند.

 

 

پژوهش‌های بسیاری نشان می‌دهد که کودکانی که تحت کنترل شدید قرار دارند، بسیار بیشتر از کودکان دیگر در خطر آسیب‌های روانی همچون افسردگی و اضطراب هستند، زیرا فرصتی برای ابراز وجود نداشته‌اند. این کودکان مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند و نمی‌توانند از پسِ چالش‌ها برآیند.

 

 

اگر متوجه شدید که دائما سعی دارید کودک را تحت کنترل خود داشته باشید، از خود سوال کنید: «چه چیزی مهم‌تر است؟ شیطنت‌های کودک یا آسیب به سلامت ذهن و روان او؟». اجازه دهید کودک آزاد باشد و آزادانه بازی کند. نه فقط به خاطر خودش، بلکه به خاطر خودتان این کار را انجام دهید. شما با این کار به کودک‌تان کمک می‌کنید تا از نظر ذهنی و روانی قوی‌ شود و بتواند از پس چالش‌های متعدد زندگی‌اش برآید و مستقل‌تر شود.