روزنامه شرق نوشت: رقابت‌های دو‌ومیدانی جانبازان و معلولان قهرمانی جهان در پاریس در شرایطی در حال برگزاری است که همین روز گذشته سعید افروز، نماینده کشورمان، در ماده پرتاب نیزه کلاس F۳۴ با ثبت رکورد ۴۰.۲۷ متر رکورد جهان را شکست و در رده نخست جهان ایستاد و مدال طلا را از آنِ خود کرد.
او در همین راستا موفق به کسب سهمیه پارالمپیک پاریس شد. پیش از افروز، مهدی اولاد، الناز دارابیان، امیر خسروانی، الهام صالحی، امان‌الله پاپی، رشید مسجدی و علیرضا مختاری موفق به کسب سهمیه پارالمپیک پاریس در این مسابقات شده بودند.
نکته درخور توجه به غیر از مدال‌هایی که ورزشکاران ایرانی در این تورنمنت به دست آورده‌اند که نتیجه‌اش کسب سهمیه رقابت‌های پاریس ۲۰۲۴ است، اتفاقی است که برای امان‌الله پاپی به‌عنوان نماینده ایران در این تورنمنت رخ داده است.
پاپی هفته گذشته در رشته پرتاب نیزه با ثبت رکورد ۵۰.۰۹ متر به مدال طلا رسید و بالطبع سهمیه المپیک او هم نهایی شد؛ ولی ماجرا چند ساعت بعد تغییر کرد و خبر رسید که این مدال طلا از ورزشکار ایرانی بازپس گرفته شده است. دلیل؟ اعتراض رقبا به شیوه پرتاب او و خطا تشخیص‌دادنش. نتیجه جدید، ولی عجیب‌تر بود؛ برای او رکورد ۴۸.۱۸ ثبت شد تا دستش از کسب مدال کوتاه بماند و دست آخر در جایگاه چهارم ایستاد.
اینکه چه اتفاقی افتاد که پاپی از سکوی طلایی به رده چهارم تنزل کرده، از آن دست موضوعات عجیبی است که همین ورزشکار در گفت‌وگویی که با ایسنا داشته، به آن اشاره کرده است. موضوع خبرساز در این جریان این است که ابتدا عنوان شد حریفی از ترکیه به داوری شکایت داشته است؛ ولی بعد‌ها مشخص شد ورزشکار ترکیه، محمد خالوندی، ورزشکار سابق ایران است که اتفاقا دو مدال طلای پارالمپیک هم برای ایران به دست آورده است.
نکته عجیب اینکه خالوندی بلافاصله بابت پرتاب‌های پاپی شکایتش را ثبت کرده و بعد از بررسی‌های صورت‌گرفته، طلا از پاپی گرفته می‌شود و به خالوندی که با پرچم ترکیه در این رقابت‌ها شرکت کرده، سپرده می‌شود.
پاپی در این زمینه می‌گوید: «بعد از اینکه حریفانم از ترکیه و ازبکستان رقابت خود را در پرتاب نیزه انجام دادند، من در پرتاب چهارم با ۵۰.۰۹ متر توانستم از آن‌ها پیشی بگیرم و به مدال طلا دست یافتم و محمد خالوندی، ورزشکار ایرانی‌الاصل تیم ترکیه، دوم و ورزشکار ازبکستان سوم شدند. نماینده برزیل هم در جایگاه چهارم قرار گرفت.
اگر قرار به اعتراض هم بود، باید دوومیدانی‌کار برزیلی اعتراض می‌زد، نه دوست صمیمی خودم خالوندی. بعد از اتمام مسابقات به من آی‌دی‌کارت دادند و گفتند فردا ساعت ۱۱ بیا برای اهدای مدال، وقتی هتل رفتم، ساعت ۱۲ روی سایت دیدم که من چهارم شدم و خالوندی در جایگاه اول قرار گرفته است. از او پرسیدم جریان چیست و او گفت شاید نماینده برزیل اعتراض زده؛ در‌حالی‌که بعد از اعتراض فهمیدم که او از ساعت ۹:۳۰ تا ۱۲ شب نزدیک به ۳۰ بار به مسئولان برگزاری مسابقات اصرار می‌کرده که فیلم پرتاب چهارم من را که طلا گرفته بودم، بازبینی کنند و تأکید داشته که من در این پرتاب خطا کردم و باید نتیجه تغییر پیدا کند.
اگر همان شب می‌دانستم که او روی پرتاب من اعتراض کرده، من نیز به پرتاب او اعتراض می‌کردم؛ چون پرتاب او نیز صددرصد خطا بود؛ اما، چون از زمانش گذشته بود، امکان اعتراض وجود نداشت. هرچند مسئولان نسبت به تصمیم هیئت ژوری و مسئولان برگزاری اعتراض کردند؛ اما بی‌فایده بود و طلایم را به‌راحتی از دست دادم و چهارم شدم.
خالوندی دوست صمیمی من است و تصور نمی‌کردم به پرتاب من اعتراض کند و مدال طلایم را به‌راحتی تصاحب کند. برای کسب مدال طلای پرتاب نیزه در قهرمانی جهان به‌سختی تمرین کرده و از تمام حریفانم آماده‌تر بودم. اگر واقعا پرتاب من خطا بود، پرتاب سایر حریفانم که اول و دوم شدند، صددرصد خطا بود.
اگر می‌دانستم که خالوندی دنبال اعتراض روی پرتاب من است، بدون اینکه زمین مسابقات را ترک کنم، من نیز اعتراض می‌کردم و الان به جای چهارمی در جدول رده‌بندی در جایگاه اول قرار داشتم».
به‌این‌ترتیب و پس از کش‌و‌قوسی بحث‌برانگیز، محمد خالوندی ملی‌پوش سابق ایران توانست مدال طلای ارزشمندی برای کشور ترکیه و با پرچم همین کشور همسایه به دست بیاورد. خالوندی یکی از اولین نفرات ورزشکاران پارالمپیکی است که اواخر سال ۱۳۹۸ به دلیل آنچه بی‌توجهی یا کم‌توجهی به شرایطش در ایران توصیف کرده بود، مهاجرت کرد تا تابعیت کشور ترکیه را به دست بیاورد.
محسن کائیدی هم بعد از او راهی همین کشور ترکیه شد. البته در آن زمان عنوان شد این دو، چون برای تیم ملی ایران بازی کرده‌اند، باید دو سال را بدون حضور در تورنمنت‌های مختلف سپری کنند تا مجوز شرکت‌کردن دوباره‌شان با پرچمی جدید صادر شود؛ امری که حالا به نظر می‌رسد تأثیری روی روند مدال‌آوری خالوندی نداشته است. شاید او این طلا را با شکایت و به نظر پاپی با نامردی به دست آورده باشد، ولی مسئله اینجاست که حتی اگر چنین هم نمی‌شد، او باز دستش به مدال نقره می‌رسید.
خالوندی در آن زمان از اینکه فقط حقوق ۹۴۰هزارتومانی دریافت می‌کند، گلایه کرده بود. او به مسئولان وقت ورزش ایران مسئله مهاجرتش به ترکیه را خبر داده بود، ولی خودش تأیید کرده که حتی با در جریان قرار‌گرفتن مسئولان، آن‌ها کاری برای بهبود شرایطش انجام ندادند. در سال‌های اخیر مهاجرت ورزشکاران معلول هم رو به افزایش رفته و حالا تعدادی از آن‌ها حتی برای کشور‌های دیگر، مدال‌آوری هم می‌کنند.