این توافقات نخستینبار از زمان رضا شاه آغاز و بارها تجدید حیات شد. اما هنوز هم آب در این شاهراه حیاتی جاری نیست...شاید درباره پرونده هیرمند، این نکات و اسم های تاریخی را نشنیده باشید!
کیفیت پایین
کیفیت خوب
عصر ایران؛ مهرداد خدیر - توافقات آبی میان ایران و افغانستان برلی هیرمند بیش از آن چیزی است که همگان میدانند. این توافقات نخستینبار از زمان رضا شاه آغاز و بارها تجدید حیات شد. اما هنوز هم آب در این شاهراه حیاتی جاری نیست.
اره دیگه همه مشکلات ما از زمان پهلویه!!
حتی کندی اینترنت و.....
شما اصلاح طلب ها یا بهتر بگیم اصلاح طلب دوست ها به کجا میرید!؟
جناب خدیر یکم انصاف بد نیست!!!!
عصر ایران اشاره شد که قرارداد اول در زمان رضاشاه بسته شد و دومی از ترس روی کار آمدن کمونیست ها و امتیازی که به ظاهر شاه داده شد.
امین
۱۴:۴۵ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
با سلام.
عالی بود.
این شوه از خبررسانی نیز باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
یعنی نویسنده بشینه جلو دوربین و حرف بزنه. با گزارش فرق داره و به دل میشینه.
با تشکر
اکبر
۱۴:۱۲ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
مطلب اساسی در بیانات شما مغفول مانده است و اینکه:
-راساس توافقنامه سعدآباد، در ششم بهمنماه 1317، ایران از «دشت ناامید» به مساحت 3 هزار کیلومتر چشم پوشید و عملاً سرچشمه هیرمند از دسترس ایران خارج شد.اگر دشت ناامید در اختیار ایران میماند، مردم منطقه میتوانستند از منابع آبی آن بهرهمند شوند. همانطور که در روزگاری، از آن برای کوچنشینی و دامپروری بهره میبردند. سرکنسول انگلستان در یادداشتهای سیاسی خود، به وخامت اوضاع مردم در سیستان، در تابستان 1326 هجری شمسی اشاره کرده است:
«از زابل گزارشی رسیده مبنی بر اینکه یک ماه است هیچ آبی از هیرمند به شهر نرسیده و روستاهای اطراف نیز سه ماه است بدون آب ماندهاند. مردم خشکیزده باور ندارند که دلیل آن، عدم بارش برف زمستانی است و میگویند میخواهند وارد افغانستان شده و با توسل به زور، آب را بگشایند...»
2-درباره قراداد دوم در سال 1356 هم آقای علم مینویسد: "«هزار بار به نعیمخان درود فرستادم، و به دولت لعنت. مردکه مثل شیر آمد و تهدید کرد که اگر میخواهید کمک به ما را در گرو آب هیرمند نگاه دارید، ما کمک نمیخواهیم و این بدبختها آنقدر از چپگرایی افغانستان ترسیدند که همه شرایط را قبول کردند، و بالاخره دیشب [ضربه] آخر را زدند. کسی چه میداند؟ شاید هم از اربابهای نامرئی دستور ارتکاب این خیانت را داشتند. به هرحال به شاهنشاه و کشور خیانت بزرگی شد که دیگر جبرانپذیر نیست... البته این خیانت، ده تا پانزده سال دیگر ظاهر میشود که من مردهام. ولی مثل این است که یک قطعه گوشت بدن مرا بریده و پیش چشم من جلوی سگ انداختهاند.«(ص481)"
عصر ایران ممنون از توجه و دقت شما و نکته ای که بیان کردید.
ناشناس
۱۳:۳۷ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
باز تاریخ را از وسط گفتید
چرا نگفتید رضاشاه با واگذاری دشت بینیاز سمت راست هیرمند عملا زبان افغانستانیها را دراز کرد
عصر ایران چنان که گفته شده بیشتر هدف آشنایی با شخصیت مهذب الدوله یا بافز کاظمی بود.
ناشناس
۱۳:۰۶ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
بسیار عالی و جامع جناب استاد خدیر
اگر دولتمردان ما کمی از اشراف اطلاعاتی شما را داشتند اوضاع مملکت ما اینگونه آشفته نمیبود
hamed
۱۲:۱۴ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
واقعا در قضیه هیرمند و طالبان چرا کشور ما اینقدر ناتوان مانده در مخیله ام نمی گنجه!!!!
ناشناس
۱۲:۱۲ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
به ظریف بدن مثل برجام یک شبه حلش میکنه.
آرمان ایرانی
۱۱:۲۱ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
در اروپا چطور رودها، دریاچه ها و منابع طبیعی دیگر حیاتی برای محیط زیست نگهداری و مراقبت میشوند؟ یاد بگیرند!
سعید
۱۱:۱۴ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
متاسفانه طالبان نماینده ملت افغانستان نیس ومردم افغانستان همیشه دوست وهمدردملت ایران است واماطالبان به هیچ عهدپیمانی وفادارنیستن وباعث شده تا ملت افغانستان همیشه چوب سیاستمدارانه بی جوربوزه را بخورند
سعید
۱۱:۱۱ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
متاسفانه طالبان نماینده ملت افغانستان نیس ومردم افغانستان همیشه دوست وهمدردملت ایران است واماطالبان به هیچ عهدپیمانی وفادارنیستن وباعث شده تا ملت افغانستان همیشه چوب سیاستمدارانه بی جوربوزه را بخورند
ناشناس
۱۰:۵۱ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
از وقتی رییسجمهور رییسی در سیستان در مورد آب فرمایشاتی داشتند تقریبا همه قلمزنان محترم در رسانه ها مطلب تایپ کردند از جمله هر که در عصر ایران توان داشت نوشت. اما یک نفر هم پیدا نشد یک راه حل ارائه بدهد.
اربابان و اصحاب رسانه بفرمائید مردم و دولت و نظام با طالبان و افغانستان چه کند؟
اگر فردا طالبان گفت اصلا آب خودم هست و نمی دهم تکلیف چیه ؟ بفرمائید لطفاً
عصر ایران راه حل قطعا نظامی یا سخت گیری بر پناهندگان مظلوم نیست.
ناشناس
۱۰:۱۷ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
باز تاریخ و از وسط گفتید
چرا نگفتید رضاشاه با واگذاری دشت بینیاز سمت راست هیرمند عملا زبان افغانستانیها را دراز کرد
ناشناس
۰۹:۵۹ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
کار دنیا رو ببین
تا نوبت ما بود مهاجران افغانی رو در کشور می پذیرفتیم و پناه دادییم .
حالا تا نوبت اونا شد سرمون هزار جور بامبول در می آورند .
ناشناس
۰۹:۲۸ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
درود بر جناب خدیر گرامی...فقط نفرمودید که دو قرارداد 1317 و1352 کاملا اجرا میشد یا نه.چون من شخصا هم از دریاچه پرآب هامون حتی در سالهای اول انقلاب بیاد میآورم وهم از ماهی های لذیذ صید شده در این دریاچه.
عصر ایران
اولی فراز و نشیب داشت. تا در ایران ضعفی می دیدند نمی فرستادند اما دومی عملا تحت الشعاع وقایع سیاسی بعدی در دو کشور قرار گرفت. درگفتار شاره شده آبی که از آن طرف می آمد بیشتر سیلاب های فصلی بوده. غرض بیشتر معرفی آقای مهذب الدوله بود. اطلاعات بیشتر را در گزارش های تخصصی تر خواهیم آورد.
ناشناس
۰۸:۳۱ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
هیرمند زمان روحانی مهم نبود؟
عصر ایران ظاهرا شدت بحران به این اندازه نبود.
ناشناس
۰۳:۲۷ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
رضا شاه نه رضا قلدر
عصر ایران نوبت قبل هم دوستی ایراد گرفته بود که چرا می گویید رضاخان و احترام می گذارید؟ همان رضای خالی بهتر است! دوست عزیز، اول رضا خان میر پنج بود و بعد سردار سپه شد و سپس رییس الوزرا و سرانجام رضا شاه.
ناشناس
۰۲:۵۱ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
عالی بود
ناشناس
۰۰:۳۴ - ۱۴۰۲/۰۳/۲۱
متاسفانه این قدر ... هستند که نمیتوانند حق ایران را از طالبان بگیرند
حتی کندی اینترنت و.....
شما اصلاح طلب ها یا بهتر بگیم اصلاح طلب دوست ها به کجا میرید!؟
جناب خدیر یکم انصاف بد نیست!!!!
عالی بود.
این شوه از خبررسانی نیز باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
یعنی نویسنده بشینه جلو دوربین و حرف بزنه. با گزارش فرق داره و به دل میشینه.
با تشکر
-راساس توافقنامه سعدآباد، در ششم بهمنماه 1317، ایران از «دشت ناامید» به مساحت 3 هزار کیلومتر چشم پوشید و عملاً سرچشمه هیرمند از دسترس ایران خارج شد.اگر دشت ناامید در اختیار ایران میماند، مردم منطقه میتوانستند از منابع آبی آن بهرهمند شوند. همانطور که در روزگاری، از آن برای کوچنشینی و دامپروری بهره میبردند. سرکنسول انگلستان در یادداشتهای سیاسی خود، به وخامت اوضاع مردم در سیستان، در تابستان 1326 هجری شمسی اشاره کرده است:
«از زابل گزارشی رسیده مبنی بر اینکه یک ماه است هیچ آبی از هیرمند به شهر نرسیده و روستاهای اطراف نیز سه ماه است بدون آب ماندهاند. مردم خشکیزده باور ندارند که دلیل آن، عدم بارش برف زمستانی است و میگویند میخواهند وارد افغانستان شده و با توسل به زور، آب را بگشایند...»
2-درباره قراداد دوم در سال 1356 هم آقای علم مینویسد: "«هزار بار به نعیمخان درود فرستادم، و به دولت لعنت. مردکه مثل شیر آمد و تهدید کرد که اگر میخواهید کمک به ما را در گرو آب هیرمند نگاه دارید، ما کمک نمیخواهیم و این بدبختها آنقدر از چپگرایی افغانستان ترسیدند که همه شرایط را قبول کردند، و بالاخره دیشب [ضربه] آخر را زدند. کسی چه میداند؟ شاید هم از اربابهای نامرئی دستور ارتکاب این خیانت را داشتند. به هرحال به شاهنشاه و کشور خیانت بزرگی شد که دیگر جبرانپذیر نیست... البته این خیانت، ده تا پانزده سال دیگر ظاهر میشود که من مردهام. ولی مثل این است که یک قطعه گوشت بدن مرا بریده و پیش چشم من جلوی سگ انداختهاند.«(ص481)"
چرا نگفتید رضاشاه با واگذاری دشت بینیاز سمت راست هیرمند عملا زبان افغانستانیها را دراز کرد
اگر دولتمردان ما کمی از اشراف اطلاعاتی شما را داشتند اوضاع مملکت ما اینگونه آشفته نمیبود
اربابان و اصحاب رسانه بفرمائید مردم و دولت و نظام با طالبان و افغانستان چه کند؟
اگر فردا طالبان گفت اصلا آب خودم هست و نمی دهم تکلیف چیه ؟ بفرمائید لطفاً
چرا نگفتید رضاشاه با واگذاری دشت بینیاز سمت راست هیرمند عملا زبان افغانستانیها را دراز کرد
تا نوبت ما بود مهاجران افغانی رو در کشور می پذیرفتیم و پناه دادییم .
حالا تا نوبت اونا شد سرمون هزار جور بامبول در می آورند .
اولی فراز و نشیب داشت. تا در ایران ضعفی می دیدند نمی فرستادند اما دومی عملا تحت الشعاع وقایع سیاسی بعدی در دو کشور قرار گرفت. درگفتار شاره شده آبی که از آن طرف می آمد بیشتر سیلاب های فصلی بوده. غرض بیشتر معرفی آقای مهذب الدوله بود. اطلاعات بیشتر را در گزارش های تخصصی تر خواهیم آورد.