صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۸۸۴۶۶۴
تاریخ انتشار: ۰۲:۲۷ - ۱۱ فروردين ۱۴۰۲ - 31 March 2023

امروز با سعدی : مُسلَّم کسی را بود روزه‌ داشت / که درمانده‌ای را دهد نان چاشت

لب سخن سعدی در این حکایت چند بیتی این است که روزه داری باید همراه با کمک به نیازمندان باشد و در انتها سوالی می پرسد: این که با روزه گرفتن، از خود دریغ کنی و سپس به خود بدهی چه سود؟! (باید به دیگران هم خیر برسانی.)

به سرهنگ سلطان چنین گفت زن
که خیز ای مبارک در رزق زن

برو تا ز خوانت نصیبی دهند
که فرزندکانت نظر بر رهند

بگفتا بود مطبخ امروز سرد
که سلطان به شب نیت روزه کرد

زن از ناامیدی سر انداخت پیش
همی گفت با خود دل از فاقه ریش

که سلطان از این روزه گویی چه خواست؟
که افطار او عید طفلان ماست

خورنده که خیرش برآید ز دست
به از صائم‌الدهر دنیاپرست

مُسلَّم کسی را بود روزه‌داشت
که درمانده‌ای را دهد نان چاشت

وگرنه چه لازم که سعیی بری
ز خود بازگیری و هم خود خوری؟

ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200