محمد مهدی حسینی دورود*
از نظر مردم امثال آقایان محسن اراکی و حسین جلالی قبل از هر عنوان و مقامی یک آخوند و مبلغ‌اند.
یک مبلغ دینی ابتدا باید از صمیم قلب به مردم خود عشق بورزد وبر مبنای علم و آگاهی، استعدادها و نیازهای موجود در جامعه را در نظر بگیرد و بکوشد تا با اعتنا به آن و استفاده از آن کارش را پیش ببرد.
برای معرفی و پیشبرد احکام دین دو راه بیشتر نیست؛
یکی همین راه طی شده و «تقلید و تحمیل» است و وارد کردن سلائق فردی و نابود کردن جلوه‌های ناب دین؛ اما متاسفانه نتیجه معکوس بوده است و از این راه ما به دین‌گریزیِ نسل‌های پس‌از انقلاب و دین ستیزی طیف گسترده‌ای از نسل امروز رسیده‌ایم اما به اسلام ناب نه تنها نزدیک تر، که دورتر شده‌ایم.
راه دیگر شبیه مردم شدن و در صف مردم قرار گرفتن و شناختن و باور نمودن و فرصت دادن و ارزیابی کردن مخاطبان و اعتماد به استعدادهای موجود در جامعه و رسوخ در آن‌ها از طریق عمل به بخش‌های مهم‌تر دین و تحلیل را جایگزین تحمیل کردن است.
بی‌شک هنوز هم یکی از عوامل نیرومند در این کشور مذهب است، بخصوص که با سیره نبوی و عدالت علوی پیوند خورده باشد.
فراموش نکنیم که رهبری یک اجتماع یک تکنیک است و یک علم و حکومت اسلامی در ایدئولوژی الهی، حکومتی است؛ مردمی، ملی، ارشادی، آزاد، انتخابی، شورایی و..!
بر این اساس بزرگان و دلسوزان از جمله خود رهبری با آن حکومت اسلامی مخالف هستند که بخواهد حاکمیت خود را بر جامعه تحمیل سازد.
یا به نام اسلام و به خیال اسلام، اسلام را تحمیل نماید و خود را موظف و مسئول دین و ایمان مردم و اجرای احکام اسلام در ایران و دنیا بداند.
حکومت اسلامی مقبولیت و مشروعیت قدرت خود را از مردم می‌گیرد.
در غیر این‌صورت حکومت ولو حکومت علی‌بن ابیطالب (ع) باشد و مردم در صحنه نباشند محکوم به شکست است.
من معتقدم باید از طریق دین برآمده از سنت نبوی و سیره علوی و نه صرفا با احکام فقهی، در وجدان فردی و اجتماعی جامعه حلول کرد و با او زبان و احساس مشترک یافت و حرف زد.
این تنها راه ممکن است و تجربه‌های بسیاری از دوران زعامت آیت‌الله العظمی بروجردی تا نهضت امام خمینی آن را ثابت کرده است.
اتهام بی‌ناموسی به زنان بی‌حجاب( زن بی‌حجاب، در بند شهوت دیگران و ارضای آنان است) و تعیین مجازات‌های سنگین در طرح عفاف و حجاب تا ۳میلیارد تومان جریمه و ابطال گواهینامه و... با هیچ‌یک از آموزه‌های دینی و حتی فقهی ما همخوانی ندارد.
اتهام بی‌ناموسی به زنان بی‌حجاب نه تنها مستوجب استغفار و عذر خواهی و تعزیر وتادیه است که مخالف و مغایر سخنان اخیر رهبر انقلاب در مشهد مقدس است.
بی‌تردید جهل برآمده از افراط و تفریط از این‌که تبلیغات دینی ما شبیه خوارج باشد و از این‌که بعضی‌ها دینی شبیه خوارج و تفکری چون طالبان داشته باشند استقبال می‌کند و النهایه سود آن نصیب و بهره دشمنان اسلام و ایران خواهد شد.
آخر این چه شیوه‌ای است که ترس از پلیس و ترس از جریمه را جایگزین ترس از خدا می‌کند و با روش‌های غلط زن‌ستیزی را القاء و سعی در دنیوی کردن دین مردم دارد و پیوسته ما را از حقیقت قرآن و اسلام دورتر می‌کند و نمی‌گذارد منطق دین فهمیده شود.
و البته چنین بی‌محابا توهین کردن و قانون بافتن و مدام بر طبل دوقطبی سازی کوبیدن و این‌همه گیس و گیس کشی‌ها و به صورت هم چنگ انداختن‌ها را ندیدن و از همه مهم‌تر عظمت مردم ایران را درک نکردن و آنان را فراموش کردن، جای حرف‌بسیار دارد.
--------------------
* دین‌پژوه