عصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - بوئینگ اف/ای-18 هورنت (Boeing F/A-18 Hornet) زمانی که در سال 1983 وارد خدمت شد، یکی از توانمندترین هواپیماهای نظامی در جهان بود. اما این جت جنگنده با معرفی اف/ای-18 سوپر هورنت (F/A-18 Super Hornet) که در سال 1999 خدمت خود در ارتش آمریکا را آغاز کرد، حتی بهتر نیز شد.
سوپر هورنت بر اساس هورنت اصلی شکل گرفته است، اما به لطف نسخه های جدید مانند اف/ای-18ئی (کابین تک نفره) و اف/ای-18اف (کابین دو نفره)، آن را به سطح جدیدی ارتقا داده است. سوپر هورنت قابلیت حمل مهمات بیشتر و سامانه های تسلیحاتی پیشرفتهتر را ارائه می کند.
در شرایطی که قرار است تولید سوپر هورنت در سال 2025 به پایان برسد، این جت جنگنده بوئینگ همچنان نقش مهمی در ارتش آمریکا ایفا می کند. سوپر هورنت از جت جنگنده پیشرفتهتر اف-35 لایتنینگ 2 پشتیبانی می کند.
در شرایطی که سوپر هورنت بر اساس جنگنده هورنت شکل گرفته است، اما هواپیمایی تقریبا کاملا جدید محسوب می شود. سوپر هورنت 20 درصد بزرگتر از مدل پیشین خود است و از نظر وزن خالی حدود 7000 پوند (3175 کیلوگرم) سنگینتر است. همچنین، سوپر هورنت 33 درصد سوخت بیشتر نسبت به مدل هورنت حمل می کند که 41 درصد افزایش در برد ماموریت و 50 درصد بیشینه توان پرواز بیشتر را ارائه می کند. سوپر هورنت می تواند بیشینه 17750 پوند (8051 کیلوگرم) مهمات بیرونی را حمل کند.
در شرایطی که هورنت توانایی حمل بیشینه 14000 پوند (6350 کیلوگرم) مهمات را داشت، این به معنای حدود 4000 پوند (1814 کیلوگرم) افزایش برای نسخه های سوپر هورنت است. توان حمل مهمات بیشتر بسیار مفید است و سوپر هورنت را به ویژه با افزایش برد پروازی و عملیاتی به هواپیمای توانمندتری تبدیل می کند.
هنگام برخاستن از زمین نیز سوپر هورنت می تواند در مسافتی تقریبا 1000 فوت (305 متر) و با سرعتی در حدود 20 گره (37 کیلومتر بر ساعت) کمتر از هورنت به پرواز درآید.
جت جنگنده اف/ای-18 سوپر هورنت از زمان آغاز به خدمت در ارتش آمریکا، چندین بار ارزش خود در میدان نبرد را ثابت کرده است. نخستین علمیاتی که سوپر هورنت به طور مستقیم در آن شرکت داشت در نوامبر 2002 بود. در آن زمان، دو فروند اف/ای-18ئی در یک حمله علمیات واکنش شرکت کردند. این در پشتیبانی از عملیات دیدهبان جنوبی در عراق بود.
طی جنگ عراق و همچنین نبرد علیه داعش در این کشور، جنگنده های سوپر هورنت به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند.
نخستین شکار هوایی سوپر هورنت در ژوئن 2017 و با سرنگونی یک فروند جنگنده سوخو سو-22 نیروی هوایی سوریه ثبت شد.
سوپر هورنت همچنین توسط تیم آکروباتیک نیروی دریایی آمریکا که به نام "فرشتگان آبی" (Blue Angels) شناخته می شود، استفاده می شود.
از دیگر اپراتورهای اصلی جنگنده اف/ای-18 سوپر هورنت می توان به نیروی هوایی پادشاهی استرالیا اشاره کرد که از این جنگنده در ماموریت هایی بر فراز عراق استفاده کرد.
در شرایطی که همه چیز تا به امروز برای سوپر هورنت خوب پیش رفته است، اما هر دوران خوبی نیز نقطه پایانی دارد. بنابر اعلام بوئینگ، تولید سوپر هورنت در سال 2025 به پایان خواهد رسید. اگر نیروی دریایی هند جنگنده های سوپر هورنت را برای ناوهای هواپیمابر خود خریداری کند، این پنجره می تواند تا سال 2027 باز بماند اما به نظر می رسد این کشور به خرید جنگنده داسو رافال ام (Rafale M) بیشتر علاقه دارد.
بوئینگ قصد دارد منابع بیشتری را در پروژه هایی مانند اف-15ئیاکس (F-15EX)، تی-7ای (T-7A) و امکیو-25 (MQ-25) هزینه کند و با افزایش تعداد جنگنده های رادارگریز اف-35 که وارد خدمت می شوند، دیگر نیازی به نسخه های جدید سوپر هورنت احساس نمی شود.
اف/ای-18 سوپر هورنت یک جت جنگنده چند منظوره با قابلیت استفاده روی ناوهای هواپیمابر است که توانایی انجام عملیات در شرایط مختلف را دارد.
در سال های اخیر، سوپر هورنت نمایشگرهای جدید کابین خلبان، فناوری هدف گیری فروسرخ، مخازن سوخت کانفرومال، بروزرسانی تسلیحات، غلاف های تسلیحات بیرونی، و نرم افزار ویژه فرود روی ناو هوپیمابر به نام "فرش جادویی" (Magic Carpet) را دریافت کرده است.
همانگونه که در مورد بسترهای موفقی مانند بوئینگ بی-52 یا جنرال داینامیکس اف-16 رخ داده است، بدنه های اف/ای-18 برای هزاران ساعت پرواز فراتر از 6000 ساعت ماموریت برنامهریزی شده اولیه قابل استفاده باقی مانده اند. پس از یک سری بروزرسانی ها، تلاش های پایدار و برنامه های افزایش عمر خدمت، این بستر اکنون تا 10 هزار ساعت ماموریت قابل استفاده است.
سوپر هورنت با 11 جایگاه اتصال بیرونی توانایی حمل انواع مختلف تسلیحات از جمله موشک های هوا به هوا، هوا به سطح و ضد کشتی، بمب های هدایت شونده و غیر هدایت شونده را دارد. این جنگنده به یک توپ چرخان ام61ای2 ولکان 20 میلیمتری نیز مجهز شده است.
سوپر هورنت جنگنده ای به طول 18.31 متر و فاصله دو نوک بال 13.62 متر است. وزن خالی این هواپیما 14552 کیلوگرم و وزن ناخالص آن 21320 کیلوگرم (تجهیز شده به عنوان جنگنده) است. بیشینه وزن این هواپیما هنگام برخاستن از زمین می تواند 29937 کیلوگرم باشد.
اف/ای-18 سوپر هورنت از دو پیشرانه توربوفن جنرال الکتریک نیرو می گیرد که هر کدام تا 17000 پوندفوت نیروی رانش تولید می کنند. این جت جنگنده می تواند به بیشینه سرعت 1.6 ماخ برسد.
برد پروازی سوپر هورنت 2346 کیلومتر و برد رزمی آن 822 کیلومتر است. این هواپیما می تواند تا 52300 پا (15940 متر) اوج بگیرد.