روزنامه جوان نوشت: انتقال پخش برنامه‌های اینترنشنال از لندن به واشنگتن را باید در علتی دیگر غیر از آنچه خودشان اعلام کرده‌اند، جست‌وجو کرد.
لندن اگر جای ناامنی بود، این حجم از اپوزیسیون و تروریست‌های قدیمی را در خود جا و امنیت نمی‌داد.
چند علت محتمل می‌توان برای این جابه‌جایی برشمرد؛ اول آنکه نوعی رقابت بین اینترنشنال با بی بی‌سی که ارگان رسمی وزارت‌خارجه انگلیس است، به وجود آمده بود و به نظر می‌رسد همان افشاگری رعنارحیم‌پور علیه اینترنشنال که از دستور سعودی به آنان برای مصاحبه با رهبران تجزیه‌طلب در ایران خبر داده بود، نوعی تضعیف رقیب در پوشش لورفتن یک مکالمه تلفنی بود.
حالا نیز به احتمال زیاد لندن عرصه را برای کار اینترنشنال تنگ کرده است. به‌ویژه آنکه این تصمیم درست در پایان آشوب پاییزی و ناامیدی از سرنوشتی که این شبکه‌های لندنی برای آن متصور بودند، گرفته شده است.
علت دیگر را می‌توان احتمال تغییر رویکرد، همزمان با این تغییر مکان دانست. رؤسای سعودی اینترنشنال از یک‌طرف تلاش می‌کنند بحرانی را که با تجاوز به یمن در منطقه و بر سر خود آوار کردند، از سر بگذرانند و به روابط دیپلماتیک با ایران بازگردند و از طرفی می‌دانند با این دشمنی که در رسانه‌های وابسته به خود انجام می‌دهند، چنین بازگشتی ممکن نیست.
از طرفی ناکارآمدی رسانه‌های فارسی‌زبان سعودی در هدایت آشوب در ایران برای گردانندگان اینترنشنال با اهمیت است و این تغییر مکان باید سرآغازی برای تغییرات دیگری هم باشد.