مجله نیچر در گزارشی نوشت: صحنه‌های تلخ این روز‌های چین نشان می‌دهد که همه‌گیری کرونا هنوز تمام نشده. یکی از بهترین راه‌های مقابله با این همه‌گیری هم تمرکز بر تقویت سیستم‌های بهداشت عمومی است.
به گزارش شفقنا، در این گزارش آمده است: در سال ۲۰۲۲ در بسیاری از کشورها، بعد از کنار گذاشتن محدودیت‌های کنترل شیوع همه‌گیری کرونا زندگی به حالت عادی قبل از کووید برگشت- یا حداقل شبیه آن روز‌ها شد. دولت‌ها به قرنطینه پایان دادند، مدارس را بازگشایی کردند و اجبار استفاده از ماسک را کنار گذاشتند. سفر‌های بین‌المللی هم از سر گرفته شد.
هم‌زمان اعلامیه‌های خوش‌بینانه‌تری نیز منتشر شد. در حوالی ژانویه، مت فردریکسن، نخست‌وزیر دانمارک گفت که ویروس کووید دیگر تهدیدی برای جامعه نیست. جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا نیز در ماه سپتامبر گفت که همه‌گیری کرونا به پایان رسیده است. حتی تدروس آدهانوم گبریسوس رئیس سازمان بهداشت جهانی نیز به تازگی ابراز امیدواری کرده که کووید-۱۹ دیگر در سال ۲۰۲۳ به عنوان یک مورد اضطراری جهانی شناخته نشود.
با این حال مرگ و ویرانی حاصل از بیماری کرونا هم‌چنان ادامه دارد. روشن‌ترین و واضح‌ترین نمونه در این میان کشور چین است؛ یکی از آخرین کشور‌هایی که اقدامات کنترل و محدودسازی همه‌گیری را کاهش داد- و این در حالی است که کرونای نوع اومیکرون در چین به سرعت در حال گسترش است و صحنه‌هایی که در بیمارستان‌های این کشور دیده می‌شوند، یادآور ویرانی‌هایی است که اومیکرون حوالی یک سال پیش در هنگ‌کنگ ایجاد کرده بود.
در واقع چین صرف‌نظر از این‌که رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ در ماه دسامبر سیاست کووید صفر را کنار گذاشته یا خیر؛ مدت‌ها بود که با خطر انتقال گسترده کرونا مواجه بود. با این حال مدل‌ها و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که این کشور با چشم‌انداز مرگ یک میلیون نفر در سال آینده روبرو است، و این در حالی است که اگر آسیب‌هایی مانند غیبت‌های گسترده در محل کار و اختلال در اقتصاد چین- و جهان- را به مرگ‌ومیر مبتلایان اضافه کنیم، میزان آسیب وارده بر دنیا توسط کرونا- در سال آینده- بهتر مشخص خواهد شد.
بیشتر مردم چین از نظر ایمنی آماده مقابله با اومیکرون نیستند- که در حال حاضر در چین سویه غالب کرونا است. آن‌ها در معرض هیچ کدام از ویروس‌های عامل بیماری کرونا قرار نگرفته‌اند و در صورتی هم که واکسینه شده‌اند، واکسیناسیون آن‌ها فقط علیه سویه اصلی ویروس کرونا بوده است.
در واقع در آینده نزدیک چین هم احتمالاً آن‌چه را که سال گذشته کشور‌های دیگر دنیا از مواجهه با ویروس کرونا کشف کردند، متوجه خواهد شد: این‌که قرار نیست یک موج، خروج از دنیای کرونازده و آغاز رفع محدودیت‌های همه‌گیری را اعلام کند. نه، چنین موجی وجود نخواهد داشت. به احتمال زیاد شاهد امواج متعددی از ابتلا و مرگ خواهیم بود.
لزوم پاسخ‌های جدیدتر
در کشور‌های دیگر، افزایش مکرر ابتلا و مرگ جای خود را به تلفات مداوم و همچنین ناتوانی ناشی از کووید طولانی مدت داده است. تمرکز مراکز بهداشتی و پزشکی بر درمان کرونا در عین حال بر مبارزه با ایدز، مالاریا و سل هم تأثیر منفی گذاشته است. اگرچه به دست آوردن آمار دقیق مرگ‌ومیر دشوار است، اما نرخ کلی مرگ و میر در بسیاری از کشورها بالاتر از قبل از شیوع کووید-۱۹ است.
در این میان واکسیناسیون کووید-۱۹ نیز در بسیاری از کشورها متوقف شده است. در برخی هم آمار تزریق واکسن‌های بوستر یا دوز تقویتی ناامیدکننده بوده است- با این که این موضوع ثابت شده که این نوبت واکسیناسیون مرگ و میر و ابتلای شدید به کرونا را کاهش می‌دهد.
یکی از راه‌های تجدید واکسیناسیون، تکنولوژی است که درمان‌های جدید را جوری توسعه داده که از طریق بینی یا دهان مصونیت ایجاد کنند و مسیر انتقال را مسدود کنند.
به خصوص که در کشور‌های کم‌درآمد تنها یک چهارم مردم واکسن کرونا را دریافت کرده‌اند- و این موضوع می‌تواند دوباره این کشورها را به مسیر مقابله با اولویت‌های نادیده گرفته شده‌ای مانند مالاریا، سل و مرگ و میر نوزادان برگرداند.