دو محقق به نامهای «گلب» و «اسوتلانا زیلبرشتاین» در یک شب بارانی، دقیقاً در همان روزی که برام استوکر 125 سال پیش رمان خود را نوشت، کار روی نامهای 500ساله از ولاد دراکولا را شروع کردند. این دو نفر که با عنوان «کارآگاهان پروتئین» معروف شده‌اند، می‌توانند از روی زیست‌مولکول‌های موجود در این نامه تصویری از شرایط جسمانی این فرمانده جنگی و البته محیط زندگی او را ترسیم کنند.
گلب زیلبرشتاین می‌گوید: «کار ما پیداکردن اثرات بیوشیمیایی به‌جامانده از زمانی است که این شیء تاریخی خلق شد یا درواقع توسط این شخصیت تاریخی مورد استفاده قرار گرفت. وقتی زیست‌مولکول‌های تاریخی پیدا می‌شوند، ما شروع به آنالیز آن‌ها می‌کنیم. یعنی ترکیب مولکولی و سن آن‌ها را مشخص می‌کنیم. این مولکول‌ها پایدارتر از DNA هستند و اطلاعات بیشتری درباره شرایط زیست‌محیطی، سلامت، سبک زندگی و تغذیه فرد ارائه می‌کنند.»
دراکولا اولین نمونه این شکل از تحقیق نیست
این دو دانشمند در گذشته به همین روش به اطلاعاتی درباره «میخائیل بولگاکوف» و «آنتون چخوف»، نویسندگان روسی و «جورج اورول»، نویسنده انگلیسی دست پیدا کرده بودند. گلب زیلبرشتاین درباره بررسی نسخه خطی «مرشد و مارگاریتا» از بولگاکوف می‌گوید: «ما اثرات مورفین و پروتئین‌های پاتولوژی کلیه را در صفحات این کتاب خطی پیدا کردیم.» این مسئله نشان می‌دهد که او در زمان نوشتن این رمان تحت‌تأثیر داروهای مسکن برای رفع درد کلیه بوده است.
درباره چخوف، آن‌ها آخرین پیراهن و نامه او را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که این نویسنده مشهور از بیماری سل رنج می‌برده و مسکن مصرف می‌کرده، اما درنهایت بر اثر سکته از دنیا رفته است. درخصوص اورول هم محققان به بررسی نامهای از او به مسکو پرداختند و نشانه‌های سل را پیدا کردند.
آن‌ها حالا امیدوارند تا با بررسی این نامه بتوانند تصویری از زندگی دراکولا را رسم کنند و به این سؤال پاسخ بدهند که او در چه شرایطی زندگی می‌کرده است.
منبع: دیجیاتو