روزنامه فرهیختگان مطلبی از رضا امیرخانی نویسنده و منتقد ادبی را منتشر کرده است.
در این مطلب آمده است: نظر امنیتی می‌گوید که در شروع اعتراضات، هر قدم عقب‌نشینی یعنی پذیرفتن اینکه تنها راه تغییر در جامعه، اعتراضات خیابانی است. به‌هرحال این یک نظر امنیتی غالب است. خب راه‌حل چنین نگاهی این است که قبل از اینکه مردم اعتراض کنند، پس خودت همان یک قدم را عقب برو که موضوع حل شود. البته این چیزی که می‌گویند منطق امنیتی دارد اما حرف اصلی این است که وقتی تو این نظر را داری که نباید درمقابل اعتراضات کوتاه آمد، پس باید از قبلش به آن فکر می‌کردی. به نظرم حاکمیت دارد ارتباطش را با توده از دست می‌دهد و این خطر خیلی بزرگی است.
امیرخانی افزود: سال 88، گفت‌وگو واقعا یک راه‌حل بود، یعنی اگر می‌پذیرفتیم که مثلا بخشی از جامعه، دل خوشی از شخص آقای احمدی‌نژاد ندارند و در نسبت آمار رضایت از او به‌گونه‌ای هستند که از هر سه‌نفر، یک‌نفر به او رای نداده است؛ به‌نظرم باز هم گفت‌وگو قسمتی از راه‌حل یا خود راه‌حل بود.
در آن سال‌ها اگر تلویزیون به این نتیجه می‌رسید که از مخالفان خودش دعوت کند و صحبت می‌شد شرایط متفاوت می‌شد. اما در 1401، اول باید توجه کنیم به 13 سال گذشته که خیلی چیزها تغییر کرده است و نکته مهم‌تر اینکه به‌نظر من گفت‌وگو اصلا راه‌حل نیست، حتی قسمتی از راه‌حل هم نیست.
گفت‌وگو شاید کمک کند که به راه‌حل نزدیک شویم اما راه‌حل نیست، یعنی این‌جوری نیست که ما بیاییم گفت‌وگو کنیم و مساله‌ای که در خیابان می‌بینیم، حل شود.