عصر ایران ؛ نهال موسوی - مهران مدیری بعد از حدود 4 هفته دوباره ویدئویی منتشر کرد و در آن به تفصیل سخن گفت از اینکه: « هر اثری را که در طول این سال‌ها ساختم اعم از سریال یا هر نوع کار دیگری، خالق این آثار من هستم اما مالکش من نیستم مالکیت هر اثری که در تلویزیون ساخته می‌شود چه توسط من چه دیگران با سازمان صداوسیماست و تصمیم برای پخش و پخش نشدن هر برنامه‌ای هم بر عهده صداوسیماست.»
البته همان روز پخش ویدئو اول اهالی فن به این نکته اشاره کردند و اینکه مدیری گفته بود من اجازه نمی‌دهم ادامه برنامه دورهمی پخش شود را واقعا بیشتر به یک مزاح می‌دانستند ؛ حال خودش هم این قضیه را بیان کرده است.
اما نکته مهم دیگری که در این ویدئو حائز اهمیت است مهران مدیری به جای پذیرفتن اشتباه خود باز نشسته است و دارد نصیحت می‌کند مثلا می‌گوید: « همیشه با فضای مجازی مسئله داشتم. سال‌ها گفتم و باز هم می‌گویم فضای مجازی علاوه بر خوبی‌هایش مضرات بسیاری هم دارد. کمی باید مراقب خودمان در فضای مجازی باشیم. این همه نقل قول‌های عجیب و غریب، اخبار عجیب و غریب و گفته‌های عجیب و غریب و هزار چیز دیگر که هم اذیتمان می‌کند و هم باعث می‌شود نسبت به خودمان، وقایع و آدم‌ها اشتباه کنیم.»
فارغ از اینکه ویدئو اول در چه شرایطی بیرون داده شد، مدیری خود اذعان دارد که برخورد احساسی داشته و اشتباه کرده است، چون باید درباره مواردی حرف می‌زد که اختیارش را خودش داشته باشد مثلا می‌توانست بگوید من دیگر با فلان برنامه یا ... همکاری نخواهم داشت، نه اینکه راجع به برنامه‌ای حرف بزند که او صاحب آن نیست، و پول آنرا هم به گفته صداوسیما تمام و کمال گرفته است.
صادقانه ترین برخورد این است که این قضیه را بپذیرد و تقصیر را بر گردن فضای مجازی و ... نندازد، این نپذیرفتن اشتباه بزرگترین آسیبی است که به جامعه وارد می‌شود.
البته مهران مدیری به چنین منحرف کردن اصل ماجرا عادت دارد مثلا او سال 1398 در فیلم «درخت گردو» محمدحسین مهدویان بازی کرده بود و بعد از پخش شدن فیلم در جشنواره فجر و بعدتر در اکران، همه به بازی بد و ضعیف او در نقشی که بر عهده داشت اشاره کردند.
او سکوت کرد تا اینکه سال گذشته در جشن حافظ گفت:«هنوز نفهمیدم دلیل انتخاب من برای بازی در «درخت گردو» چه بود. نمی‌دانم فیلم «درخت گردو» را دیدید یا نه؟! من افتضاحم در آن فیلم. این را واقعا می‌گویم. من خیلی در آن فیلم بد بازی کردم. یعنی وقتی فیلم را دیدم نفهمیدم چرا بازی کردم. حالا دوستم داشتند یا دوست بودیم گفتند تو هم بیا بازی کن ولی یک چیز افتضاحی بود. یعنی جایزه «چپق طلایی» اگر وجود داشت برای این فیلم به من می‌دادند!
مدیری با مغلطه این پرسش که «چرا نقش را قبول کردی اگر فکر می‌کردی که توان اجرایش را نداری؟» را با این جمله که «دوستان محبت داشتن و اصرار کردند» به گردن تیم تولید می‌اندازد. مسئولیت تیم تولید و انتخاب و هدایت بازیگر سرجایش، اما مسئولیت پذیرش نقش و اجرای مدیری همچنان سرجای خودش محفوظ است. پس دقیق‌تر اگر بگوییم مدیری بد بودن خودش را پذیرفت، چپق طلایی را به خودش داد اما مسئولیت این ماجرا را بیشتر برگردن انتخاب کننده‌هایش گذاشت نه انتخاب خودش.
همان موقع هم بر این حرف‌های او در دنیای مجازی نقد بسیاری مطرح شد مثلا کاربری نوشته بود: «تو رابطه مهدویان و مدیری و تهیه کننده تنها چیزی که نقش نداشته فیلمنامه بوده!»
دیگری نوشت: «اینکه مهران مدیری گفته من خیلی بد بود تو فیلم «درخت گردو» و دیگران اصرار کردن که من تو این فیلم بازی کنم نشون میده که چقدر آدم بی مسئولیتیه. خب بازی نمی‌کردی!»
حالا هم به شکل دیگری همان کار را می‌کند و افکار را به سمت این می‌برد که دنیای مجازی بد است و باعث می‌شود نسبت به خودمان، وقایع و آدم‌ها اشتباه کنیم!
مسئولیت پذیری هر شخص نسبت به کردار و رفتار خودش عیار او را نشان می‌دهد. شاید به همین دلیل است که در این چند روز مهران مدیری با انواع و اقسام حمله‌ها مواجه شده، چون خودش تعریف درستی از خود ارائه نداده است و الان هم می‌نشیند و دیگران را نصیحت می‌کند!
لطفا شما دیگه نصیحت نکن.
من که واقعا دوستش دارم
جسارتاً لطفاً از این بیشتر هم نزنید.
از اینجا رانده و از آنجا مانده نشوید یه وقت خدای ناکرده.
مردم ما متاسفانه یا خوشبختانه حافظه بسیار خوبی دارند.
ایام فعلاً به کام .