عصر ایران - دانشمندان در سازمانی به نام APOPO در حال آموزش موش ها برای انجام انواع مختلف ماموریت های نجات زندگی هستند. این جوندگان از تشخیص مین های زمینی تا کشف بازمانده های زیر آوار ناشی از زمین لرزه عملکردی جالب توجه دارند.
به تازگی، آموزش موش ها در سازمان APOPO برای حضور زیر آوار حاصل از زمین لرزه و کمک به یافتن افراد بازمانده یا گرفتار آغاز شده است. این موش ها دارای کوله پشتی های کوچک ویژه ای مجهز به ردیاب موقعیت مکانی، دوربین و میکروفن هستند که به تیم نجات در تعیین بهتر موقعیت و وضعیت بازماندگان کمک می کند.
این پروژه نوآورانه زیر نظر دکتر دانا کین (Dr. Donna Kean) دانشمند پژوهشگر از گلاسکو، اسکاتلند، دنبال می شود. هشت موش برای انجام این وظیفه در حال آموزش هستند. موش ها از توانایی خوبی برای بقا در محیط های مختلف برخوردار هستند که نشان می دهد تا چه اندازه می توانند برای ماموریت های جستجو و نجات مناسب باشند.
دکتر کین بیش از یک سال است که با سازمان مردم‌نهاد APOPO برای آموزش موش هایی که با نام مستعار "موش های قهرمان" (HeroRATS) شناخته می شوند، در موروگورو، تانزانیا همکاری می کند. این سازمان از موش ها برای انواع مختلف پروژه های نجات زندگی مانند کشف مین های زمینی و بیماری سل استفاده می کند و اکنون این حیوانات برای ماموریت های جستجو و نجات در حال آموزش هستند.
پژوهشگران سازمان APOPO در حال حاضر 170 موش را تحت آموزش دارند. آنها امیدوارند روزی از این جوندگان برای تشخیص بروسلوز (تب مالت)، نوعی بیماری عفونی که دام ها را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند به انسان نیز منتقل شود، استفاده کنند.
این سازمان از موش های بزرگ جثه آفریقایی استفاده می کند زیرا به آب و هوای گرمسیری عادت دارند و در برابر بسیاری از بیماری های گرمسیری انعطاف‌پذیر هستند. این موش ها یک رژیم غذایی مغذی منظم را دنبال می کنند، به خوبی به آنها رسیدگی می شود و گزارش های سلامت هفتگی آنها ثبت می شود.
اگرچه ممکن است نگرانی هایی درباره سلامت موش هایی که در زمینه تشخیص مین های زمینی فعالیت می کنند، وجود داشته باشد، اما سازمان APOPO اطمینان می دهد که بیشتر موش های آموزش دیده طول عمر طبیعی خود را طی می کنند و هیچ یک به واسطه کار تشخیصی خود نمرده اند. سبکی و چابک بودن، این موجودات زیرک را به گزینه ای عالی برای استفاده در مناطق خطرناک تبدیل می کند.
به گفته دکتر کین، اگرچه از سگ ها نیز در فعالیت هایی مشابه استفاده می شود، اما موش ها ممکن است مزایای خاص خود را داشته باشند. حس بویایی موش ها با سگ ها قابل مقایسه است و به اندازه آنها نیز آموزش‌پذیر هستند. همچنین، ارتباط موش ها آن گونه که در سگ ها شاهد هستیم فقط با یک مربی گره نمی خورد. اندازه موش ها نیز یک امتیاز دیگر است زیرا می توانند به مناطقی با آوار متراکم نفوذ کنند که سگ ها قادر به انجام آن نیستند.