سید علی طباطبایی در آسیا نوشت: بن بست در برجام کم کم دارد بازیگران آن‌را از پوسته محافظه‌کاری خارج و در کاراکتر واقعی خود قرار می‌دهد.
دور نیست که در صورت شکست قطعی برجام، بازیگران عریان‌تر از همیشه مافی‌الضمیر خود را به دوست و دشمن فریاد زنند و زمانی که سخن می‌گویند، نه متن فیلمنامه بلکه مکنونات قلبی خود را روایت کنند.
فرانسه، آلمان و بریتانیا در بیانیه‌ای با انتقاد از جمهوری اسلامی در زمینه مذاکرات اتمی نوشتند ایران به گسترش برنامه اتمی فراتر از هر توجیه غیرنظامی قابل قبولی ادامه می‌دهد.
آنها تاکید کردند طرفین در حال نزدیک‌تر شدن به توافق بودند، اما ایران موضوعات پادمانی را بازگشایی کرد.
به نظر می‌رسد، حوصله اروپا از آنچه که دبه یا جرزنی ایرانیان می خوانند، سر رفته باشد .
اروپا می خواست با بازی کردن در نقش میانجی مثلا با «وسط بازی» ایران را ترغیب کند، متنی که خود نهایتاً آماده کرده بود را بپذیرد؛ غافل از آن که رفتار مشمئز کننده ترامپ در خروج از برجام و مماشات اروپا با این حرکت، ایرانیان تیزهوش و سرخوش را برای بازگشت عجولانه به برجام بدون اخذ گروئی های لازم ترغیب نخواهد کرد.
اروپا هر چه باشد حتی اگر نقش ،«وسط باز» را بازی کند یک طرف ماجراست. و اکنون ، سرخورده از پاسخ های مطنطن، پرنوسان، پیچیده ورازآلود ایرانی ها ، بیانیه سه جانبه را صادر کرده است تا با ترساندن ایران از صدور قطعنامه در شورای حکام و ارسال پرونده ایران به شورای امنیت، ایران را به همکاری بیشتر ترغیب کند.
رفتار اروپا با ایران بر اساس بازی «بازیگر عقلانی» است . ولی ایران بازیگری خاص در عرصه بین المللی که تئوری های بازی در روابط بین الملل را به بازی گرفته است.