عصر ایران؛ مهرنوش خالقی ــ بسیاری از پژوهشگران و روانشناسان حوزه کودک معتقدند بازی یک بخش جدانشدنی از زندگی کودکان است. زیرا آنها بازی را به عنوان تنها مامن همیشگی خود می‌شناسند که در طی آن می‌توانند خود را رشد دهند و توانایی‌هایشان را در هر تجربه، امتحان کرده و رشد دهند. البته در بستری چنان آزاد و غنی که نه تنها کودک سبک بالی را تجربه می‌کند بلکه فرصتی برای یادگیری خودجوش و آزادانه به دست می‌آورد. از همان بدو تولد این فرایند طبیعی شروع می‌شود و بازی تبدیل به مهمترین زبان ارتباطی کودکان می‌شود. کودک در قالب بازی، ارتباط با جهان اطرافش را آغاز می‌کند. این فرایند مفید و لذتبخش به کودکان کمک می‌کند تا مخزن تجربیات خود را پُر کنند. به گونه‌ای که بازی‌های مختلف موجب می‌شوند تا سیستم مغزی-عصبی کودکان از یک رشد سالم بهرمند شوند.
تجربیاتی به شکل بازی‌های حرکتی، بازی‌های تخیلی یا اکتشافی دیده می‌شوند. شاید بتوان گفت بزرگترین دستاورد بازی برای کودکان این است که زیربنای زندگی آنها در بزرگسالی‌شان را شکل می‌دهد. شاید شنیده باشید که می‌گویند شما همان مسیری را می‌‌روید که در بازی‌های کودکی‌تان زیاد به آن پرداخته‌اید.
پیشنهاد می‌کنیم این فیلم‌ها را هم ببینید
1 ببینید| به این بحران روانی در جامعه پایان دهید/ کابوسی که برای یک جوان ترسناک است
2 ببینید| با پرسش‌های ناتمام کودک چه کنیم؟ یک راه‌حل بهتر برای پاسخ به سئوالات آنها