رضا امیری در نواندیش نوشت: صدای پای توافق به گوش می رسد و بار دیگر آقای شریعتمداری لب به گله و شکایت گشوده است، او که تا پیش از این تیم قبلی مذاکرات را به صورت پی در پی مورد عنایت قرار می داد، حالا انگشت اتهام را به سمت تیم مذاکره کننده فعلی گرفته است، تیمی که سرپرست آن به گفته آقای علم الهدی نماز شب خوان است و اتفاقا جزو همفکران مدیر مسئول روزنامه کیهان هم به حساب می آید.
حسین شریعتمداری در بخشی از "یادداشت روز" کیهان با اشاره به برخی اظهار نظرهای داخلی و خارجی راجع به محتوای توافق احتمالی نوشت: آیا همان‌گونه که انتظار می‌رفت و اعلام شده بود تمامی تحریم‌ها لغو می‌شوند؟ اگر پاسخ منفی باشد که امید است نباشد باقی ماندن تحریم‌های غیرهستهای که تماماً غیر‌قانونی نیز هست هیچ تغییری تاکید می‌شود هیچ تغییری در تحریم‌ها پدید نخواهد آمد و تحریم‌هایی که احیاناً لغو شده‌اند به بهانه‌های غیرهستهای باقی می‌مانند ... !! مگر چه تعداد از نزدیک به ۱۷۰۰ تحریم موجود هسته‌ای است؟!
واقعا برخی از اظهارنظرهای آقای شریعتمداری هوش از سر آدم می برد، او در این مقاله از طرفی تیم مذاکره کننده را به دلیل عدم مذاکره مستقیم با طرف آمریکایی می ستاید و از طرف دیگر انتقاد می کند که چرا طرف مقابل را وادار به لغو همه تحریم ها حتی تحریم های اولیه نکرده است، ما نفهمیدیم بالاخره ایشان خواهان مذاکره است یا خیر چرا که پیش تر از این می گفت که لزومی ندارد بر سر مسائل دیگر با آمریکایی ها گفتگو کرد!
همه ما خواهان به حداکثر رساندن منافع کشورمان در این مذاکرات هستیم، خواهان اینکه همه تحریم ها لغو شود اما این خواسته نباید باعث آن شود که بر اساس توهمات نظر بدهیم، وزیر امور خارجه هم چندی پیش گفت که بالاخره طرف مقابل هم مطالباتی دارد.
واقعا آقای شریعتمداری با کدام عقل و منطق تصور می کند که می توان در یک گفتگو طرف مقابل را وادار به پذیرش همه خواسته ها کرد، چه توافقی ایشان را راضی می کند؟! آیا انتظار دارند که همه تحریم ها لغو شود و ایران هم با تمام ظرفیت به فعالیت های هسته ای خود ادامه دهد، آیا شدنی نیست، آیا اصلا اسم چنین چیزی مذاکره و دیپلماسی است؟! من هم شخصا موافقم باید تا جای ممکن سعی در کسب امتیاز حداکثری داشت و توافقی را امضا کرد که منافع ما را به طور حداکثری تامین کند، اما این منافع و امتیازات باید بر اساس واقعیات روی زمین محسابه شود نه یکسری امیال و آرزوهای غیر منطبق با فضای روابط بین الملل!
حالا از آن جایی که تا امروز هیچ تیم مذاکره کننده ای نتوانسته رضایت خاطر جناب شریعتمداری را برآورده کند و از طرفی ما هم به حمدالله عجله و گویا نیازی برای حصول توافق نداریم پیشنهاد می شود این بار ایشان عازم وین شوند و 15- 16 ماه هم ایشان مذاکره کنند چه اشکالی دارد تا ببینیم چگونه طرف مقابل را راضی به لغو همه تحریم ها حتی تحریم های غیر هسته ای خواهند کرد، اگرچه که به نظرم ایشان چندان علاقه و اعتقادی به دیپلماسی ندارند!