سید علی طباطبایی (استاد دانشگاه) در آسیا نوشت: ماراتن مذاکرات هسته‌ای کماکان ادامه دارد و ایران و آمریکا با میانجیگری اروپا و پیگیری روسیه و چین به زور آزمایی دیپلماتیک خود ادامه می دهند.
مطمئنا در سال های آینده در بزرگترین مراکز مطالعاتی و استراتژیک جهان، یک درس ویژه برای مذاکرات هسته‌ای ایران تدریس خواهد شد و به این موضوع پرداخته خواهد شد که چگونه یک قدرت منطقه‌ای نتوانست درک کند که پیروزی های تاکتیکی به بهای شکست های استراتژیک، نامش پیروزی نیست و چگونه یک ابرقدرت نتوانست از لابیرنت منافع جناحی خارج شود و مواجهه اش با یکی از مهمترین چالش‌های سیاست خارجی اش، دستاویز بازی های فیل ها و خرها شد .
پس از مدت‌ها سکوت، باقری مذاکره کننده ارشد مذاکرات هسته‌ای در جمع خصوصی خبرنگاران صحبت های مهمی کرد که بیانگر این است که لحظات مهم تصمیم برای طرفین فرا رسیده است. لحظاتی که تصمیم به معنای پذیرفتن پیامدهای آن در صحنه داخلی و خارجی است.
در ایران ، مخالفان برجام که مدیریت احیای برجام را بر عهده دارند، شرمسارانه با گونه هایی گلگون برای احیای برجام تلاش می‌کنند در حالیکه میخواهند خود را از پیامد های آن رها سازند و البته دیگر چاره ای در انبان تهی خود ندارند.
درآمریکا نیز ، بایدن که درگیر کهنسالی فکری و جسمی است ، نمی‌خواهد با امضای قراردادی ضعیف با ایران، چهره ضعیف تری از خود برای انتخابات آینده کنگره و یا ریاست جمهوری برجای بگذارد ولی او نیز راه گریزی فی الحال برای خود نمی‌بیند.
در هر صورت، اگر هم توافقی امضا شود، چون دل طرفین در گرو آن نیست، توافق دیرپایی نخواهد بود. توافق احتمالی ،محصول نگاه‌های تاکتیکی طرفین برای گذر آرام از لحظه اکنون است و آینده قطعا آبستن حوادث استراتژیک خواهد بود .
بنابراین اگر توافق احتمالی ، بعدا چون برف در آفتاب تموز ،آب شد تعجب نکنید . امضا کنندگانش، مکنونات قلبی خود را با دستکش های سپید، لبخندهای ملیح و جوهرامضا پوشانده اند.