انجیر سرشار از مواد معدنی مانند پتاسیم، آهن، مس و مقدار فراوان ویتامین‌های گروهB است. پوسته و گوشته انجیر حاوی ترکیبات آنتی‌اکسیدانی مانند فلاونوئیدها، کاروتنوئیدها و همچنین فیبرهاست. مهم‌ترین عامل تامین انرژی این میوه به‌خاطر قند موجود در آن است. خوردن 2 تا 3 عدد (حدود 100 گرم) انجیر می‌تواند 10 درصد نیازهای روزانه به کلسیم را تامین کند. اما مهم ترین خواص انجیر به ترتیب زیر است:
انجیر حاوی مقدار فراوانی فیبرهای حل‌نشدنی به‌خصوص در پوسته و دانه‌هاست. این فیبرها آب را در مجرای گوارش نگه می‌دارند و در نتیجه عملکرد هضم و گوارش بهبود پیدا می کند. البته انجیر خشک در این زمینه موثرتر است زیرا فیبر و منیزیم بالاتری دارد و به‌عنوان خوراکی ملین شهرت دارد.
انجیر حاوی ترکیباتی به‌نام آنتوسیان‌هاست که رنگدانه‌های عامل رنگ بنفش هستند. این ترکیبات در سلامت عروق خونی نقش دارند زیرا مقاومت مویرگ‌ها را تقویت می‌کند و احتمال پارگی مویرگ‌ها و لکه‌های قرمز پوست را کاهش می‌دهد.
یکی دیگر از خواص انجیر به‌خاطر وجود فلونوئیدها و سلنیوم است که خواص آنتی‌اکسیدانی دارند. این ترکیبات با بهبود الاستیسیته به حفظ سلامت پوست کمک می‌کند. البته ویتامین‌ها و آنتیاکسیدانهای انجیر در حفظ سلامت موها نیز تاثیر دارند.
انجیر در کنار خواص عالی که دارد، حاوی ترکیبی است که می‌تواند علائم آلرژی ایجاد کند. این علائم با خوردن میوه خام بروز پیدا می‌کند و موجب سوزش و خارش دهان، لب‌ها و گلو می‌شود. مصرف انجیر پخته این مشکل را برطرف می‌کند زیرا ماده آلرژن تحت‌تاثیر حرارت از بین می‌رود. در صورت ابتلا به سندروم روده تحریک‌پذیر نیز باید از خوردن انجیر پرهیز کرد زیرا دانه‌های آن تحریک‌کننده هستند و خوردن انجیر در این شرایط منجر به بروز دردهای شکمی می‌شود.
علاوه بر اینکه انجیر به‌عنوان میان‌وعده انتخاب عالی است می‌توان آن را همراه آلو به‌شکل کمپوت مصرف کرد. کمپوت این دو میوه به‌خاطر آنتی‌اکسیدان و فیبر بالا از سلول‌ها در برابر روند پیر شدن محافظت می‌کند و نقش پیشگیری از بروز یبوست دارد. همزمانی مصرف انجیر با پرتقال به‌عنوان منبع غنی ویتامینC نیز انتخاب خوبی است. خوردن انجیر همراه با گردو نیز توصیه می‌شود زیرا اسیدهای چرب امگا3 گردو روند جذب آنتیاکسیدانهای انجیر را تسهیل می کند.
منبع: سلامت