این موستانگ پس از چهار دهه سکوت، همچنان استارت می‌خورد و روشن می‌شود، موضوعی که باعث شده است تا کیفیت خودروهای قدیمی یکبار دیگر به همگان اثبات شود. آخرین تعویض روغن این فورد موستانگ ۱۹۶۶ در سال ۱۹۸۲ انجام شده است.
همان‌طور که انتظار می‌رود، بدنه این موستانگ طی چهار دهه دچار خوردگی و فرسایش شده است. به همین دلیل انتظار می‌رود نخستین کار در فرآیند بازسازی خودرو، ترمیم رنگ بدنه باشد. وضعیت ترمزها نیز چندان مطلوب نیست که این مشکل به دلیل فرسایش لنت‌ها و دیسک‌های فلزی ترمز بر اثر سکون طولانی مدت طبیعی است.
به دلیل اینکه فورد موستانگ 1966 در پارکینگ نگهداری شده است، فضای داخلی خودرو تا حد زیادی سالم و بدون ایراد باقی مانده است. یکی از نکاتی که نشان می‌دهد این خودرو برای مدت طولانی خواب بوده است، کارکرد اندک است. این فورد موستانگ 1966 کلاسیک تنها 32100 کیلومتر کارکرد دارد که نشان می‌دهد چندان مورد استفاده مالک قبلی نبوده است.
پیش‌بینی می‌شود طی چند ماه آتی، این موستانگ بکر در حراجی به فروش برسد. تمامی نکات پیرامون این خودرو مطلوب هستند اما بزرگترین ضعف آن به پیشرانه مربوط می‌شود. این فورد موستانگ به موتور V6 مجهز است و به همین دلیل ممکن است تا بسیاری از مشتریان تمایلی به خرید آن نشان ندهند. اکثر خریداران موستانگ‌های کلاسیک به دنبال نسخه‌های V8 هستند و موستانگ V6 گزینه مطلوب آن‌ها محسوب نمی‌شود. با این حال خرید موستانگ V6 کلاسیک برای برخی افراد با ارزش است، چرا که این تیپ قابلیت استفاده به عنوان خودرو روزمره را نیز دارد.
موتور شش سیلندر خورجینی نصب شده روی موستانگ 1966، 3.3 لیتر حجم دارد و 120 اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند. این پیشرانه با نام موتور 200 شناخته می‌شود و از سال 1965 جایگزین پیشرانه 2.2 لیتری با کد 170 شد. موتور کد 200 تا پایان دهه 1960 در فورد موستانگ مورد استفاده قرار گرفت.
منبع: دیجیاتو