این گونه تازه کشف شده «Thiomargarita magnifica» یا «مروارید گوگردی» نام دارد و آنقدر بزرگ است که تک‌تک سلول‌های آن را با چشم غیرمسلح می‌توان دید. این باکتری‌ها حدود ۵۰۰۰ برابر بزرگتر از اکثر گونه‌های باکتری هستند.
علاوه بر اندازه عجیب و غریب، مروارید گوگردی که به اختصار «T. magnifica» می‌نامیم، نشانه‌ای از افزایش پیچیدگی ارگان‌ها نسبت به سایر باکتری‌ها دارند. به عبارت دیگر، به جای اینکه DNA آن‌ها فقط در درون سلول شناور باشد، اطلاعات ژنتیکی آن در داخل ساختار‌های غشایی پنهان می‌شوند - همانند انسان.
اطلاعات مربوط به تجزیه و تحلیل ساختار بدن این باکتری در مقاله‌ای در مجله «Science» به چاپ رسیده است. باتلاق‌های حرا و میکروبیوم‌های آن‌ها اکوسیستم‌های مهمی برای چرخه کربن هستند. آن‌ها کمتر از ۱% مساحت ساحلی جهان را اشغال می‌کنند، اما سهمی ۱۰% الی ۱۵% در ذخیره کربن تجمع یافته در رسوبات ساحلی را دارند.
«ژان ماری وولاند» نویسنده ارشد این مطالعه، زیست‌شناس دریایی در آزمایشگاه ملی «لارنس» گفت: «این گونه باکتری کشف شده تقریبا همانند و هم‌اندازه مژه انسان است، اما یک سلول باکتریایی است.» وولاند اندازه بزرگ این باکتری‌ها را اینطور تشریح کرد: «فرض کنید ما انسان‌ها با انسانی روبرو شویم که قد او در حدود قله اورست باشد!»
باکتری غول‌پیکر اولین بار در سال ۲۰۰۹ در باتلاق‌های حرا دریای گوادلوپ، جزیره‌ای در «آنتیل کوچک» توسط یکی از نویسندگان این مطالعه «اولیویه گروس» کشف شد. او زیست‌شناس در دانشگاه «آنتیل» است. او در ابتدا گمان می‌کرد آن‌ها رشته‌های نیمه شفاف با طول یک سانتی‌متر هستند که به برگ‌های پوسیده در آب چسبیده‌اند. او در ابتدا به علت اندازه آن‌ها گمان کرد «یوکاریوت» هستند. اما با انجام آزمایشات متفاوت معلوم شد آن‌ها هیچ هسته یا میتوکندری - اجزای معمول بدن یوکاریوت‌ها - ندارند.
این گونه باکتری تاکنون فقط در باتلاق‌های حرا یافت شده است و نقش دقیق آن در اکوسیستم مشخص نیست.