در این حالت، اپ از منابع CPU استفاده نمی‌کند، از اینرو نیازی به بستن آنها برای دستیابی به عملکرد سریعتر وجود ندارد.
در کامپیوترهای شخصی بستن برنامه‌هایی که در پس‌زمینه فعال مانده‌اند موجب آزاد شدن منابع CPU و مقابله با کند شدن آن می‌شود. با این حال استفاده از این روش در آیفون در واقع می‌تواند مضر باشد و به اندازه‌ای که ممکن است فرض شود مفید واقع نشود.
علت آن است که وقتی در یک دستگاه iOS از یک اپ خارج می‌شوید فضای پردازشی به طور اتوماتیک آزاد می‌شود. در نتیجه، آنگونه که وبسایت اپل توضیح داده است، اپ‌هایی که در پس‌زمینه قرار گرفته‌اند تاثیری بر کارکرد اپی که در حال حاضر مشغول استفاده از آن هستید نخواهند داشت.
وقتی شما یکی از اپ‌های مانده در پس‌زمینه را می‌بندید، این کار می‌تواند باعث کندتر شدن عملکرد و تلفات بیشتر باتری در مقایسه با زمانی می‌شود که آنها را در حال اجرا در پس‌زمینه رها کرده باشید.
وقتی اپ‌ها در حال حاضر در حال استفاده در آیفون نباشند، پس از یک دوره زمانی کوتاه در نوعی از حالت استندبای قرار می‌گیرند. در این حالت، اپ از منابع CPU استفاده نمی‌کند، از اینرو نیازی به بستن آنها برای دستیابی به عملکرد سریعتر وجود ندارد.
در عوض، مشکلاتی ممکن است در زمانی که نهایتاً بخواهید اپی که به طور اجباری آن را بسته بودید باز کنید رخ دهند. وقتی یک اپ اجرا شود، به توان و حافظه بیشتری برای استارت کردن مناسب اپلیکیشن نیاز خواهد بود. آنگونه که اسکاتی لاولس تکنیسین سابق Genius Bar در وبسایت LifeHacker توضیح داده است، انجام چندین باره این کار می‌تواند موجب تخلیه شدید باتری در آیفون شود.
با این تفاصیل، پس چه زمانی باید اپ‌های پس‌زمینه بسته شوند؟ همانگونه که اپل توضیح داده است، فقط زمانی باید یک اپ را ببندید که غیرپاسخگو (unresponsive) شده باشد. یعنی زمانی که اپ فریز شده است، به درستی کار نمی‌کند، یا به هر حال قابل استفاده نباشد. در این زمان، ایده خوبی است که اپ مورد نظر را ببندید و آن را ری‌استارت کنید.
منبع: اسلش‌گیر