شهریه‌های ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومانی مدارس غیردولتی برای پایه اول دبستان که دیگر پرداخت آن درتوان هر خانوادهای نیست، داد خانوادهها را بلند کرده است که چرا برای یک سال درس‌خواندن ۴۰میلیون تومان شهریه می‌گیرند؟! مگر در این مدارس چه‌کار ویژه‌ای میکنند؟!
به گزارش تسنیم، شکاف طبقاتی که نمود آن در عرصه اجتماع به‌وضوح عیان است، مدارس را هم درگیر کرده است آن هم در شرایطی که تحصیل تنها فرصت فرزندان طبقات ضعیف جامعه برای تحرک اجتماعی و رسیدن به آینده‌ای متفاوت است.
این روزها مسیر آموزش و یادگیری فرزندان طبقه قدرت و ثروت جامعه از مسیر فرزندان عامه مردم متفاوت شده است و مدارس خاص با خدمات آموزشی و فوق‌برنامه ویژه‌ای که برایشان تدارک دیده‌اند، مسیر موفقیت را برایشان سهل و تضمین میکنند.
بسیاری از دغدغه‌مندان نظام آموزشی معتقدند در حوزه آموزش باید «برابری» اجتماعی وجود داشته باشد یعنی تمام دانش‌آموزان، از امکان برابری برای توسعه استعدادها و مهارتهای خود در زمینه آموزش برخوردار باشند.
با وجود مدارس خاص از غیردولتی گرفته تا انواع خاص مدارس دولتی همچون شاهد، سمپاد و... شرایط به‌گونه‌ای پیش رفته است که آموزش و تدریس باکیفیت به‌مثابه یک کالا قابل خریداری است و اگر خانوادهای به‌دنبال آموزش باکیفیت برای فرزندش باشد باید هزینه آن را بپردازد.
در این میان نظام آموزش و پرورش کشور نه‌تنها در تحقق آموزش رایگان بلکه در تأمین کیفیت مناسب نیز ناکام مانده و زوج «شهریه ـ کیفیت» را جایگزین «اصل 30 ـ کیفیت» کرده است.
نظام طبقاتی آموزش کشور و به حاشیه راندن مدارس دولتی عادی در شرایطی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی 11 شهریور 99 در دیدار با مسئولان وزارت آموزش و پرورش متذکر شدند: باید سطح و کیفیت مدارس دولتی از لحاظ آموزشی و تربیتی به‌گونه‌ای شود که دانش‌آموزان احساس نکنند با تحصیل در این مدارس امکان قبولی آنها در کنکور کمتر است و خانوادهها نیز تصور کنند فرزندانشان را به یک جای بی‌پناه می‌فرستند.
در این گزارش به شهریه مدارس غیردولتی پرداخته‌ایم که تحت تأثیر تورم حاکم بر وضعیت اقتصادی جامعه افزایش چشمگیری داشته است و پرداخت این شهریه دیگر در توان هر خانوادهای نیست و کار تا جایی پیش رفته است که احمد محمودزاده؛ رئیس سازمان مدارس غیردولتی خبر داده است: کمک‌هزینه تا سقف 30 میلیون تومان برای شهریه مدارس، از طریق بانک‌های قرض‌الحسنه به خانواده‌های دانش‌آموزان اعطا می‌شود!
برخی از شهریه‌های دریافتی مدارس غیردولتی که اتفاقاً جزو مدارس اسم‌ورسم‌دار در این حوزه نیستند از 16 میلیون تومان برای پایه اول دبستان آغاز می‌شود و به 30 تا 35 میلیون تومان هم می‌رسد!
همچنین برخی مدارس به‌دلیل خدمات ویژه‌تر مانند استخر، 38 میلیون تومان شهریه برای پایه اول دبستان دریافت میکنند!
البته این تنها روایتی از شهریه مدارس غیردولتی برای پایه اول دبستان در مناطق میانی پایتخت است، قطعاً رقم شهریه در مدارس مناطق بالاتر و همچنین دوره متوسطه بیشتر خواهد بود.
به‌عنوان مثال خانوادهای نیز با اعتراض به شهریه بالای مدارس غیردولتی می‌گویند: برای یک سال درس خواندن 43 میلیون تومان شهریه می‌گیرند! مگر چه کار میکنند؟! اگر دانش‌آموز مشکل هم داشته باشد باز هم باید برایش معلم بگیریم.
همچنین برای دوره پیش‌دبستانی طبق بررسی‌ای که از یک مدرسه غیردولتی در غرب تهران داشتیم حدود 25 میلیون تومان شهریه دریافت میکنند.
مادری که به‌دنبال ثبت‌نام فرزندش در پایه اول دبستان مدرسه‌ای غیردولتی است، می‌گوید: بعضی مدارس غیردولتی واقعاً خدمات آموزشی و فوق‌برنامه ویژه‌ای ارائه نمی‌دهند مثلاً اردو، استخر، زبان ندارند اما 30 میلیون تومان شهریه دریافت میکنند و فقط مدعی‌اند "معلمان خوبی داریم"!
تا اینجا فقط روایتی از ارقام شهریه مدارس غیردولتی بازگو شد و ماجرا زمانی عجیب‌تر می‌شود که بگوییم برخی خانوادهها به‌دلیل شرایط نامناسب مدارس دولتی به‌سمت مدارس غیردولتی کوچ میکنند و شاید توان پرداخت شهریه را هم نداشته باشند اما می‌گویند چاره‌ای ندارند!
گویای این موضوع ماجرای خانوادهای است که به‌دلیل مشکل فرزند دبستانی خود در تمرکز که نیازمند توجه بیشتر معلم است اما جمعیت بالای دانش‌آموزان در کلاس درس مدارس دولتی این امکان را نمی‌دهد، مدرسه غیردولتی را حتی با وجود دشواری پرداخت شهریه انتخاب کرده‌اند.
مادر دیگری که فرزندش را در مدرسه غیردولتی با 19 میلیون تومان شهریه پایه اول دبستان ثبت‌نام کرده است، می‌گوید: «به‌دلیل اینکه در مدرسه دولتی جمعیت دانش‌آموزان در کلاس درس بالاست، نظارت و توجه به دانش‌آموزان کمتر است از سوی دیگر در مدارس دولتی، به خانوادهها اجازه مطالبه نمی‌دهند! مدرسه غیردولتی را انتخاب کردم.»
رهبر انقلاب سال 95 در سخنانی تأکید کردند: سطح مدارس دولتی را بالا ببریم تا رغبت خانوادهها به این مدارس بیشتر بشود.
اینکه بین نظرات و مطالبات رهبر انقلاب، تصمیمات سیاست‌گذاران آموزشی کشور و وضعیت فعلی مدارس دولتی عادی چه تناسب و قرابتی وجود دارد به خوانندگان واگذار می‌شود.
بسیاری از فعالان حوزه عدالت آموزشی سال‌هاست نسبت به جداسازی و طبقه‌بندی دانش‌آموزان بر اساس پایگاه اجتماعی و سطح ثروت خانواده هشدار می‌دهند و آن را خدمت ویژه نظام آموزشی کشور به‌نفع ثروتمندان و صاحبان قدرت می‌دانند و می‌گویند: جداسازی‌ها که هم‌اکنون مشاهده می‌شود به‌نفع طبقات محروم نیست و تبعیض به‌نفع افرادی است که وضعیت اقتصادی مناسب و توانایی ذهنی خوبی دارند و کافی است یک حمایت و توجه به آنها شود تا پیشرفت خود را داشته باشند.