معترضان در ارمنستان صبح روز دوشنبه دو مه (۱۲ اردیبهشت) تظاهرات گسترده‌ای را آغاز کردند، خیابان‌های مرکزی ایروان را بستند و خواستار استعفای نیکول پاشینیان، نخست وزیر این کشور شدند.
به گزارش یورونیوز؛ همزمان پلیس با دخالت، ۱۸۰ نفر از تظاهرکنند‌ه‌ها را بازداشت کرد. این تظاهرات در اعتراض به وضعیت منطقه قره‌باغ انجام شد. احزاب اپوزیسیون، نیکول پاشینیان را متهم کرده‌اند که قصد دارد تمام قره‌باغ را به جمهوری آذربایجان واگذار کند. نخست وزیر ارمنستان ماه پیش به نمایندگان پارلمان این کشور گفته بود که «جامعه بین‌المللی از ارمنستان می‌خواهد خواسته‌های خود درباره قره‌باغ را کاهش دهد.»
تظاهرات در ایروان از تاریخ ۱۷ آوریل (دو هفته پیش) تقریبا هر روز برگزار می‌شود.
تیگران آبراهامیان، قانونگذار حزب مخالف دولت حاکم ارمنستان به خبرنگاران گفت: «پلیس یک دستور سیاسی گرفته است و سعی می‌کنند با زور علیه ما اقدام کنند اما این موضوع مانع ما نمی‌شود.»
طبق گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، نیروهای ویژه پلیس ارمنستان در تجمع امروز اقدام به بازداشت معترضان کردند و درگیری با پلیس در چندین نقطه شهر ایروان رخ داده است.
این تظاهرات در حالی انجام شد که روز گذشته نیز هزار نفر با حضور در خیابان‌های ایروان درباره امتیاز دادن به جمهوری آذربایجان درباره منطقه مورد مناقشه ناگورنو-قره‌باغ هشدار دادند. برخی از معترضان در مرکز ایروان برای تظاهرات شبانه روزی چادرهایی را برپا کردند و گفتند تا زمانی که پاشینیان و گروهش کناره‌گیری نکنند از آنجا نخواهند رفت.
ایشخان ساگاتلیان، نایب رئیس پارلمان و رهبر اپوزیسیون گفت: «پاشینیان به اعتماد مردم خیانت کرده است و باید برود.» وی تاکید کرد که در آینده نزدیک یک جنبش اعتراضی شکل می‌گیرد که به سرنگونی دولت منجر می‌شود.
وی در تظاهرات روز گذشته از جمعیت خواست تا کارزار گسترده نافرمانی مدنی را از روز دوشنبه آغاز کنند: «از همه می‌خواهم اعتصاب‌ها را آغاز کنند. از دانش‌آموزان می‌خواهم که در کلاس‌های درس شرکت نکنند. رفت‌و‌آمد خودروها در مرکز ایروان به‌طور کامل مسدودشود.»
ارمنستان و آذربایجان برای دهه‌ها درگیر مناقشاتی بر سر قره‌باغ هستند، منطقه‌ای که در داخل جمهوری آذربایجان قرار دارد اما از زمان پایان جنگ سال ۱۹۹۴، تحت کنترل نیروهای ارمنی جدایی‌طلب تحت حمایت ارمنستان قرار داشت.
درگیری‌های شش هفته‌ای دو سال پیش در منطقه قره‌باغ بیش از ۶۵۰۰ کشته برجای گذاشت و با شکست سنگین ارمنستان به پایان رسید. این کشور حامی جدایی‌طلبان قره‌باغ مجبور به واگذاری چندین منطقه در این محدوده به جمهوری آذربایجان شد.