مخاطبان عصر ایران*؛ نوریان- پسر من در یکی از مدارس ابتدایی شهر ساری تحصیل می کند. پس از ابلاغ وجوب آموزش مجازی، مدیران مدرسه با توجه به فضای محدود کلاس ها و فضاهای آموزشی مدرسه، با جلب رضایت معلمان، برنامه ریزی مناسبی انجام دادن تا دانش آموزان هر کلاس به دو گروه تقسیم شده و در دو شبفت مجزای روزانه در کلاس های حضوری شرکت کنند تا فاصله گذاری مناسب برای استفاده از فضاهای آموزشی مدرسه انجام گیرد.
فرار بر این بود تا مشخص شدن شرایط همه گیری بیماری در ایام بعد از تعطیلات، این روش ادامه باید تا از سلامت دانش آموزان محافظت شده و خانواده ها با نگرانی کمتری فرزندان خود را راهی آموزش حضوری نمایند.
ولی بعد از گذشت چند روز، مسئولین آموزش و پرورش ساری بدون دلیل و منطق مشخصی، فشار مضاعفی به مدرسه آوردن که این شیوه را تغییر دهند و همه دانش آموزان بطور همزمان در کلاس حاضر شوند!
سلامت کودکان، واقعیتی خدشه ناپذیر هست که هر گونه قصور و سهل انگاری در این زمینه، صدمات جبران ناپذیری برای جامعه به دنبال خواهد داشت.
این همه شتاب زدگی و فقدان برنامه ریزی، در نهایت ضربه به آموزش خواهد زد. حالا که مدرسه ای به دلیل فقدان فضای مناسب برای پذیرش همزمان همه دانش آموزان، با استفاده از راهکار پرزحمت دوشیفته کردن، تلاش برای حفظ سلامت دانش آموزان خود دارد؛ اصرار بی منطق مسئولین آموزش و پرورش برای رد و حذف آن به چه دلیل است!
خدای نکرده اگر با همین بی توجهی، یکی از دانش آموزان یا خانواده آن سلامت خود را از دست بدهد، چه کسی پاسخگو خواهد بود!
سپاسگزار خواهم شد تا صدای ما از فقدان عقلانیت و درایت در مسئولین آموزش و پرورش به گوش مدیران ارشد بهداشت برسد تا شاید از تصمیم خود کوتاه آمده و اجازه دهند تا حانواده ها با نگرانی و تشویش کمتر فرزندان خود را راهی مدرسه نمایند.
*عصر ایران آماده انعکاس پاسخ و توضیحات نهاد/سازمان/شرکت نامبرده در پیام مخاطبان است.