مهدی نصیری نوشت: رییس شعبه ۱۰۵۷ کیفری ۲ در اقدامی شجاعانه آقای محمد باقر قالیباف رییس مجلس را برای پی گیری شکایت خود از یاشار سلطانی، به جلسه دادگاه در تاریخ ۲۴ فروردین دعوت کرده است.
سلطانی در کانال خود خبر داده:
"چند وقت پیش قالیباف بابت توییتی از من شکایت کرد که در شعبه ۴ دادسرای فرهنگ و رسانه، بازپرس به نفع من «قرارمنع‌تعقیب» صادر کرد. پس از اعتراض قالیباف به قرار منع تعقیب من، قاضی شعبه ۱۰۵۷ کیفری۲؛ دستور مواجهه حضوری بین من و قالیباف را داده است. روز چهارشنبه ۲۴ فروردین ساعت ۹ صبح منتظر آقای قالیباف در دادسرا هستم."
چه خوب است آقای قالیباف به تأسی از مولا امیرالمومنین ع که در زمان حکومتش در پی شکایت یک یهودی به دادگاه رفت و اتفاقا قاضی منصوب خود حضرت به نفع یهودی رای داد و علی ع در برابر این حکم تمکین کرد، در جلسه دادگاه حاضر شود تا مردم شاهد لااقل اندکی مشابهت بین جمهوری اسلامی با حکومت علوی که رهبران در شعارهای پیش از انقلاب وعده آن را دادند و بعد فراموش کردند، باشند.
در هر صورت این جلسه را باید دوئل روزنامه نگار شجاع و فساد ستیز یاشار سلطانی با آقای قالیباف دانست که به نظر می رسد، پیروز این میدان سلطانی خواهد بود که چند سال پیش با افشای املاک نجومی واگذار شده به اشخاص خاص از طرف شهرداری تهران، آقای قالیباف و اصولگرایان مدعی فساد ستیزی را سخت به چالش گرفت.
مردم ایران باید قدردان روزنامه نگاران شجاع عرصه عدالتخواهی و فساد ستیزی مانند یاشار سلطانی، وحید اشتری، صبا آذر پیک و میلاد گودرزی باشند که بسیاری از مخاطرات را به جان خود می خرند. کنشهای مسئولانه این افراد، به حفظ اموال عمومی و دست اندازی کمتر مسئولان قانون شکن و مفسدان اقتصادی به بیت المال کمک شایانی خواهد کرد و غیبت چنین افرادی در عرصه رسانه، ایعاد فساد و چپاول اموال مردم را گسترده تر از وضع موجود خواهد کرد.
ضمنا اخیرا در تماسم با آقای سلطانی، وی از اصلاح رویه رسیدگی به شکایات علیه روزنامه نگاران در دوران ریاست آقای محسنی اژه ای بر قوه قضاییه اشاره کرد که جا دارد بابت این حرکت اصلاحی از آقای اژه ای تشکر و به این نکته اشاره کنم که امثال بنده با نگارش این مطالب نظری جز اصلاح امور و نحوه حکمرانی به نفع مردم نداریم و امروز هیچ خردمندی به دعوت مردم به شورش و انقلاب علیه نظام مستقر نمی اندیشد.
و البته باید یادآور شد اگر اصلاحات اساسی و سریع توسط مسئولان بالای نظام در ابعاد گوناگون حکمرانی بویژه مساله فساد اقتصادی و فقر کمر شکن صورت نگیرد، شاید هیچ کس نتواند مانع شورش احتمالی توده های گرسنه و خشمگین که تر و خشک را خواهد سوزاند، شود.