علایم بیماری سرخک کودکان

سرخک یک عفونت است که در اثر نوعی ویروس ایجاد می شود و در کودکان شایع تر است، اما امروزه راه های زیادی برای جلوگیری از ابتلا به سرخک وجود دارد.

 

سرخک؛ یک نوع عفونت تنفسی بسیار مسری است که باعث ایجاد بثورات پوستی در کل بدن و علائمی شبیه آنفولانزا می شود. سرخک سالانه میلیون ها نفر را در سراسر جهان درگیر می کند.

 

سرخک به سرخچه هم معروف است. این بیماری ویروسی است، در نتیجه هیچ درمان پزشکی خاصی برای آن وجود ندارد و دوره آن باید طی شود. کودکی که بیمار است باید مایعات زیادی بنوشد، استراحت کافی داشته باشد و در خانه بماند تا از انتشار عفونت جلوگیری شود.

 

 

اولین علائم عفونت سرخک معمولا شامل:

 

سرفه شدید

عطسه

آبریزش بینی

تب بالا

قرمزی واضح چشم هاست.

 

 

کودکان همچنین ممکن است قبل از شروع بثورات، لکه های کوپلیک (لکه های قرمز کوچک با مرکزیت آبی یا سفید) در داخل دهان داشته باشند.

 

 

بثورات 3 تا 5 روز بعد از شروع علائم ظاهر می شوند و گاهی اوقات با تب بالا تا 40 درجه سانتیگراد همراه هستند. این دانه های قرمز یا قهوه ای مایل به قرمز، معمولا به صورت لکه های قرمز صاف روی پیشانی بروز می کنند. در بقیه صورت هم به سمت پایین گردن و از بالاتنه به بازو و پاها منتقل می شوند. تب و بثورات بعد از چند روز به آرامی از بین خواهند رفت.

 

 

بهتر است بپرسیم که آیا بیماری سرخک مسری است یا خیر؟ سرخک به شدت مسری است. در واقع، 9 نفر از هر 10 نفری که برای سرخک واکسینه نشده اند، اگر در نزدیکی فرد بیمار قرار بگیرند، به آن مبتلا می شوند.

 

 

سرخک زمانی پخش می ‌شود که در معرض تنفس کسی قرار بگیرید یا با مایع آلوده به ویروس تماس مستقیم پیدا کنید. این سرایت می تواند از طریق قطراتی که هنگام عطسه یا سرفه فرد مبتلا به سرخک به هوا پاشیده می شود، اتفاق بیفتد. فردی که در معرض ویروس قرار می گیرد؛ معمولا 7 تا 14 روز بعد علائم را نشان می دهد.

 

افراد مبتلا به سرخک می توانند بیماری را از 4 روز قبل از شروع بثورات تا حدود 4 روز بعد از آن انتقال دهند. زمانی که تب، آبریزش بینی و سرفه داشته باشید؛ میزان سرایت آن بیشتر می شود. کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مخصوصا افراد مبتلا به بیماری هایی مثل ایدز، ممکن است که ویروس سرخک را تا زمان بهبودی انتقال دهند.

 

 

هیچ درمان دارویی خاصی برای سرخک وجود ندارد. برای کمک به کنترل علائم:

 

به کودک خود مایعات فراوان بدهید.

 

او را به استراحت بیشتر تشویق کنید.

 

اگر تب باعث ناراحتی کودک تان می شود، یک داروی غیر آسپرینی مثل استامینوفن یا ایبوپروفن به او بدهید. هیچ وقت به کودک مبتلا به بیماری ویروسی آسپرین ندهید، زیرا این ماده با سندرم ری در ارتباط است.

 

 

کودکان مبتلا به سرخک باید تحت نظر پزشک باشند. در برخی موارد، سرخک می تواند منجر به مشکلات دیگری شود که برخی از آن ها عبارتند از:

 

عفونت های گوش

خروسک

اسهال

پنومونی

آنسفالیت (تحریک و تورم مغز)

 

کودکان مبتلا به سرخک باید به مدت 4 روز بعد از ظاهر شدن بثورات از دیگران دور نگه داشته شوند. برای کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، این کار باید تا زمانی که بهبودی کامل پیدا کرده و همه علائم از بین بروند، ادامه یابد.

 

 

عفونت سرخک می تواند چند هفته طول بکشد. علائم معمولا 7 تا 14 روز بعد از قرار گرفتن فردی در معرض ویروس شروع می شود.

 

 

بهترین راه برای محافظت از فرزندان تان؛ این است که مطمئن شوید در برابر سرخک واکسینه شده اند. برای اکثر کودکان، محافظت از سرخک بخشی از واکسن سرخک - اوریون - سرخجه (MMR) یا واکسن سرخک – اوریون – سرخجه - آبله مرغان (MMRV) که در سن 12 تا 15 ماهگی و دوباره در سن 4 تا 6 سالگی تجویز می شود، امکان‌پذیر است.

 

این واکسن را می توان به نوزادان 6 ماهه در صورتی که به خارج از کشور سفر کنند، تزریق کرد. با پزشک تان صحبت کنید تا ببینید چه زمانی به واکسن نیاز است.

 

 

شیوع سرخک زمانی بیشتر می شود که تعداد افراد بیشتر از حد انتظار در یک منطقه خاص به آن مبتلا شوند. این بیماری به دلیل عدم واکسینه شدن افراد در جهان در حال افزایش است.

 

همه بچه هایی که لازم است واکسن بزنند حتما باید آن را به موقع دریافت کنند. افراد در معرض خطر (مثل کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند) نمی توانند واکسن بزنند. اما وقتی بسیاری از افراد در برابر این بیماری ایمن شوند، از گسترش بیماری جلوگیری خواهد شد.

 

 

بیشترین خطر در طول شیوع سرخک متوجه افراد زیر است:

 

نوزادانی که برای تزریق واکسن به سن کافی نرسیده اند.

زنان باردار

افرادی که تغذیه ضعیف یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند.

 

پزشکان می توانند آنتی بادی های سرخک (به نام گلوبولین ایمنی) را به افراد در معرض خطر ابتلا به سرخک تزریق کنند. زمانی این واکسن در تاثیرگذارترین حالت است که تا 6 روز بعد از سرایت زده شود. این آنتی بادی ها می توانند از سرخک پیشگیری کرده یا علائم را کم‌تر کنند.

 

واکسن سرخک همچنین می تواند به محافظت از افراد واکسینه نشده بعد از ابتلا به سرخک البته صورتی که در عرض 3 روز اول زده شود، کمک کند.

 

 

اگر فکر می کنید که کودک تان سرخک دارد، یا حتی تحت شرایط زیر در اطراف فرد مبتلا است، فورا به پزشک مراجعه کنید:

 

نوزاد است.

 

داروهایی مصرف می کند که سیستم ایمنی را تضعیف می کند.

 

مبتلا به سل، سرطان یا بیماری است که سیستم ایمنی را تحت تأثیر قرار می دهد.

 

منبع: نمناک