توسعه ورزش زنان محور اصلی فعالیت‌های ورزشی وزارت ورزش و جوانان است. وزارتی که قانونا موظف است برای رشد و البته توسعه ورزش زنان در کشور تلاش کند اما آیا این اتفاق همواره رخ داده است؟
به گزارش ایسنا، معاونت توسعه ورزش زنان وزارت ورزش و جوانان به عنوان یکی از عالی‌ترین پست‌های اجرایی در مدیریت ورزش زنان است و عملکرد این معاونت می‌تواند تاثیرات زیادی در این بخش داشته باشد. یکی از وظایف اصلی این معاونت رشد و گسترش ورزش زنان در کشور است و باید بعد همگانی و قهرمانی آن مورد توجه قرار بگیرد.
یکی از چالش‌های ورزش زنان صدور مجوز برای رشته‌هایی است که پیش از این فعالیت زنان در آنها با چالش همراه بوده است. بوکس، ورزش زورخانه‌ای، ژیمناستیک و پرورش اندام از جمله رشته‌هایی هستند که در مقاطع مختلف فعالیت زنان در آنها دچار چالش بوده است. چالشی که دولت‌ها همواره تلاش کرده‌اند دایره محدودیت در آن را تنگ‌تر کنند. مریم کاظمی پور به عنوان معاون جدید ورزش زنان در این باره چه رویکردی داشته است؟
در شرایطی که طی سال‌های اخیر مجوز رسمی فعالیت زنان در رشته‌های پاورلیفتینگ، فیتنس و مچ‌اندازی از سوی وزارت ورزش و جوانان صادر شده بود، دی ماه ۱۴۰۰ مدیر کل ورزش و جوانان استان اصفهان در نامه‌ای به رییس هیات بدنسازی این استان، هرگونه فعالیت زنان در رشته‌های بدنسازی را ممنوع اعلام کرد.
این ممنوعیت در حالی اتفاق افتاد که زنان از سال ۹۲ مجوز حضور در کلاس‌های آموزشی و سمینارهای رشته بدنسازی را داشته‌اند و از سال ۹۵ نیز می‌توانستند در رشته مچ‌اندازی به فعالیت حرفه‌ای بپردازند تا جایی که امسال اولین اعزام زنان ایران به رقابت های آسیایی مچ‌اندازی انجام شد و زنان ایران موفق به کسب عنوان سوم آسیا شدند.
با این حال کاظمی‌پور در مورد این ممنوعیت گفت:" با توجه به عدم وجود مجوزهای قطعی و نهایی، مقرر شد که فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام، بصورت موقت فعالیت‌های بانوان را متوقف کند تا پس از بررسی‌های تخصصی، رشته‌های مصوب را بصورت قانونی ابلاغ و در مورد رشته‌هایی هم که بصورت غیرقانونی و زیر زمینی، سلامت بانوان کشورمان را در معرض خطر قرار می‌دهد، اقدام قانونی توسط مراجع ذیصلاح صورت پذیرد. "
کاظمی‌پور البته به تازگی هم در مصاحبه‌ای که با ایسنا داشت و در پاسخ به این پرسش که این قول را می دهد که وزارت ورزش بتواند برای راه اندازی بوکس بانوان کاری انجام دهد، گفت: من یک نفری هیچ تصمیمی نمی‌گیرم و برای تصمیم گیری و سیاست گذاری رشته های جدید از خرد جمعی استفاده می‌کنم. البته توصیه می کنم ورزشکاران، جوانی و توانمندی خود را در رشته های مشابهی محک بزنند که حداقل الان مصوب هستند و مسیر آماتوری را طی کرده‌اند و به سمت قهرمانی در حال گذر هستند. رشته‌هایی چون تکواندو، ووشو و کاراته به بلوغ حرفه ای رسیده‌اند. به نظرم الان صلاح نیست جوان‌هایی که در دوران اوج هستند بخواهند وقت خود را صرف این کنند که منتظر رشته جدیدی باشند که بیاید تا سپس در آن فعالیت رسمی خود را شروع کنند.
مگر نه اینکه معاونت توسعه ورزش زنان باید برای توسعه و گسترش ورزش بانوان در رشته‌های مختلف تلاش کند، سوال این است که چرا معاون بانوان وزارت ورزش چنین اظهارنظرهایی را مطرح می‌کند؟ آیا صحبت‌های معاون وزیر به معنای قطعیت در عدم صدور مجوز فعالیت زنان در رشته‌های بوکس، پرورش اندام، ورزش زورخانه‌ای و رشته‌های مشابه است؟
آیا این موضع بی‌توجهی به مطالبات زنانی نیست که سال‌هاست چشم انتظار صدور مجوز هستند؟ اگر معاونت ورزش زنان مطالبات زنان ورزشکار را پیگیری نکند و مورد توجه قرار ندهد پس چه نهاد و سازمانی باید مطالبات آنها را در اولویت قرار بدهد؟
هرچند کسب مجوز فعالیت بانوان برای برخی رشته‌ها دشوار است اما حداقل‌ترین تصور این است، کسی که در پست معاونت توسعه ورزش زنان قرار می‌گیرد به عنوان متولی ورزش زنان با جدیت پیگیر رفع موانع در برخی از رشته‌های ورزشی زنان باشد، نه اینکه موجب ناامیدی بانوان فعال در برخی از این رشته‌ها شود. باید در نظر داشت با طرح چنین مواضعی، فعالیت‌های زیرزمینی و غیرقانونی بانوان در برخی از این رشته‌ها افزایش خواهد یافت که یقینا می‌تواند خطرات و تبعات زیادی را به همراه داشته باشد.
دوره معاونت کاظمی‌پور از مهر ماه آغاز شده و امید است که وزارت ورزش و معاون توسعه ورزش بانوان تا پایان دوره فعالیت زمینه‌ای را فراهم نمایند که جذب حداکثری بانوان علاقمند در رشته‌های مختلف ورزشی با معیارهای اسلامی و قانونی افزایش یافته و مانع هرگونه آسیب احتمالی در این فرآیند شود.