عصر ایران - طرح هایی برای اقامتگاه بوم‌گردی "هتل قنات" در مکران، واقع در نوار ساحلی و نیمه بیابانی در جنوب شرقی ایران ارائه شده است. این هتل در نزدیکی یک قنات فعال قرار می گیرد که این ویژگی پایه و اساس کلی طراحی سازه هتل را تنظیم می کند.
قنات یک سامانه باستانی است که از نیروی گرانش برای انتقال آب از زمین بالاتر به زمین پایین‌تر استفاده می کند. در پروژه هتل قنات، آب زیر هتل جریان خواهد یافت تا بدون تبخیر معمول که در سطح زمین رخ می دهد برای خنک کردن طبیعی سازه در گرمای منطقه بیابانی استفاده شود.
افزون بر این، آب بی نیاز از پمپ ها برای آبیاری استفاده می شود. در این طرح که توسط معمار مارگو کراسوویچ ارائه شده است از آب برای پر کردن حوضچه های داخلی و فواره ها نیز استفاده خواهد شد.
هتل قنات که به عنوان یک اقامتگاه بوم‌گردی شناخته می شود به باد، انرژی خورشیدی و سفره های زیرزمینی وابسته است که از ساخت و ساز سنتی ایرانی الگو می گیرد، در شرایطی که پذیرای نسل جدیدی از بازدیدکنندگان خواهد بود. افزون بر شیوه های ساخت و ساز سازگار با محیط زیست، مارگو کراسوویچ ارزش و احترام زیادی برای میراث فرهنگی منطقه قائل بوده است.
طراحی وی به انرژی تجدیدپذیر برای تبدیل نور خورشید به نیروی قابل استفاده متکی است. یک سایبان بزرگ بالای حوضچه آتریوم هتل قرار می گیرد. این سایبان از انعطاف‌پذیری کافی برای مواجهه با باد بیابان برخوردار است، در شرایطی که استحکام کافی برای پشتیبانی از پنل های خورشیدی و همچنین تولید آب از طریق میعان که به حوضچه آتریوم سرازیر می شود، برخوردار است. این سایبان به عنوان یک محافظ در برابر آفتاب شدید عمل می کند. این طرح به نوعی بازتاب دهنده تلفیق چادرهای سنتی عشایر با فناوری مدرن است.
برای خنک کردن فضای هتل قنات برج های بادگیر از جنس آلومینیوم و پنل های شیشه ای تقویت شده در کنار سامانه قنات بکار گرفته خواهد شد.
اتاق های هتل تا حدی در زمین دفن می شوند تا با کمک سامانه قنات که در زیر قرار دارد، دمای خنک‌تری داشته باشند. سوراخ هایی در سقف امکان ورود نور و دید از داخل به بیرون را فراهم می کند.