رییس کمیسیون مشترک طرح جوانی جمعیت و حمایت خانواده گفت: پیری جمعیت چون رخ نداده است را جدی نمی‌گیریم و می‌خندیم، اگر در این سیاه چاله بیافتیم ۱۵۰ سال طول می‌کشد که از این بحران خارج شویم و در این ۱۵۰ سال اسیر خواهیم شد.
به گزارش ایلنا، «امیرحسین بانکی پور» نماینده مجلس و رییس کمیسیون مشترک طرح جوانی جمعیت و حمایت خانواده در جلسه توجیهی قانون جوانی جمعیت با حضور معاونان بهداشت دانشگاه‌های استان تهران و البرز گفت: تا چند سال پیش ۶ درصد جمعیت سالمند بودند و الان ۱۰ درصد جمعیت سالمند هستند. وقتی جمعیت ما سالمند می‌شود، یعنی باید نظام بهداشت و درمان پنج برابر شود. نظام سلامت ما با چه سرعتی باید حرکت کند که این مساله را پوشش دهد؟
او افزود: سه تفاوت جزئی بین ما و اروپا هست که به تفاوت‌های این جوامع توجه نمی‌شود. اروپایی‌ها طی ۳۰۰ سال پیر شدند، یعنی با شیب آرام این اتفاق افتاد که باعث شد جامعه خودش را با آن تطبیق دهد و تا حدودی مشکلاتشان را حل کردند. البته آن‌ها هم همچنان مشکلاتشان را دارند و ما سی‌ساله پیر شده ایم، بنابراین به آن چاله جمعیتی می‌گویند که من آن را سیاه چاله جمعیتی می‌دانم. درحالی که ما هرچه نگاه می‌کنیم جوان می‌بینیم اما چند سال دیگر هرکه را می‌بینیم پیر هستند و جوان نداریم که کار کنند.
بانکی‌پور گفت: اروپایی‌ها با هم پیر شدند. ما در حالی پیر می‌شویم که کشورهای اطرافمان جوان می‌مانند و این از نظر امنیتی بسیار مهم است.
او افزود: اروپایی‌ها توسعه یافتند و بعد به سمت پیری رفتند. درحالی که زمانی که توان و سرمایه‌ای نداریم پیر شده‌ایم. بنابراین به این دلیل به آن ابربحران می‌گوییم در حالی که باعث مشکل اقتصادی و امنیتی ما خواهد شد. داستان ما این است پیری جمعیت چون رخ نداده است آن را جدی نمی‌گیریم و می‌خندیم و از کنارش رد می‌شویم. منت‌ها فرق جدی آن این است که بحران‌های دیگر را در درون بحران‌های دیگر می‌توان حل کرد و اگر در این سیاه چاله بیافتیم ۱۵۰ سال طول می‌کشد که از این بحران خارج شویم و در این ۱۵۰ سال اسیر خواهیم شد.
بانکی‌پور گفت: اما می‌شود جلوی این بحران را گرفت. ما هفت سال برای جلوگیری از این بحران وقت داریم. متولدین دهه شصت ۲۰ میلیون نفر بودند که الان زمان‌زاد و ولد آن‌هاست و با جمعیت دهه هفتادی‌ها دیگر نمی‌توان آن را جبران کرد.
او افزود: این حرف که باید سن باروری پایین را تشویق کنیم کاملا درست است. اما بارداری باید با مراقبت ویژه صورت بگیرد. میانگین ازدواح دختران ما ۳۰ سال است. این دختر سی‌ساله ما تا بچه دار شود به ۳۵ می‌رسد. پس نهایتا یک بچه می‌تواند داشته باشد. اگر ما خانواده‌هایمان یک تا دو فرزند داشته باشند، نمی‌توانیم از بحران خارج شویم. ما باید عده‌ای داشته باشیم که سه تا چهار بچه داشته باشند تا حداقل میانگین‌مان به دو بچه برسد.
او افزود: یکی از موارد در این قانون این است که در هر منطقه‌ای که تعداد تولد فرزند افزایش پیدا کرد، کارانه برای کادر بهداشت و درمان نظر گرفته شود. صرف قانون و تحکم کار را جلو نمی‌برد و باید نخبگان ما قانع شوند و اصل خطر را متوجه شوند.
بانکی‌پور افزود: ۲۱ مساله دراین ارتباط وجود دارد که اگر این مساله را حل نکنیم نمی‌توانیم افزایش جمعیت داشته‌باشیم. ما باید همه اینها را تغییر دهیم. ما به حقوق دستمزد، حق عائله مندی، مرخصی ها، مرخصی زایمان و نظام آموزشی نگاه کرده ایم. اینکه هرچه تخصص بالا می‌رود تعداد فرزندان پایین می‌آید، معنی‌اش این است که نظام آموزشی ما به گونه‌ای است که نمی‌گذارد خانم دانشجو بچه دار باشد. ما همه اینها را ریشه‌یابی کردیم. برای مثال اگر مادری که پزشک طرحی است، فرزند دارد، در شهر خودش باشد.
بانکی‌پور گفت: شاید هیچ قانونی را نمی‌بینید که فرصت به مخالفان برای بحث راجع به آن داده شود. درارتباط با غربالگری نگرانی وجود داشت. خودتان می‌دانید غربالگری در سال‌های اولیه‌اش مشکلات جدی داشت. در پروتکل سال نود و نه این مشکلات منعکس شد. آنچه در این قانون انجام دادیم سه کار بود. یک اینکه غربالگری را قانونی کردیم، گفتیم زیر نظر وزارت بهداشت باشد و وزارت بهداشت باید بر آزمایشگاه‌ها نظارت کند. دوم اینکه زیر نظر متخصص باید انجام شود و همینطور به درخواست یکی از والدین باید انجام شود. اعتراض داشتند که جلوی غربلگری را گرفته‌ایم، نگرفته ایم، بلکه باید تحت نظارت باشد.
او افزود: گفته‌اند چرا سقط درمانی را منسوخ کرده اید. ماده سقط درمانی ناقض بود و مرتب هم تغییر پیدا می‌کرد. وضعیت زنان باردار بالای ۴ ماه روشن نشده بود. قانون ما چیزی از قانون قبلی کم ندارد و آن را کامل کرده است. ما سقط درمانی را منسوخ نکرده‌ایم و قانون را کامل کرده ایم.