عصر ایران - تیمی از دانشمندان دانشگاه ورمونت شکل جدیدی از تولید مثل را در ارگانیسم های طراحی شده با رایانه (CDOs) که قبلا ایجاد کرده بودند، کشف کردند. بنابر بیانیه مطبوعاتی دانشگاه ورمونت، در این شکل جدید همانندسازی، این ربات ها ارگانیسم های تک سلولی را می بلعند و "نوزدانی" را آزاد می کنند که از نظر ظاهری و حرکت شبیه به آنها به نظر می رسند.
سال گذشته، دانشمندان دانشگاه ورمونت شکل جدیدی از حیات به نام "زنوبات ها" را معرفی کردند. ویدئو زیر چگونگی ساخت آنها از سلول های رویان قورباغه و سپس مدل‌سازی برای انجام وظایف خاص را نشان می دهد.
پس از طراحی این سلول ها، دانشمندان قادر بودند حسگرها و موتورهای جدیدی را روی آنها فعال کرده و حتی آنها را سریع‌تر تولید کنند. اما همانند تمام سلول های زنده، این ربات ها نیز در مسیر مرگ قرار می گرفتند. چند روز پس از تولید آنها، سلول های درون ارگانیسم های 0.7 میلیمتری شروع به مردن کرده و در نهایت مرگ ارگانیسم را موجب می شود.
از این رو، تیم پژوهشی این که آیا راهی وجود دارد تا خود ارگانیسم ها تولید مثل کنند را مورد بررسی قرار دادند. آنها این پرسش را در قالب یک الگوریتم تکاملی برای ابررایانه دیپ گرین (Deep Green Supercomputer) در دانشگاه ورمونت مطرح کردند. میلیاردها شکل آزمایش شد تا مشخص شود چه چیزی به این ربات ها امکان تکثیر را می دهد و پس از ماه ها آنالیز، ابررایانه دیپ گرین به ایده ای آشنا رسید: پک-من.
در همین راستا، دانشمندان زنوبات های والد را به شکل پک-من طراحی کردند. درون یک پتری دیش، این ربات ها می توانند به سمت سلول های منفرد شنا کرده و صدها مورد از آنها را در یک زمان جمع کنند. پس از چند روز حضور در دهان شبیه پک-من زنوبات های والد، این سلول های منفرد به زنوبات های نوزاد تبدیل شده که همانند والدین خود حرکت و عمل می کنند و چرخه تکثیر به همین شکل ادامه می یابد.
به گفته سم کریگمن، نویسنده ارشد مطالعه، اینها سلول هایی هستند که به روشی بسیار متفاوت از روشی که قورباغه ها انجام می دهند، تکثیر می شوند. هیچ حیوان یا گیاه شناخته شده ای برای علم، به این روش تکثیر نمی شود.
به گفته داگلاس بلکیستون، دانشمند دانشگاه تافتس و یکی از نویسندگان مطالعه که در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است، مردم برای مدتی طولانی فکر می کردند که با تمام روش هایی که حیات می تواند بازتولید یا تکثیر شود، آشنا شده ایم اما این مورد چیز جدیدی است که قبلا مشاهده نشده بود.
به گفته پروفسور جاش بونگارد که پژوهش زنوبات را در دانشگاه ورمونت رهبری می کند، درک این سیستم ها می تواند درب های جدیدی را به سوی پیشرفت های فناورانه جدید باز کند. با اشاره به جدول زمانی توسعه واکسن کرونا، بونگارد آن را بیش از حد طولانی عنوان کرده و گفت که با استفاده از پژوهش وی در آینده می توانیم هوش مصنوعی را برای ساخت ابزارهای بیولوژیکی که عملکردهای خاصی برای ما انجام می دهند، هدایت کنیم.
ترجمه: محمدمهدی حیدرپور