یک دکترای تربین بدنی و استادیار دانشگاه لرستان میگوید: ۱۰ تا ۳۰ درصد از افرادی که آسیب آسپرین میبینند دچار ناپایداری مزمن مچ پا و در نتیجه نقصهایی در عملکرد میشوند.
مصطفی بهرامی در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: مفصل مچ پا یکی از مهمترین مفاصل تکیه گاهی است که حتی در فعالیتهای عادی روزانه نقش مهمی میکند.
وی ادامه داد: از میان آسیبهای ورزشی، آسپرین مچ پا(پیچ خوردگی) شایعترین آسیب در فعالیتهای تفریحی و ورزشی است که در اکثر ورزشها مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال، ورزشهای رزمی و غیره وجود دارد.
بهرامی با بیان اینکه این آسیب معمولاً به طور کامل درمان نمیشود و برگشتپذیر است، افزود: آسپرین مچ شایعترین آسیب ورزشی بوده و میزان دقیق شیوع آسپرین مچ پا در کل جمعیت ناشناخته است.
این دکترای تربیتبدنی و عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان بیان کرد: اکثر اطلاعات مربوط به شیوع آسپرین بر پایه مطالعاتی بوده که جمعیتهای خاص را بررسی کردهاند و یا شامل افراد آسیبدیده بود که به پزشک مراجعه نکرده و یا اینکه توسط پزشکان محلی درمان شده و اطلاعات آنان ثبت نشده است.
وی با بیان اینکه آسپرین مچ پا به طور رایج در ورزشهایی که شامل پریدن و حرکات جانبی است وجود دارد، افزود: این آسیب ۱۵ تا ۴۵ درصد همه آسیبهای ورزشی را شامل میشود.
بهرامی در ادامه گفت: ۱۰ تا ۳۰ درصد از افرادی که آسیب آسپرین میبینند دچار ناپایداری مزمن مچ پا و در نتیجه نقصهایی در عملکرد میشوند.
این استادیار دانشگاه خاطرنشان کرد: آسپرین مچ پا که مکرراً در ورزشکاران به وجود میآید باعث بروز مشکلات و نقصهای فانکشنال مچ پا شده و این نقصها تاثیر مخربی بر فعالیت ورزشکاران دارد.
وی گفت: تحقیقات زیادی در زمینه بررسی نقصهای فانکشنال صورت گرفته که حاوی نتایج متناقض است اما برخی از کارشناسان معتقدند که زنجیره نقصهای حرکتی بعد از برگشت از آسیبدیدگی مچ پا منجر به نقصهای فانکشنال میشوند که ممکن است در یک ارزیابی بدنی استاندارد مشخص شود.