عصرایران؛ روزبه ماندگاری- تیم‌ملی، دراگان اسکوچیچ، صعود به جام‌جهانی. پیروزی‌هایی که به‌دست می‌آید و رکوردی که حفظ می‌شود. تیم‌ملی در دوران اسکوچیچ با نتایج خیره‌کننده پیش می‌رود. صدرنشین گروه اول، حالا با خیالی آسوده‌تر به پیش می‌رود و آرامش در اردوی تیم‌ملی برقرار است.
اگر سال‌ها پیش علی کریمی درباره موفقیت‌های علی دایی، جمله‌ای تاریخی بر زبان آورد و گفت:«خدا علی دایی را بغل کرده است»، حالا می‌توان این تعبیر را درباره سرمربی تیم‌ملی به‌کار برد:«خدا اسکوچیچ را بغل کرده است». او تیم را در شرایطی به بحرین برد که میزبانی، ناجوانمردانه از ایران گرفته شده بود اما پیروزی‌های درخشانی نصیب ایران شد؛ پیروزی بر بحرین برای اولین‌بار در خاک این کشور با سه گل، پیروزی بر عراق بعد از بیش از یک دهه. پیروزی‌هایی که آرزوی هواداران فوتبال ایران بود را تیم اسکوچیچ بدون استرس چندانی به دست آورد!
اما نکته عجیب‌تر در مرحله دوم مقدماتی جام‌جهانی افتاد. اسکوچیچ در بازی اول به‌دلیل کرونا حضور نداشت و ایران با یک گل سوریه را پشت‌سر گذاشت.
بازی دوم هم روز آخر و پس از منفی اعلام شدن تست کرونایش به اردوی تیم‌ملی در قطر رسید، اما تیم با برتری سه بر صفر عراق را شکست داد.
بازی سوم مقابل امارات در حالیکه همه‌چیز از دست رفته به نظر می‌رسید، شجاع خلیل‌زاده اخراج را پذیرفته بود، با تصمیم داور کمک‌داور ویدئویی همه چیز برعکس شد، ایران به بازی برگشت و پیروز میدان شد.
در بازی چهارم مقابل کره‌جنوبی و در حالیکه پیروز شدن به وظیفه تیم ملی ایران تبدیل شده بود، تیم به تساوی دست یافت و بسیاری از نوع بازی تیم‌ملی انتقاد کردند بدون اینکه به دو ضربه مهدی طارمی و سعید عزت‌اللهی اشاره کنند که تیر دروازه را لرزاند و گلی که به صورت میلیمتری آفساید اعلام شد.
بازی پنجم مقابل لبنان و در خانه حریفی که بیش از دو هزار روز بود که مزه شکست را نچشیده بود، اول عقب افتادیم و بعد از گل تساوی در حالیکه اسکوچیچ به‌خاطر گل تساوی درحال خوشحالی بود و سردار آزمون از نیمکت می‌خواست تا آرام باشند و همه‌چیز را کنترل کنند، سرمربی اخراج شد، اما تیم‌ملی در ناامیدی مطلق به شکل معجزه‌آسایی گل برتری را زد. در وقت اضافه از شکست به پیروزی رسیدیم.
بازی ششم مقابل سوریه هم در شرایطی برگزار می‌شود که اسکوچیچ از نشستن روی نیمکت محروم است و با توجه به محرومیت و مصدومیت اکثر بازیکنان اصلی سوریه، احتمالاً پیروز میدان خواهیم بود و بی‌دردسرترین صعود تمام تاریخ فوتبال‌مان را با کسی جشن می‌گیریم که از روز نخست از او انتظار زیادی نمی‌رفت اما نتایج‌اش شگفت‌انگیز است. شاید این درست‌تر باشد که یکی از نزدیکان تیم‌ملی به روزنامه‌نگاران گفته بود: «به‌نام خدا، به کامِ اسکوچیچ»!