سبک زندگی و کار بدوی و اولیه صیادان صدف در بخشی دور افتاده و محروم از مناطق ساحلی جمهوری دموکراتیک کنگو به سوژه خبرگزاری فرانسه تبدیل شده است.
به گزارش عصرایران، غواصان صدف در پارک ملی و حفاظت شده جنگل‌های مانگرو حاشیه اقیانوس اطلس بدون تجهیزات و امکانات غواضی چند متر زیر آب می روند و با صید صدف زندگی خود را می‌گذراند.
خبرگزاری فرانسه در این باره نوشت: صیادان صدف در پارک ملی و حفاظت شده جنگل‌های مانگروی "جمهوری دموکراتیک کنگو" خود را از زیر آب و از میان ریشه و ساقه‌های غوطه‌ور به سطح می‌رسانند، نفس حبس شده خود را رها می‌کنند تا نفس دیگری بگیرند و دوباره به اعماق این جنگل ها بروند که ریشه در آب دارد.
این غواصان به امید یافتن صدفهای مدفون در گل و لای جنگل های منطقه و بدون هیچ تجهیزاتی تا عمق 3 متری شنا می‌کنند.
"مانگرو" یا "کرنا" خانواده گیاهانی است که در زیستگاه‌های آبرفتی و آب شور ساحلی مناطق گرمسیری می‌رویند. دو گونه مشهور این گیاهان با نام‌های "حرا" و "چندل" در ایران وجود دارند.
صدفهای لذیذی که با نام "بیبواتی" در این منطقه از جمهوری دموکراتیک کنگو شناخته میشوند، تنها راه نجات و زندگی برخی مردم در این کشور هستند.
مردان و زنان غواص و ساکن در این بخش از کنگو از اعضای قبیله "اسولونگو" هستند. تنها قبیله‌ای که مجاز به زندگی در پارک ملی مانگرو در جمهوری دموکراتیک کنگو است.
جنگل‌های مانگرو معمولا از صنایع گردشگری و مزارع دریایی آسیب می‌بینند و از بین می‌روند اما پارک 768 کیلومتر مربعی مانگرو در جمهوری دموکراتیک کنگو جواهر نادرِ تحت حفاظت از این جنگل‌ها در دنیا است.
این پارک در حاشیه شهر "مواندا" و در اقیانوس "اطلس" و در تلاقی با مدخل رودخانه کنگو قرار دارد. در این منطقه گونه‌های منحصر به فرد گیاهان و صدف‌ها در تلاقی آب شیرین و شور رشد می‌کنند.
صیاد صدف پس از غواصی در اعماق جنگل‌های "مانگرو" به سطح آب می‌آید – او بدون تجهیزات و امکانات 3.04متر زیر آب رفته است/ عکس: خبرگزاری فرانسه
"مانگرو" یا "کرنا" خانواده ای از گیاهانی است که در زیستگاه‌های آبرفتی و آب شور ساحلی مناطق گرمسیری می‌رویند. دو گونه مشهور این گیاهان با نام‌های "حرا" و "چندل" در ایران یافت می‌شود.
قایق‌ها در این منطقه پس از سفری پر پیچ و خم از میان جنگل‌های غوطه در آب به روستای "نتوا" می‌رسند. این جنگل‌ها حدود 20 هزار هکتار از مساحت آب های منطقه در مسیر را پوشش می‌دهند.
"ای‌بولو انزابی" بزرگ و مدیر این روستا در این باره گفت: "ما در اینجا تقریبا برق نداریم، شبکه تلفن هم تقریبا وجود ندارد و مدرسه هم نیست".
پوسته‌های صدف در خط ساحلی روستای "نتوا". این پوسته‌ها در ساخت خانه در این روستا مورد استفاده قرار می‌گیرد/ عکس: خبرگزاری فرانسه
روستائیان و قبیله ساکن در پارک ملی حفاظت شده کنگو با دست صدف "بیبواتی" را می‌گیرند و به معنای واقعی کلمه با آن زندگی می‌کنند.
آنها صدف ها را می‌جوشاند و از بافت درون آن غذا درست می‌کنند. پوسته‌های صدف که به ساحل رودخانه ریخته میشوند در ساخت خانه های محلی استفاده می‌شود.
"انزابی" گفت: پدربزرگ و مادربزرگ‌های ما کلبه‌های خود را در چند ده متری جایگاه زندگی امروزی ما به همین شیوه ساختند.
جمهوری دموکراتیک کنگو بزگترین کشور جنوب صحرای آفریقا با مساحتی به بزرگی غرب اروپاست/ عکس: خبرگزاری فرانسه
او افزود: ما روی معدن صدف بیبواتی زندگی می‌کنیم که در هر زمان رشد می کنند.
این پارک و اکو سیستم ارزشمند آن تحت نظارت موسسه حفاظت از طبیعت "کنگولس" قرار دارد. بودجه سالانه برای حفاظت از این پارک طبیعی کمتر از 100 هزار دلار است.
انزابی با حالتی نوستالژی گونه گفت: "قبل از اینکه اینجا پارک شود می‌توانستی هر کاری را انجام دهی".
جزیره " Bakery" در جمهوری دموکراتیک کنگو. در این جزیره آب اقیانوس اطلس با آب رودخانه کنگو به هم می آمیزد/ عکس: خبرگزاری فرانسه
تنها اعضای قبیله "اسولونگو" اجازه زندگی در این پارک ملی حفاظت شده جنگل‌های مانگرو در جمهوری دموکراتیک کنگو را دارند.
آنها می‌توانند گاو دریایی صید کنند و گوشتش را بفروشند. آنها هنچنین اجازه دارند با قطع درختان زغال تهیه کنند.
اگرچه سبک زندگی مردم در "نتوا" سال‌های نجومی با دیگر نقاط جهان فاصله دارد اما نشانه های زندگی قرن بیستمی هر روز از کنار این منطقه محافظت شده می‌گذرد.
یک ماهیگیر در صدف‌هایی را که صید کرده می‌جوشاند/عکس: خبرگزاری فرانسه
کشتی‌های کانتینری بسیار بزرگ که محصولات چینی، غذاهای منجمد و بسیاری از کالاهای دیگر را حمل می کنند، محموله های خود را از مسیر بنادر "ماتادی" و "بومبا" در کنگو جا به جا می‌کنند. این بنادر دروازه‌های تجاری "کینشاسا" پایتخت شلوغ جمهوری دموکراتیک کنگو محسوب میشوند.
هنگامی که شب در نواتا فرا می‌رسد نه تلویزیون وجود دارد و نه صدای رقص محلی مردم به گوش می‌رسد/ عکس: خبرگزاری فرانسه
پارک ملی مانگرو در جمهوری دموکراتیک کنگو از مجموعه‌های معدود تحت حفاظت در این کشور است. در بسیاری از کشورها جنگل های مانگرو به مزارع پرورش میگو تبدیل شده یا با هتل‌سازی از بین رفته‌اند / عکس: خبرگزاری فرانسه