نماینده مریوان و سرو آباد (استان کردستان) در مجلس یازدهم گفت: امیدوارم بر اساس توصیه رهبری، مسؤولین از ظرفیت نخبگان برای توسعه کشور استفاده کنند و در تصدی پست های کلیدی دست از حزبی و فامیلی بردارند.
به گزارش عصر ایران، شیوا قاسمیپور در نطق میاندستور خود جلسۀ علنی امروز (سه شنبه 11 آبان) دربارۀ طرح مجلس درمورد فضای مجازی هم گفت:
در حالی که مردم نگران مشکل اساسی همچون معیشت، آب، برق، گرانی، تورم و مسکناند به یکباره درباره موضوعی تصمیم گرفته میشود که مردم به صورت روزمره با آن سرو کار دارند. حال آن که مردم ما در کورترین نقطه کشور با استفاده از ظرفیت اینترنت و ایجاد کسب و کارشان توانستند کالاها و خدمات با جلب مشتری در دنیا بفروشند.
قاسمیپور گفت: این طرح بدون پیوست رسانهای و امنیت خاطر برای مردم صرفا موجب التهاب فضای عمومی جامعه خواهد بود و باعث میشود اعتماد مردم بمیرد در حالی که با اتکا به اصل 24 قانون اساسی مردم نباید نگران آزادیهای شهروندی خود باشند و فراموش نکنید مسؤولین مدیون مردماند نه مردم مدیون آنان.
وی در ادامه یادآور شد: در روزهای اخیر شاهد انتصابات فامیلی برخی از مسئولان ارشد دولت در مناصب دولتی و خصوصی هستیم. تا کی باید شاهد استفاده رانت در انتصابات باشیم؟ امیدوارم مسؤولین تاکید مقام معظم رهبری بر استفاده از ظرفیت نخبگان در راستای توسعه کشور را سر لوحۀ انتخاب افراد برای تصدی پستهای کلیدی قرار دهند و دست از انتصابات حزبی و فامیلی بردارند.
نماینده مریوان و سرو آباد در مجلس یازدهم تصریح کرد: همکاران من در حالی از افزایش سهم سرمایه انسانی استانشان در وزارتخانه های مختلف می گویند که من 40 سال پس از پیروزی انقلابی که منادی وحدت مسلمین جهان بوده از مطالبه استاندار بومی اهل سنت که همچون رویایی دست نیافتنی از دولتی به دولت دیگر حمل میشود.
من از استانی صحبت میکنم که سرچشمه بخش عظیمی از آبهای زاگرس است ولی مردم مرکز آن یعنی شهر سنندج به صف آب شرب مانند 100 سال پیش پناه بردند. نمایندگان دیگر افزایش سهم استانی در صنعت را می خواهند و من در استانی که قدم به قدم آن معادنی با ازرش منحصر به فرد است به دنبال حل مشکلات کولبرانی هستم که راهی به جز بازی با جان شان برای به دست آوردن لقمهای نان ندارند.
قاسمیپور گفت: میخواهم از مشکلات جوانان کُرد سخن بگویم. جوانانی که اکنون در بدترین وضعیت اقتصادی قرار دارند؛جوانان و نخبگانی که کسب کننده مدالهای جهانی علمی و ورزشیاند و برای این مرز و بوم افتخار آفریدند اما مجبورند برای به دست آوردن یک لقمه نان به کولبری روی بیاورند.
وی در ادامه یادآور شد: جوانان ما به جای احداث کارخانه و کارگاه تهدید به برخورد های قهری میشوند و شمار زیادی از کولبران هم کشته و زخمی شدند؛چه کسی پاسخگوی فرزندان آنهاست؟ آیا رواست جوانان تحصیلکرده ما به خاطر معیشت حداقلی خانوادهشان تحقیر شوند و جانشان را از دست بدهند؟