عصرایران؛ مصطفی داننده- برخی از پدیده‌های فرهنگی، مثل برج میلاد تهران است، حتی اگر نخواهی آن را ببینی بازهم از جایی جلوی چشمت سبز می‌شود. «امیر تتلو» هم یکی از این پدیده‌هاست.
خواننده‌ای که قطعا یکی از محبوب‌ترین آدم‌های بازار موسیقی ایران است. طرفدارانی پای کار دارد که حاضر هستند برای حضور در کنسرت او راهی ترکیه شوند. در آخرین کنسرت او بیش از هفت هزار نفر شرکت کردند. شرکت کنندگان در این کنسرت از ۱۰۰ الی ۲۵۰ دلار یعنی حدودا از ۳ میلیون الی ۷ میلیون هزینه بلیط کنسرت دادند.
می‌شود از چنین پدیده‌ای به سادگی گذشت؟ می‌شود آن را ندید؟ می‌شود از این طرفداران پروپاقرص گذشت؟ نه؛ نمی‌شود.
در تمام این سال‌ها سعی کردیم، بسیاری از پدیده‌های فرهنگی و اجتماعی را نبینیم. با این استراتژی که «انشالله گربه است» چشم خود را روی مهم‌ترین مسائل بسته‌ایم.
چرا در دانشکده‌های علوم اجتماعی ما در مورد تتلو و طرفداران او بحث در نمی‌گیرد؟ چرا پایان‌نامه‌ای در مورد این خواننده نوشته نمی‌شود؟
صفحه‌های اجتماعی او را ببیند. کنسرت‌های او را نگاه کنید. به طرفدارانش ناسزا می‌گوید، رکیک‌ترین فحش‌ها را می‌دهد که یکی از آنها می‌تواند یک محله را به آتش بکشد اما تتلیتی‌ها ( طرفداران تتلو) نه تنها ناراحت نمی‌شوند که ذوق هم می‌کنند. هر روز هم به تعداد فن‌های این خواننده افزوده می‌شود.
بسیاری از این طرفدارها هم متولد دهه 70 به بعد هستند. یعنی در همین کشور مدرسه رفته‌اند. همین تعلیمات دینی که الان نمی‌دانم در مدرسه چه صدایش می‌کنند را خوانده‌اند. معلم پرورشی مدرسه حتما با آنها از موسیقی طرب انگیز و حرام بودن آن حرف زده است و قاعدتا بر اساس آموزش‌ها، هنجارهای اجتماعی و فرهنگی نباید به تتلو و امثال او علاقه‌مند می‌شدند؛ اما شدند.
این علاقه به خاطر این است که اتفاقات اجتماعی و فرهنگی در یک برهه زمانی متوقف نمی‌شوند و همچون رودی پر آب در حال حرکت هستند.
توجه کنید در تمام این سال‌ها هیچ کدام از این خواننده‌ها به تلویزیون، که پر مخاطب‌ترین رسانه ایران است، راه پیدا نکردند. هیچ صحبتی هم از آنها در صداوسیما نمی‌شود اما به واسطه فضای مجازی این افراد برای خود نامی دست و پا کرده اند و حالا به جایی رسیده‌اند که رکورد کامنت در یک شبکه اجتماعی جهانی را می‌شکنند!
باور کنید الان که می‌نویسم، این پدیده‌ها را بررسی کنید، می‌ترسم نتیجه آن به بستن و فیلتر کردن ختم شود. می‌نشینند، جلسه برگزار می‌کنند، کمیسیون ویژه راه می‌اندازند و در نهایت تتلو را یک تهدید فرهنگی معرفی می‌کنند و حکم به فیلتر شدن میدهند.
شاید اگر در دهه‌های قبل، می‌پذیرفتیم که سلیقه‌های مختلف در جامعه وجود دارد و به آنها اجازه عرض اندام می‌دادیم امروز با دیدن حضور عجیب و غریب مردم در کنسرت تتلو، دچار سرگیجه نمی‌شدیم.
در مسائل فرهنگی و اجتماعی نباید سوال‌ها را حذف کرد، باید برای آنها به دنبال پاسخی مشخص بود. بهتر است از گذشته درس بگیریم و فکری به حال آینده کنیم.